امروز خراسان جنوبی- قاسمی/ مبل ها و میزهایی را می بینیم که به زیبایی منبت کاری شده اند و چشم هر ببینده ای را خیره خود می کنند. مشخص است زمان زیادی صرف ساخت این کارها شده است. در همین راستا با محمد حسین پور ۳۴ ساله یکی از کسانی که در رشته صنایع دستی چوبی فعالیت می کند سخن گفتیم. او معتقد است که کار دست، کاری منسوخ شده است چرا که دستگاه هایی آمده اند که با تیراژ بالا همین کار را انجام می دهند و قیمت پایین تری هم دارند و افراد کمی هستند که حاضر اند این کالاهایی که لوکس به حساب می آیند را بخرند.
درباره کاری که انجام می دهید توضیح دهید.
در کار ساخت وسایل چوبی مانند میز، مبل و دیگر موارد شبیه به این هستم همچنین کاری که به صورت اصلی انجام می دهم منبت کاری روی این وسایل می باشد. از سال حدود۸۷ این کار را شروع کردم و اکنون هم در فردوس زندگی می کنم.
به عنوان یک تولیدکننده، فروش شما چگونه است؟
در خراسان جنوبی فروش نداشته ام. در نمایشگاه ها هم شرکت کرده ام که از استان ما کسی خریدار وسایل چوبی منبت کاری شده کار دست نیست. به ویژه در شهرستان فردوس که گویا شناختی روی کار دست ندارند و برایشان فرقی نمی کند و برای آنها این موضوع مهم نیست. بیشتر سفارشاتم از مشهد است که برای آنها ارسال می کنم.
مشکلاتی که تاکنون داشته اید چیست؟
مردم کلا شناخت چندانی روی کار صنایع دستی ندارند و اکنون بیشتر کسانی که سرمایه دارند دستگاه cnc دارند و با آن به راحتی با تیراژ بالا پرداخت و منبت کاری روی چوب را انجام می دهند و برای مردم هم قیمت مهم است که ارزان تر باشد و تشخیص نمی دهند که کدام کار دست است و کدام با دستگاه انجام شده است و افراد کارشناس متوجه می شوند و برای افراد خاصی فقط کار دست مهم است به همین دلیل من هم دنبال وام هستم تا اگر بتوانیم وارد این عرصه شوم که هنوز موافقت نشده است. در زمینه فروش هم بیشتر دلال بازی است و اگر خودت آشنا داشته باشی می توانی کاری انجام دهی وگرنه با وجود واسطه ها و دلال ها نمی توان سودی دریافت کرد. در همین راستا مشکل اصلی من در بخش فروش است و اینکه قیمت مصالح در این سال ۴ تا ۵ برابر شده است ولی قیمت فروش هیچ تغییری نکرده است و باید به این موضوع رسیدگی شود.
حمایت ها از شما به عنوان تولیدکننده صنایع دستی چگونه بوده است؟
حمایت خاصی از سوی ارگان های ذی ربط از من نشده است و فقط کمیته امداد یک بار به من وام داد و در غیر این صورت که کمکی نبوده است هر چند در برخی مواقع بیشتر کمک ها شبیه سنگ اندازی است و همین که کاری با ما نداشته باشند بهتر است. در اوایل کار هم به من غرفه ای به عنوان کارگاه دادند ولی هزینه اجاره آنها خیلی بالا بود و نتوانستم آنجا بمانم.
به نظر شماکدام یک از رشته های هنر دستی جای کار دارد؟ توصیه شما چیست.
از نظر درآمدی نمی توان روی کار دست حساب باز کرد و به نظر من کار دست، کاری منسوخ شده است چرا که با وجود دستگاه هایی که اختراع شده است و به راحتی می توانند این کارها را انجام دهند و با تیراژ بالا و قیمت پایین به فروش برسانند، کار دست جایگاه گذشته اش را از دست داده است. کاری مثل کار ما جدی است و به عنوان یک کسب و کار لوکس به حساب می آید که خریداران خاصی دارد و جای کار دارد ولی باید از همان ابتدا سرمایه گذار و بازار فروش خود را شناسایی کنند یا با هزینه ای حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون تومان کارگاهی با دستگاه های سی ان سی بزنند که مسلما برایشان بهتر است ولی جوانی که تازه وارد این کار می شود مسلما بودجه این کار را ندارد، همچنین جوان ها برای آموزش این رشته باید حداقل یک سال وقت صرف کنند تا کامل ساخت و پرداخت و منبت کاری را روی چوب یاد بگیرند که کسی این زمان را حاضر نیست صرف کند.