وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
امروز خراسان جنوبی – زنگویی zangoei@birjandtoday.ir / فاطمه(سلام ا… علیها) یک نام نیست. نماد است برای حق خواهی، حق جویی و حق گویی به صریح ترین کلمات. او در گفتار و رفتار، مختصات دقیق همان مکتبی را زیست می کند که پدر بزرگوارش، رسول ا… الاعظم، برای به زیستن انسان، مبتنی بر وحی الهی، طراحی فرموده است. هرکس می خواهد به زندگیِ برتر برسد، باید نگاه به مشی و مرام بی بی فاطمه داشته باشد و به همان سلوکی بپردازد که بی بی فرا راه انسان مومن نهاد. حضرت بی بی هم رابطه امت- امامت را به روشنی چنان تعریف کرد که تکلیف انسان برای همیشه مشخص باشد به این عبارت نورانی که از حضرت پیامبر نقل می فرماید که؛ امام همچون کعبه است که باید به سویش روند، نه آنکه (منتظر باشند تا) او به سوی آنها بیاید. (بحار الانوار ، ج ۳۶ ، ص ۳۵۳) و این راه را نشان می دهد. باید مردم آمادگی داشته باشند برای همراهی امام. این را در سخن امام علی(ع) هم می خوانیم که “حضور حاضر” و اقبال مردم و “وجود الناصر” را در کنار عهد الهی که از عالمان ستانده است، باعث اتمام حجت برخویش می داند برای به عهده گرفتن زمام امور. در حرکت سید الشهدا به کربلا هم باز شاهد این هستیم که مردم با اقبال به امام، باعث به میدان آمدن ایشان می شوند و قرار نیست که امام به دنبال مردم بگردد چنان که اتفاق هم نیفتاد. یعنی امام، بسان پرچم در اهتزاز حق در جای خود قرار دارد و این مردم هستند که باید خود را پای پرچم و نماد و حجت حق برسانند تا به قیام برخیزد. این که تاکید فراوان می شود که در فصل انتظار باید خود را پیراست و ساخت و با مومنان تراز امامت، همساز کرد برای همین است و تا حضور حاضران به عدد کفایت نرسد، حضرت صاحب الزمان هم ظهور نخواهد فرمود. پس اگر به واقع خواهان تنفس در دولت یار هستیم باید خود را چنان بسازیم که شایستگی ایستادن در کنار مولا را داشته باشیم. در این سازمندی نیز باز کلام حضرت زهراست که به تربیت انسان تراز، جهت می دهد. ایشان با حدیث معروفِ “الْجارُ ثُمَّ الدّارُ.” (علل الشّرایع :ج ۱، ص ۱۸۳، بحارالا نوار:ج ۴۳، ص ۸۲، ح ۴) تعلیم مان می فرمایند که اوّل باید در فکر رفعِ مشکلات و آسایش همسایه و نزدیکان و سپس در فکر خویشتن بود. این سویه نگاه اگر در دیده مردم به رفتار بنشیند، اگر همه دغدغه دیگران را داشته باشند، بسیاری از ناهنجاری ها اتفاق نخواهد افتاد چه بیشتر مشکلات از آن جا ناشی می شود که عکسِ این نقشه راه، قدم برمی داریم و چنان به خود مشغول می شویم که پا روی پای دیگران می گذاریم و به پهلوی همسایه، فشار می آوریم. خب، نتیجه این رفتار، همین است که می بینیم. همین است که آمار پرونده های قضایی ما به هندوستانی که چندین و چند برابر ما جمعیت دارد هم تعداد است. همین می شود که در جدول ماجراهای ناخوشایند صاحب سکو می شویم. همین است که در عصبانیتی مدام هستیم و افسردگی در همه لحظات مان، سفره پهن کرده است. همین است که هست و اصلا هم شایسته ما نیست اما اگر جهت مان را با همین حدیث سه کلمه های حضرت بی بی(س) تنظیم کنیم، نظمی مومنانه و تقوایی زیبایی آفرین، به رفتار ما جان خواهد بخشید تا جامعه ما نیز به الگویی تام و تمام برای جهان تبدیل شود….
