قبل از هر چیز لازم است درباره مکانیزم قهر اطلاعات کافی داشته باشید و بدانید که چه کسانی و چگونه در زندگی بیشتر قهر می کنند تا راه مقابله با این گونه افراد را بیابید. قهر، نوعی واکنش طبیعی است که به صورت ژنتیکی یا سرشتی و یا محیطی و یا الگوبرداری از نزدیکان و خویشاوندان به افراد منتقل می شود تا جایی که افراد در موقعیت هایی که با ناکامی و خشم مواجه می شوند یا به نیازهای مطلوب خود دست نمی یابند به اشکال متعددی به قهر متوسل می شوند. قهر رفتاری است که ریشه در یک عاطفه و هیجان منفی، توام با خشم دارد و بسته به شدت و ضعفش، طول می کشد. قهر می تواند مثبت یا منفی باشد؛ مثبت است اگر جانشین انتخاب های بدتر شده یا آنکه مانع تسلیم فرد در مقابل زورگویی های دیگران شده باشد. اما منفی و بسیار آسیب زاست اگر از روی لجبازی و عدم بخشش اتفاق افتاده باشد. قهر در بین اکثریت همسران اتفاق می افتد اما در بین برخی بسیار بیشتر و جدی تر رخ داده و به صورت یک عادت در می آید. شخصیت اخلاقی هر انسانی باعث می شود که بیشتر و یا کمتر قهر کند. افرادی که بیشتر قهر می کنند عموماًٌ احتیاج به مطرح شدن، حل مشکلات و یا جلب توجه دارند و بسیاری از مواقع از نداشتن اعتماد به نفس رنج می برند. قهر بسیاری از لحظات شیرین زندگی را به تلخی و غصه می گذراند در این صورت، قهر دردی است که اگر به شکل جدی درمان نشود سرطانی وخیم برای زندگی زوجین محسوب می شود. قهر معمولاً با لجبازی تکمیل می شود فردی که قهر کرده می خواهد پیامی را منتقل کرده و به نتیجه ای برسد چنانچه اوضاع بر عکس انتظار او پیش برود لجبازی هم ادامه خواهد داشت. اگر چه قهر و لجبازی دو رفتار مختلف اند اما از یک ریشه بوده و از خصوصیات اخلاقی واحدی آب می خورند. قهر و لجبازی به طور کلی محصول خشم افراد درونگرا، ضعیف، محتاط، زود رنج، کم رو، کم حرف، تودار یا مرموز است. البته قهر می تواند از سوی هر کسی اتفاق بیفتد. اما از کسانی که این ویژگی ها را دارند بیشتر سر می زند زیرا این آدمها معمولاً اهل احتیاط بوده و ترس و نگرانی های مخفی دارند. این ها عملی خشونت آمیز و واضح و قابل استناد انجام نمی دهند که کسی بتواند محکومشان کند انتخاب قهر هم به همین دلیل است. قهر، طرف مقابل را به ستوه می آورد بدون آنکه صدایی داشته و هزینه ای بردارد.
گاهی قهر راه فرار از زیر بار مسئولیت است. این دسته از افراد با قهر مدتی مشکلات خود را حل می کنند این ها با قهر احساس امنیت بیشتری دارند چون برای مدتی مجبور نیستند پاسخ گوی کارهای خود باشند. افرادی که از عقل، روحیه و شخصیت سالمی برخوردارند، در شرایط مشابه، با گفتگو و حتی با ایستادگی های منطقی مشکلات خود را حل می کنند. بیشتر آدم هایی که قهر می کنند آدم های زود رنجی هستند که به دنبال توجه می گردند بنابراین، کوچکترین توجه ای باعث تقویت این رفتار آنان می شود. هر گونه جرو بحث، دعوا و مقابله به مثل به لجبازی بیشتر شخص منجر می شود و باعث طولانی شدن مدت زمان قهر می گردد، سعی کنید با صبوری با این مسئله برخورد کنید. هرگاه در موارد مشابه شوهرتان این رفتار را از خود نشان نداد و یا به سوی آشتی قدمی برداشت، سریعاً این رفتار او را تشویق کنید تا به تدریج رفتار قهر در او ضعیف و در نهایت حذف شود. در مقابل قهر هیچ گاه نباید تسلیم شد و با پذیرفتن قواعد قهر، مثل مقابله به مثل، حرف نزدن و دوری کردن، او را در راه رسیدن به خواسته هایش یاری کرد بلکه، بهترین عکس العمل و رفتاری که می توانید در برابر رفتار قهر شوهرتان انجام دهید، بی تفاوتی نسبت به آن رفتار و پرداختن به کارهای عادی و روزمره تان است. بی تفاوتی سبب خسته شدن طرف مقابل می گردد.
در یک محیط مناسب و فضای آرام، به گفتگو با شوهرتان بپردازید و به او بگویید: قهر کردن شیوه ی مناسبی در حل مشکلات و مسائل زندگی نیست و هیچ کمکی به حل مشکلات نمی کند، پس بهتر است با هم صحبت کنیم تا نتیجه درست و منطقی برای حل مشکلات پیدا کنیم. همچنین در مواقع قهر و خشونت و نزاع قرارمان این باشد که فرصتی را برای خودمان در نظر بگیریم و از اوج هیجان ها و خشونت ها که بیرون آمدیم به حل مسأله و مشکل هایمان بپردازیم. اگر نتوانستید مشکل را به تنهایی حل کنید از یک مشاور و روانشناس بالینی با تجربه کمک بگیرید. مشاور ضمن تقویت اعتماد به نفس و مهارت های کلامی شوهرتان، می تواند روش های جایگزین و راه های بیان احساسات و عواطف را به او آموزش دهد و تعاملات اجتماعی او را افزایش دهد تا ضمن بهبود رفتار او از شدت درونگرایی او بکاهد.