امروز خراسان جنوبی – زنگویی zangoei@birjandtoday.ir
برخی مان می پنداریم اتفاق و حادثه است که عالم را می سازد. فکر می کنیم انسان بدون نقشه راه به زمین آمده است و در خاک بازی خود چیزهایی آموخته و پیش آمده.
می پنداریم ما با علوم و کشفیات خود باید به دین هم کمک کنیم. حواس مان نیست که “خدای دانه های انار” همه هستی را بر نظمی پایدار چنان بنا کرده است که تعداد قطرات باران را هم از حساب دور نداشته است.
حتی برگی نه که بی اذن او از درخت نمی افتد که اصلا بر آن نمی روید که بخواهد به زردی بنشیند و در فصل خزان از درخت بیفتد. نه، همه چیز حساب و کتاب دارد. کتاب های الهی هم نازل شده اند تا همین حساب و کتاب را به ما یادآور شوند و پیامبران هم مبعوث شده اند تا بیدارمان کنند و به نظم توجه مان دهند.
چقدر زیبا به تحلیل این ماجرا می پردازد حضرت استاد صفائی حائری که در صفحه ۳۴ کتاب ارجمند و تأمل برانگیز “نامه های بلوغ” خطاب به فرزند خود و همه فرزندان این کره خاکی یاد آور می شود که؛ “ما در نظام زندگى مىکنیم و در این نظام جهانى که علم شاهد آن است، نمىتوان بىضابطه حرکت کرد. کوچکترین حرکت و عمل ما، به دستور و برنامهاى نیاز دارد که با وجود ما و با ساخت و بافت جهان هماهنگ باشد. خدا انسان را رها نمىکند و با حجّت وحى، به عقل او کمک مىنماید؛ چون علم ما محدود است و غریزه ما ناقص و آزاد و وجدان ما محکوم محیط، عادت و غریزه. ما با تمام هستى رابطه داریم و در این رابطه، او ضابطهها را همراه رسول فرستاده و پیش از آنکه انسان گرفتار شود، چراغ راهش را آورده است. بر خلاف آنچه در تاریخ مىنویسند، انسان با آموزش و آگاهى پا در خاک گذاشته، نه آنکه عریان به دنبال خوراک، لباس، آتش و ابزار راه افتاده باشد و به صنایع و علوم امروز رسیده باشد؛ که این همه علوم و صنایع، هنوز براى کوچکترین حرکتهاى ما، نورى ندارد؛ که هنوز تمامى روابط را نمىشناسند.
آدم، همراه آموزش و تعلیم، پا بر روى خاک مىگذاشته. و وحى، به علم و غریزه انسان راه مىدهد و فلسفه، عرفان و علم را، جهت مىدهد.
یکى از شکلهاى التقاط، این است که بخواهى با فلسفه، عرفان و علم، به مذهب کمک کنى؛ در حالى که مذهب آمده تا کسرىهاى اینها را تأمین کند و به مغز، قلب و تجربه انسان، فضا و زاویهاى بدهد، که بتواند هستى را آنگونه که هست، دریابد.
بله، جهان بر اساس حساب، کتاب و نظم به وجود آمده است و برای زیستن و به زیستن در این جهان هم حتما باید بر اساس کتاب، حساب همه چیز را داشت چه فردای قیامت، به ریز خواهند پرسید و جواب خواهند خواست و درست متناسب با پاسخ ها، به ما نمره خواهند داد.
اگر طالب نمره بالاییم، از همین امروز قلم و دفتر را برای حساب کشیدن از خویش آماده کنیم که رسم مسلمانی، حاسبوا قبل ان تحاسبوا است….