سرمقاله/شورش نان…!!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
وقتی ندانی مشکلت را با که و باکدام ارگان درمیان گذاری، وقتی فریادت را به سکوت تبدیل میکنی تا در خودت بریزی از ترس گرفتار شدنت، وقتی هیچ مسئولی حاضر نیست به مردم پاسخ دهد، وقتی مردم نمی توانند حداقل هایی که پیش پا افتاده است را به دست آورند، وقتی نمی شود از راه قانون به اهدافت برسی، وقتی فاصله طبقاتی روز به روز گسترده تر و عمیق تر می شود، وقتی بازیچه دست سیاست بازان می شوی، وقتی هر روزی که دولت برآمده از رأی مردم را دچار شکست وخسران می بینی، وقتی دیگر سفره ات آنقدر کوچک شده که فقط نانی و قاتوقی را در خود جای می دهد، وقتی فقر و تنگدستی هر روز قربانیان جدیدی را در خود می بلعد، وقتی برای درمان فرزند، همسر و خانواده ات به بن بست سرافکندگی و شکستن غرورت برمی خوری، وقتی برخی مدیران و مسئولین ریز و درشت کشورت تو را نه می بینند و نه می شنوند، وقتی…
چند دهه است که در قالب کلمات و استعارات نوشتیم و گاه فریاد زدیم و گاه با زمزمه و گاه از ترس مان با خودمان حرف زدیم که آقایان زعمای قوم، آقایانی که همیشه هستید و تصمیم گیر، به خود آیید و از قله نخوت، غرور، جاه طلبی و زیاده خواهی به زیر آیید که کلا در جریان هیچ کدام از معضلات و مشکلات مردم نیستید و برای آنان تند و تند تصمیم سازی می کنید، به گوشتان فرو نرفت که نرفت، برای مردم مسجل شده که هیچ یک از شمایان نه فقر را می شناسید، نه گرسنگی، نه بیماری و کیسه بیماری را، کدامتان از شرمندگی زن و فرزند شب تا به صبح چون مار به خود پیچیده اید؟! کدام تان برای ثبت نام دانشگاه فرزندتان چون شیشه ای نازک فروریخته اید؟! کدامتان تاکنون به دلیل ضعف های شدید مالی تن به بستری شدن در بیمارستان های دولتی با آن اوضاع اسفبار داده اید؟! کدام تان تاکنون برق و آب منزلتان به خاطر بدهی شندرغازی قطع شده است؟! کدامتان تاکنون ماه هاست که گوشت نخورده اید؟ کدامتان تاکنون چندماه حقوق معوق داشته اید؟! کدام تان تاکنون دربه در به دنبال جنس ارزان پای پیاده کیلومترها راه رفته اید تا بتوانید تن زن و فرزندتان را بپوشانید؟! کدامتان…
چرا خودتان را به آن راه می زنید؟ بس است دیگر، مگر می شود با روایت تن مردم را پوشاند و جیب شان را پر پول و سفره شان را رنگین کرد؟! مگر می شود دائم برسر مردم کوفت که هیچ نخواهید و چون شعب ابی طالب زندگی کنید اما خود در این مهلکه شریک نباشید؟! مگر می شود از مردم انتظار ایستادگی داشته باشید اما خود کمترین وجه این شعار را بروز دهید؟
باور کنید که مردم عاصی شده اند، هیچکدام تاکنون برای مردم کاری نکردن جز برای قشری خاص که اگر غیر این می بود دیگر خط فقر و زیر خط فقر مطلق مفهومی نداشت، وقتی مردم حتی یکبار یک مسئول را که برند انقلاب اسلامی است را نه در صف مرغ و نانوایی می بینند و نه درصف پرداخت قسط وام های گوناگون و نه در بیمارستان ها و نه در اتوبوس ها دیگر اعتماد کردن معنایش را از دست می دهد که داده!!
آنقدر از متانت، عقلانیت و سکوت مردم سوءاستفاده کردید که امر بر برخی از شمایان مشتبه شد که حرف تان عین آیه شریفه قرآن است و وحی منزل، برای خود مجسمه ای طلایی ساختید و نقد از خود را تبدیل به تابویی وحشتناک کردید!!