سرمقاله/انتقاد آزاد است اما فقط ازدولت…!!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
این روزها که همه ریز و درشتان سپهر سیاست ایران زمین، چون شاگرد زرنگ های کلاس، مشق نقد و نقادی می کنند و هر کس سعی در بروز خلاقیت های خود برای دستیابی به نقد محکمتر و مخرب تر دارد، تازه فهمیده اند که یک پایه لرزان دموکراسی نقد است.
لذا برخی برخود فرض می دانند که به نام نقد دلسوزانه دست به تخریب تمامی داشته های انقلاب پس از چهار دهه و به قیمت خانمان سوزانه آن بزنند. از نظر این گروه نقاد تازه به ثمر رسیده، اصولا نقدی که نتواند تخریب حداکثری را انجام دهد نقد نیست!! نقدی که نتواند کاخ های بلورین امیدهای مردم را تخریب کند نقد نیست! نقدی که نتواند مردم را از اعتماد به کشور و خودشان دور کند که نامش نقد نیست!! نقدی که نتواند جلوی شفافیت را بگیرد که اسمش نقد نیست!! نقد باید مردانه، نفسگیر و نابودگر باشد تا بتوان ادای دموکراسی خواهی را فقط با کارکرد در این واژه درآورد!! برخی آقایان آموخته اند که در این شرایط زمانی، فقط حق نقد باید از دولت و یا قوه مجریه باشد و بس!! آنقدر خطوط قرمز را آفریدند و بنا به تعریف خود تولید کردند که هیچ روزنامه نگار و یا خبرنگاری حق ورود به حیطه های تقدیس شده مجلس شورای اسلامی، قوه قضائیه، شورای نگهبان و مجلس خبرگان را ندارد!! براستی چرا؟! مگر اینان از مردم نیستند؟ مگر مردم بصورت مستقیم و یا غیرمستقیم انتخاب شان نکردند؟ چرا نباید در ترازوی نقد قرار گیرند؟!! مگر مجموعه ای که نام برده شد از معصومین و امام زادگانند که خطایی از آنان سر نزند و راه کج نروند؟! چرا نقد دولت تا این حد آزادانه انجام می گیرد اما دیگران را نباید در بوته نقد منصفانه قرار داد؟ مگر آنان از کرات دیگر به زمین آورده شده اند و یا خونشان رنگین تر از آحاد مردم است؟ چرا اجازه تحقیق و تفحص از آنان داده نمی شود؟ چرا برخی نمایندگان از تصویب قانون شفافیت در رأی جلوگیری کردند؟ کشور فقط در دولت خلاصه نمی شود، کشور با تمام ارگان ها، نهادها و نیروهای مسلح سرجمع نامش می شود کشور نه فقط با دولت، پس نقش بقیه سازمان ها، ارگان ها و نهادها چیست؟!
مگر می شود فساد را فقط در دولت دید و به دنبال آن دوید؟! یعنی هیچ نهاد و ارگان و قوه دیگری در این کشور آلوده به فساد مالی و اداری نیست؟! هیچ کدامشان تاکنون راه خطا نرفته اند؟ اگر جواب مثبت است که ما در کشوری زندگی می کنیم که فقط دولت اش زمینی است اما سایر نهادها و قوایش آسمانی و فرازمینی هستند !! و اگر منفی است پس چه اراده ای نمی گذارد که به آنان نیز انتقاد شود !!
واقعیت تلخ شرایط حاکم بر کشور را باید در یک بام و چند هوای وضعیت کنونی یافت وضعیتی که پر از تضاد و پارادوکس است. تا نقد فراگیر در تمام شئونات کشور توسط صاحبنظران رخ ننماید این دولت ها هستند که تبدیل به سیبل وکیسه بوکس بسیاری از به ظاهر دوستان مردم و انقلاب، خواهند شد و هیچگاه امکان ریشه کن کردن فساد به وجود نخواهد آمد. چرا انتقاد از دولت حلال و مباح است اما انتقاد از سایر عوامل گناه است و ضربه به انقلاب و تضعیف نظام؟ این چگونه منطقی است که دارد ما را در خود غرق می کند؟! امروز، فردای دیروزمان است، فردا چه خواهد شد؟!!