امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com/ اطلاع رسانی و خبرخوانی و نحوه بازتاب واقعیات روزمره سیاسی، فرهنگی و اقتصادی تمامی کشورهای جهان بر عهده رسانههای مکتوب و شنیداری و دیداری آنهاست، در کشورهای توسعه یافته به دلیل این که بخش خصوصی تمامی شاخصههای فرهنگی، اقتصادی و سیاسی را در ید قدرت خویش دارند و دولت ها فقط به عنوان ناظر و مشاور درکنار این بخش هستند لذا این مردماند که برای دولت ها تعیین تکلیف میکنند و به آنان رأی میدهند برای خدمت رسانی بیشتر، اطلاعات و اخبار و چرخه آزاد آن و رهایی مطبوعات از غل و زنجیر انواع سانسورهای دستوری و سلیقهای باعث گردیده که رادیوها و تلویزیون های خصوصی اجازه کدخدایی وفشار دولتها را بر دنیای خبر و تحلیل را به حاکمان دولتی ندهند، لذا میبینیم که نحوه توزیع و برداشت های خبری به نوعی است که امکان سانسور و قیچی زدن و محافظه کاری و مصلحت اندیشی از دولت ها سلب و یا به حداقل میرسد. برعکس در کشورهای جهان سوم و یا در حال توسعه این دولت ها هستند که برای مردمشان تعیین تکلیف میکنند و دولت ها برای تمامی مردم و حتی در کوچکترین مسائل شخصیشان حضور دارد و حریم خصوصی مفهوم و معنایی ندارد. لذا ساختار اطلاع رسانی، چرخش اطلاعات، آزادی بیان واندیشه وقلم و دنیای مطبوعات، رسانه، رادیو و تلویزیون آنها نیز متأثر از خواست، اندیشه، نگاه و سلیقه حاکمان آنهاست. در اصل عده و گروهی چند صد نفری هستند که برای افکار عمومی تصمیم سازی و تصمیم گیری میکنند و بجای دهها میلیون نفر دیگر میاندیشند و از زبان و از طرف آنان دائم حرف میزنند.
اطلاع رسانی در مورد تمامی مسائل کشور بخاطر چارت تعریف شده مدیریتی به شکلی کلی و قطره چکانی تعریف و در اختیار افکار عمومی و رسانهها قرار میگیرد و چون هیچگونه مسئولیتی در قبال اطلاع رسانی سریع، دقیق و کامل وجود ندارد لذا شاهد موج روزانه شایعات از دنیای حقیقی ومجازی هستیم که اثرات مخرب و بهایی سنگین را همیشه برای حاکمان به ارمغان میآورد. برخی رسانه های ما که کاملاً جزیرهای و ملوک الطوایفی عمل میکنند، عملاً هیچ نقشی را درارتقای فرهنگ عمومی بازی نمیکنند، اطلاعات و اخبار آن ها از دهها فیلتر عبور کرده و به شکلی کلی و شعارگونه تحویل افکار عمومی میشود، اخبار به نوعی تدوین و هدایت شده عمل میکند که انگار در کشورمان هیچ گونه مشکل و اعوجاجی وجود ندارد جز برای کوباندن نحله فکری خاص، همه چیزمان گل و بلبل است ملالی نیست، به مجریان ریز و درشت با برنامههایی با اسامی عجیب و غریب توجه کنید و بازخورد اجتماعی آن را نیز ببینید، از درد ودل کارگران هفت تپه و معلمان و…هیچ چیزی نمیبینید، از مشکلات عوام پاپتی که بازتولید مدیریتی دهها سالهاند هیچ نمیبینید و نمی شنوید، اما اعتراضات گروهی از مردم کشورهای اروپایی را آنچنان بزرگ میکنند که انگار در آن کشورها در کوچه و خیابانش جوی خون در حرکت است، اما اگر دولتی بر سرکار باشد که با مزاج آنان سازگار نباشد، حربه تضعیف و به باور رساندن مردم به ناکارآمدی دولت را در دستور کار قرار میدهد.
اینگونه سیستم اطلاع رسانی نه این که اقناع افکار عمومی را به همراه ندارد بلکه تعداد گیرندههای ماهوارهای را روز به روز اضافه کرده و اعتماد عمومی را از هم میپاشاند…!! و جالبتر اینجاست که آماری که خود این رسانه ها از عملکرد خودش دائم ارائه میکند همیشه بالای ۸۵ درصد مخاطبانش به او نمره بیست میدهند…!!! دنیای خبر و تحلیل آن و نحوه ارائه آنها بسیار پیچیده و تخصصی است و نمی توان با افکار درجا مانده چند دهه قبل و بدون درنظر گرفتن شعور و تغییر افکار و روش زندگی مردم، مخاطب را اقناع کرد و برایش تعیین تکلیف نمود.