سرمقاله/برای بزرگ شدن نیاز به فکر و برنامه های بزرگ داریم …!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
این روزها که زود شروع می شوند و دیر به اتمام می رسند، نه مردم و نه کشور حال شان اصلا خوش نیست !!
این روزها را بسیاری که نه درقدرت دست داشتند و نه مهره بازی آنان، حدس زده بودند و از باب دلسوزی بارها و بارها گوشزد کرده بودند، چه در کلام و چه در قلم، اما سریر قدرت آنچنان مستانه و پر از طمطراق می تاخت که تصورش ادامه آن وضع بود تا بی نهایت !! اما نشد که بشود ادامه رؤیای صادقه و اینک تبدیل به کابوسی شده که همگان را به خوف درافکنده.
آنانی که دل سوزاندند و با دلایلی متقن این روزها را پیش بینی کرده بودند نه تنها به آنان وقعی نگذاشتند که متهم شدند به ولنگاران سیاسی وآدمهای بزدل و منفعل و ترسو که توان همپایی با موج انقلاب و انقلابی گری را ندارند!!
آنان نیک می دانستند که قدرت انتهایش فساد است و ظلم، بی قانونی است و ادای قانون درآوردن، اختلاس است و رانت، حق کشی است و حق خوری، تلمبار بی کفایتی است و نامدیریتی، باند بازی است و سیاسی کاری، رابطه است و مهره شدن در بازی شطرنج هزار فامیل !!
به ناچار به حاشیه رفتند و روزمره گی آغازیدند و در حاشیه شاهد بروز اتفاقات زنجیره ای بودند که شرایط را درپس چند دهه به اینجا رساند.
اینک نیز متعصبانه و متأسفانه باز همان بازی و لجاجت های کودکانه و دور از منافع ملی و خواست قاطع افکار عمومی با ادبیاتی جدی ادامه دارد، ای کاش دیر نشود !!
صداوسیما هر روز در اخبار نیمروزی پارک های خنک و زیبا و تفرجگاه های کشور را نشان می دهد و با مصاحبه های خاص خودش سعی در القای همه چیز آرام است و ما چقدر خوشحالیم دارد، سخنرانی می گوید چون مجلس و دولت خواب هستند مردم خودشان به خیابان ها بیایند و طلب روزی و گشایش کنند اما نه به سبک فراخوان شیطان بزرگ!! سخنرانی دیگر می گوید نکند که مردم بخاطر اعتراض به شرایط معیشتی به خیابان ها بیایند !!!
بلاشک هر تجمع و اعتراضی لقمه چرب بی بی سی و آمریکا و شبکه من و توست، همانانی که برای دموکراسی و معیشت و بیچارگی مردم ما یقه می درانند و اشک تمساح می ریزند.
حال که قوه مجریه، مقننه و قضائیه و سایر ارگان هایی که در بوجود آمدن وضعیت کنونی بی تقصیر نبوده اند و شاید عامل اصلی بوده اند، سخت درگیر بوجود آوردن وضعیتی هستند که نتیجه اش بشود برون رفت از این بحران بسیار خطرناک، مردم تاکنون دندان به جگر بوده اند، هنوز آنقدر کرامت و بزرگواری دارند که باز تحمل کنند اما تحملی که منجر به گشایشی اساسی و تغییرات ماهوی شود وگرنه اگر قرار باشد که سازها برای نوای قبل دوباره کوک شوند شاید دیگر تمام امور از دست خارج و افسار گسیخته چون موجی تمامی داشته ها را با خود برده و نابود کند.
چند صباحی با درایت مردم باید از نمایشات مضحک تحلیلگران آن سوی آبها پیشگیری کرد و بزرگان قوم نیز برخی چهره ها و مهره های داخلی را که کم از آنسوی آبی ها نیستند به صلابه قانون کشند تا در فضایی منطقی مردم از امتیازاتی که تاکنون از آنان دریغ شده بهره مند شوند و شاهد تغییرات از درون و شفافیت در امور و چرخش آزاد اطلاعات باشند.
مردم ما قدرت درک و تحلیل شان بسیار بیشتر و بالاتر از برخی مدیران کلان شان است، مدیرانی که در طول چند دهه بازخورد کاری شان اینی شده است که می بینیم !!!