یادداشت امروز/درسی زیبا از امام هادی(ع)؛ سکه محبت به بازار بریم

امروز خراسان جنوبی – رضا بنی اسدی
امام می خواهد همه چیز فقط یک مدار و محور داشته باشد به نام حضرت خداوندگار. یعنی همه کنش ها و واکنش های انسانی باید حول این محور تعریف شود. این تعریف نه تنها می تواند زندگی ما را بهشتی بسازد که خودی ما را هم به معرفه ای برای این راه تبدیل کند. امام می خواهد و می کوشد که مردم، همه روابط خود را با دیگر انسان ها و حتی طبیعت بر این اساس تنظیم کنند لذاست که در کلام معطر به وحی امام هادی(ع) می خوانیم؛ ” مَنْ اتَّقی ا… یتَّقی، وَ مَنْ اطاعَ لله یطاع، و من اطاعَ الخالق لم یبال سَخَطَ المَخْلُوقین، و مَنْ اَسْخَطَ الخالق فَلییقَنَ ان یحِلَّ به سَخَطَ المَخلوقین؛ هر کسی از خدا بترسد، مردم از او بترسند، هر که خدا را اطاعت کند، از او اطاعت کنند، و هرکه مطیع آفریدگار باشد، باکی از خشم آفریدگار ندارد، و هر که خالق را به خشم آورد، باید یقین کند که به خشم مخلوق دچار می‌شود.(۱) در این طراحی، همه چیز به خدا باز می گردد. هرکس خدا ترس باشد در دیده و دل مردم صاحب چنان عظمتی خواهد شد که با هیچ وسیله ای دیگر نمی توان بدان دست یافت. انسان اگر بر خط اطاعت از خدا حرکت کند ، دیگران را و حتی آفرینش را در اطاعت خود خواهد دید. این را خدای علی اعلا خود نیز در حدیث قدسی معروف “عبدی اطعنی حتی اجعلک مثلی…” وعده داده است که پاداش عبودیت و اطاعت، رسیدن به شان خدایگانی است و “تقول کن، فیکون” این البته روی خوش سکه است که انسان باید بدان در بازار عبودیت برای خویش جاه و شان و شوکت بخرد والا این سکه روی دیگری هم دارد که در کلام امام هادی(ع) تصریح شده است که؛ هر که خالق را به خشم آورد، باید یقین کند که به خشم مخلوق دچار می‌شود. دریافت این ماجرا، این را به ما می آموزد که باید رابطه خود را با خدا اصلاح کنیم و آن وقت می توان یقین داشت که رابطه دیگران با آدمی هم اصلاح می شود. اگر رصد کرده باشیم خواهیم دید که افراد وجیه و دارای محبوبیت حقیقی نزد مردم کسانی هستند که خدا را دوست دارند و خدا هم دوست شان دارد. این دوستی، پایدار و ماندگار است. انسان هوشمند هم کسی است که این محبت ماندگار را با اطاعت به دست آورد و همواره بر مدار شُکر و حسن ظن باشد که امام علی النقی(ع) در حدیث دیگر، جلوه ای تازه از این رابطه ارائه می فرمایند؛ اَلْقُوا النِّعَمَ بِحُسْنِ مُجاوَرَتِها وَ التَمِسُوا الزِّیادَهَ فیها بِالشُّکْرِ علیها، وَاعْلَمُوا اَنَّ النَّفْسَ اَقْبَلُ شَیءٍ لِما اُعْطِِیتْ وَ اَمْنَعَ شَیءٍ لِما مُنِعَتْ؛ نعمت‌ها را با برداشت خوب از آنها به دیگران ارائه دهید و با شکرگزاری افزون کنید، و بدانید که نفس آدمی روآورنده‌ترین چیز است به آنچه به آن بدهی، و باز دارنده‌ترین چیز است، از آنچه آن را بازداری. (۲)باری، با شکر و اطاعت می توان به اوجی بی فرود رسید و بر اریکه سلطنت ماندگار نشست. امام هم آمده است تا بعد از پیامبر، این راه را نشان دهد. گام نهادن در این راه هم بهترین شکرانه نعمت امام است. با انجام این شکر، درهای رحمت را به روی خود بگشائیم.
پی نوشت: ۱ . بحارالانوار، ج۶۸، ص۱۸۲ ۲-بحار الانوار، ج۷۵، ص۳۷۰