یادداشت: یلدا و ساعتِ شنیِ زمان

امروز خراسان جنوبی – زنگویی zangoei@birjandtoday.ir / یلدا را برای خانواده ها بگذارید، لطفا! این گزاره ای است که در ذهن می نشیند وقتی تبلیغات رنگارنگ هتل ها و اماکن مختلف برای برگزاری شب یلدا با آپشن های مختلف همه جا به چشم می خورد به ویژه در روزنامه ها توجه مان می دهد که در فلان مکان، برای تان برنامه ریخته و طرح ها در انداخته اند. این شاید برای افراد غریب و تنها خوب باشد که شبی را در جمع مردم، سر کنند اما برای کسانی که خانواده دارند و مادر پیری، پدر بزرگی، چشم به راه شان هستند، این مجالس به ضد خود تبدیل می شود. حیف نیست چشم مادر به در بماند اما ما چشم شویم در هنر نمایی فلان کمدین؟ حیف نیست گوش پدر خالی بماند از خنده شادِ نوه ها و صدای فرزندان آن وقت ما گوش مان پر شود از صدای فلان خواننده؟ حواس مان باشد که برای این هنر مند و آن بازیگر، وقت فراوان است اما ساعت شنی عمر پدر بزرگ و مادر بزرگ، می گوید زیاد وقت نداریم برای همنفسی با آنان که بسیار هم دوست مان دارند. برای این ها، تقویم ها بسیار پر شتاب تر، ورق می خورد و یک دفعه چشم باز می کنیم که دیگر برگی برای آن نمانده است تا حتی افسوس هامان را بر آن قلمی کنیم. ما می مانیم و قلبی که در تنهایی خویش و حسرت آنان که رفته اند تیر می کشد.
باری، من یلدا را دوست دارم و برگزاری خانوادگی اش را بیشتر می پسندم. یعنی حتی اگر پدربزرگ و مادر بزرگ، راهی آخرین سفر شده اند و حتی پدر و مادر هم در شهری دیگر باشند، خیلی خوب است که اعضای خانواده در کنار هم بنشینند و این شب را فارغ از فضای مجازی و این گرام های چندگانه و همه خبر های خواندنی و ناخواندنی و ناخوش، خوش باشند و یاد درگذشتگان را به فاتحه و خاطر پدر و مادر را هم به سلام و صلوات زنده کنند و با خاطره خوانی از آنان، محفل را به حضور شان، عطر و بوی خوش بخشند. بگذاریم بچه ها هم یک وعده بیشتر عمو، عمه، دایی و خاله خود را ببینند و بزرگتر ها هم بزرگ شدن بچه ها را به چشم ببینند و دل ها از محب هم سرشار شود. من معتقدم طعم همان سفره های سرشار از صداقت اما بی رنگ هزار بار جان بخش تر از سفره های رنگین هتل های ۵ ستاره ای است که با برق پول گسترده می شود. بیاییم و یک بار دیگر هم این طعم ماندگار را تجربه کنیم و یلدا را خانوادگی برگزار کنیم تا نهاد خانواده هم رونق گیرد. کاری که اگر به انجام رسد خیلی از خوب های به انجام نرسیده، سرانجامی نیکو خواهد داشت. پس به آغاز سخن برمی گردیم که؛ یلدا را برای خانواده ها بگذارید، لطفا!