سرمقاله/ازابتکارتا احتکار…!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
یادم می آید که برخی رسانه های ما چند سال قبل مثل الان که کلا در جریان زندگی مردم نیستند و بیشتر گزارشات سفارشی را بار اعصاب به هم ریخته مردم می کنند، از بازارهای رو به وفور و کسب و کار عالی مردم مدیحه سرایی می کردند و رونق کسب و کار را به باورهای مردم تزریق می نمودند، البته اوج این سیاست در دوران طلایی و حرکت به سوی تمدن بزرگ قدر شوکت معجزه هزاره سوم بود، همان مرد کاپشن پوشی که عوامانه ترین راهکارهای اقتصادی را به راه انداخت و کل سیستم حکومت داری کشور را درنوردید و شخم عمیقی بر آن زد، همان سال هایی که روش های علمی و تخصصی به محاقی تأسف بار فرو رفت و عوام فریبی و نشان دادن شکل مار بجای کلمه مار تبدیل به یک رویه و اصلی جداناپذیر در سیاست های داخلی و خارجی گردید، همان سال هایی که بجز دفاع تمام قد از دو قوه دیگر کشور از قوه مجریه چیزی ندیدیم، نه مچ گیری شد، نه نقدی جدی، نه نق زدنی بود، نه نطق های آتشین و نشان دادن فیلم و استیضاح های زنجیره ای در مجلس بود و نه فحاشی و دروغ پردازی و نه …هرچه بود تعریف و تمجید بود و ادعای مدیریت جهانی توسط مردی کاپشن پوش که ادعای مردمی بودن اش توسط رسانه ملی شده بود سریالی تمام ناشدنی.
چه برنامه هایی که توسط تعداد محدود به اصطلاح کارشناسان شناخته شده که کماکان نیز حضور دارند، ساخته و پرداخته شد که آی مردم ایران بیایید و ابتکار بخرج دهید تا از این بستر گل و بلبل کشورداری تمام دنیا را بهره مند کنید!!
همان ابتکار اینک تبدیل شده به احتکار، که نشان از تأثیر فراوان فرهنگ سازی رسانه ملی در باب آموزش منافع ملی داشته و دارد!! اینک بخش مهمی از اخبار صدا وسیما در نیمروز و شبانگاهش مربوط به نشان دادن زنجیره انواع اطعمه و اشربه و لوازم خانگی و پوشک بچه در انبارهای بزرگی است که یکی پس از دیگری شناسایی و فتح می گردند، انبارهایی که برخی از آنان هنوز شائبه احتکارشان وجود دارد، اما به عنوان اصل مهمی در اکتشافات مهم باید بازگو و نمایش داده شود.
اگر سرجمع کنیم شناسایی این حجم از انبارهای محتکرین را چه به لحاظ وزنی و یا قیمتی سر به فلک می زند، اما چرا فقط انبارها مهر و موم می شوند و دوباره احتکار می شوند؟!! مگر ادعا نمی کنیم که در جنگ اقتصادی هستیم؟ در زمان جنگ بخاطر شرایط ویژه و سرعت دادن به کارها و جلوگیری از مرگ زمان و فسادهای احتمالی از دادگاه های صحرایی استفاده می کردند و می کنند، چرا قوه قضائیه در این دادگاه های صحرایی حضور ندارد؟
چرا قضات در انبارهای محتکرین حاضر نیستند تا حکم صادر کنند و دستور تزریق سریع کالاهای اکتشافی را به بازار مصرف بدهند؟!!
این که بگذارید تحقیقات کامل شود و به مرور رسیدگی شود مربوط به دوران صلح است نه زمان جنگ، هرچه بیشتر مماشات کنیم بنام مصلحت اندیشی نشان دادن این همه کالاها و انبارهای ریز و درشت فقط مانند یک لطیفه مردم را قلقلک خواهد داد و باقی مانده اعتماد آنان را حراج خواهد کرد!!