یادداشت: وقتی کویر گُل می دهد!

امروز خراسان جنوبی-رضا زنگوئی zangoei@birjandtoday.ir / این روزهایی که برخی فضای مجازی را عرصه تاختن بر حقیقت می کنند و از این ظرفیت بزرگ به بدترین شکل ممکن سوء استفاده می کنند. دوست دارم بر خلاف این موج، از حقیقت بگویم.
از اعجاز بزرگی که در رفتار و نفس پیامبر اسلام موج می زد و هنوز هم اگر ترنمی در یادهاست به برکت آن نفس هاست که به خاکِ مرده حیات بخشید و از دلِ عربِ جاهلی که جهالت را با عصبیت تمام پاسبانی می کرد، مردانی مانا بیرون کشسید.
من “یخرج الحی من المیت” را تعریف این اعجاز می دانم. باور دارم امروز هم این رفتار است که باز می تواند غبار مرگ را از گونه های زندگی بشوید. راحت عرض کنم، در این بمبارانِ هولناک، من اسلام را عزیز و عزت آفرین می دانم و فریاد می زنم که راه این جاست و سعادت هم در آموزه هایی است که آن مردِ مصطفی شده، در حجاز، بر جانِ انسان خواند.
کسی که به انکار این دین و نبی اش برخیزد، بر سرزمین باطل خواهد نشست و به هیزم جهنمی تبدیل خواهد شد که او را در همین دنیا هم خواهد سوخت. چقدر زیبا و لطیف است این نگاه آیت ا… صفائی حائری(ره) که در صفحه ۱۵۴ کتاب درس هایی از انقلاب، می نویسد:…من گاهى در کار سنگین رسول عظیم، محمد مصطفى، آنچنان مسحور مى‏‌شوم که خیال مى‌‏کنم در خواب این همه بیدارى را و بصیرت را و رفعت را دیده‌‏ام؛ چگونه از میان آنهایى که ناچار با دست خود، گور عزیزان خود را مى‌‏کندند، وسعت صدر و ظرفیت روح و ظرافت برخوردى را بیرون مى‌‏آورد، که امروز در سرزمین رفاه و هنگام وفور هم نمى‏‌توان این همه وسعت که هیچ، حتّى مقدارى ظرفیت و ظرافت را از آنها توقع داشت، که لااقل برادران خودشان را به دست دشمنشان نسپارند و زیر پاى خوک‏هاى مهاجم نیفکنند و قربانى یهود نسازند.
راستى چگونه محمد در کویر، آن گل‏ها را پرورید؟ گل‏هایى که از خار انگیزه‌هاى شخصى که هیچ از غضب قومى و قبیله‏‌اى که هیچ، حتّى از شوق بهشت و ترس آتش هم رها شده بودند و از بندگى و تجارت، به آزادگى رسیده‏ بودند.
باری، پیامبر اسلام از مردمانی چنان که بر مدار شمشیر و عصبیت قبیلگی و زن ستیزی حرکت می کردند، مردمانی ساخت که حلاوت نگاه شان و شکوه رفتارشان در تاریخ مانده است.
آیا همه مدعیان امروزی نوآوری و تربیت و …. می توانند یک در هزار آن آثار را داشته باشند؟ آیا این “ادبار” به معنای تحجر نیست که باز خشونت و خشم و عصبیت و قبیله گرایی را ترویج می کند؟ به کجا می برند ما را مدعیان مدرنیسم که باز تیر به جای شمشیر به قتال با انسانیت برمی خیزد؟ نگاه کنید جهان امروز را! ببینید مرگ افزارها را که هر روز فاجعه بارتر می شوند! ببینید آدم ها را که مسابقه مرگ می دهند! آیا نباید ایمان تازه کرد در شکوه اعجاز محمد(ص)؟!