راز توفیق بسیجی

امروز خراسان جنوبی – زنگویی zangoei@birjandtoday.ir
هر کس در غرور بنشیند، زیر آوار های آن نابود خواهد شد. این سنت خداست که بت ها را باید شکست. چه در بت خانه باشد یا در خانه دل. موفقیت ، رفیق افرادی می شود که بت ها را در خویش شکسته باشند. یعنی امروز که بت و بت خانه ظاهری نیست، سری به درون خویش زنند و بشکنند بت هایی که در خودشان قد می کشد. از هم افزایی این بت شکنان، قدرتی شکل می گیرد که نمی شود و نمی توانیم را به رسمیت نمی شناسد بلکه به سرانجام نیکو می رساند هر ماموریتی که به عهده می گیرد. راز توفیق بلند بسیج را من در همین خط سیر می دانم. در زنان و مردانی که تبر بر دوش، در خویش می گردند و ابراهیم می شوند. آنان، خود را نمی بینند بلکه در افق نگاه شان، حضرت خدا، تجلی پیدا می کند. یادمان هست ادبیات رفتاری شان در زمان جنگ.
غرور را از خود دور می کردند، بر خویش، چشم می بستند تا جلوه های عنایت خدا در همه جا پیدا شود. آنان قبل از هر کاری، خدا را در نظر داشتند. تیر که می انداختند، گلوله و توپ که شلیک می کردند، باورشان پر بود از فهم زلال « ومارمیت اذ رمیت و لکن ا… رمی» آنان باور داشتند که دست خداست که گره ها را باز می کند. تیر را نه ما بلکه حضرت قادر قاهر می اندازد. این باور هم غرور کش بود و هم تکیه و توکل ما را به خدا، افزون می کرد. نتیجه عینی این باور را هم بارها دیدیم. یعنی هر جا به حساب و کتاب و اسلحه و قدرت خود غره شدیم، سیلی خوردیم و هرجا، به رغم محاسبات دقیق و جمع ابزار، نگاه به عنایت و لطف و هدایت الهی داشتیم و توکل بر او، راه ها باز می شد. کتاب تاریخ آن نبرد هشت ساله، پر است از این تجربه های درس آموز. بسیج، مکتبی چنین داشت و در نگهداشت آن، امروز و در عرصه های متعدد می تواند نقشی چنان نمایان داشته باشد. من تاکید دارم که باید ایمان آن روز ها و اخلاق آن روز ها و سلوک آن روزها را احیا کنیم آن وقت با قدرتی احیا شده رو به رو خواهیم شد که به معنا، «قدرت الهی» خواهد بود. آن روز ها نه من و تو داشتیم و نه منیت. فرمانده هم بر در اتاقش، نگاهی به کربلا داشت؛ یا حسین! فرماندهی از آن توست. یعنی فرمانده هم خود را امیر نمی دانست بلکه کارگزار امری بود که حسین(ع) در عاشورا، صادر کرده بود. روشن است که عاقبت جهادی که فرمانده و رزمنده، خود را نمی دیدند و نگاه شان در حضرت خدا و حجت خدا بود، روشن تر از همیشه بود. به تاکید می گویم که امروز هم راه همان است و شیوه نیز همان. برای موفقیت ملی باید اصلاح نگاه کرد و با توکل به خدا، همه توان خود را به میدان آورد آن وقت نه مغلوب تحریم ها که تحریم شکن و صاحب سلطه بر برنامه های دشمن و قادر و قاهر خواهیم بود. این را باور کنیم تا باور و ایمان الهی در اندیشه و بازوان مان چنان جاری شود که سیلی برخیزد و توطئه و مکر و نقشه دشمن را یکجا بشوید و قلمی به نور، شرح توفیقات ما را برای فردای تاریخ، درس، کند. ان شا ا…