یادداشت امروز/شهرآورد سیاسی و تیم ملی!

امروز خراسان جنوبی – زنگویی zangoei@birjandtoday.ir
برخی ورزش را ابزاری برای سرگرمی می دانند اگر لهو و لعب نشمارند و زبان به طردش نگشایند، حداکثر در اندازه یک مشغولیت کوتاه بدان می نگرند. حرف خود را دارند اینان و استدلال خود را نیز هم. من البته در این مقال سر نقد این نگاه را ندارم بلکه حرفم این است که از هر موضوعی باید دریافت درست و استفاده درست داشت. می شود یک رفتار را، یک کنش را، یک واکنش را، یک زبان را از حوزه ای برای حوزه دیگر وام گرفت و امروز می خواهم با وام گیری از رفتار ورزشیان، خودمان را و به ویژه مسئولان را به تأسی از قهرمانان بخوانم به این تعبیر که؛ به فوتبال نگاه کنیم و نگاه کنند حضرات و از بازیکنان استقلال و پرسپولیس بیاموزند که در عین رقابت و کری خوانی و برگزاری هشتاد و چند شهرآورد، وقتی پای منافع ملی و نام ایران در میان است، همه آن رقابت ها و کری ها را از یاد می برند و تیم ملی می شوند و یکدل و یکرنگ برای احترام ایران می جنگند. در همین جام جهانی، روزبه چشمی استقلالی برای دفاع از دروازه بیرانوند پرسپولیسی چنان جنگید که با مصدومیت از زمین خارج شد. جانشینش باز یک استقلالی جوان بود به نام مجید حسینی که با سر جلوی توپ می رفت تا دروازه بیرانوند باز نشود. آن ها به این فهم رسیده بودند که عرصه آسیایی و جهانی، جای ملی اندیشی و با هم بودن است. جایی است که دیگر رنگ ها باید از یاد برود و فقط رنگ ملی بماند و روی آن چنان غیرتی داشته باشند که قدرت های جهانی فوتبال و ابرستاره هایشان را زمین گیر کنند. چنین هم شد و چشم دنیا را هم خیره کردند. این باید درسی باشد برای سیاستمداران ما که خود را فرهیخته ترین قشر می دانند. اینان هم باید نشان دهند که قواعد بازی را بلدند و شرایط سخت و ضرورت یکپارچگی را درک می کنند. این درک هوشمندانه، همه توان ها را کنار هم قرار خواهد داد تا همچنانکه در فوتبال قدرت های جهانی را زمین گیر کردیم در عرصه های سیاسی و اقتصادی هم بتوانیم دامن خود را از این ورطه استکبار ساخته بیرون کشیم.
باید حناح های ما رفتاری از خود بروز دهند تا دنیا بداند که به رغم همه اختلاف ها و رقابت ها کنار هم هستیم و زمانی که رئیس جمهور، مستظهر به حمایت رهبر انقلاب به میدان می آید دیگر « شاه بی لشکر» نیست که بتوانند او را بشکنند بلکه شاه « پر لشکر» است با ۸۱میلیون سرباز که همه به مثابه یک تن هستند. یکپارچه و یک دل و نه فقط مناطق صعب العبور که روزهای صعب العبور را هم پشت سر خواهند گذاشت و پرچم عزت ایران را افراشته نگه خواهند داشت. همدلی در سخن که این روز ها در کلمات رجال جناح های مختلف نظام به گوش می رسد این امید را برمی انگیزد که به یاری خدا از این گردنه سخت هم عبور خواهیم کرد. دولت هم باید پرتلاش و تکاپو و با حسن ظن این همراهی را قدر بداند و از همه ظرفیت ها به درستی استفاده کند و با ترمیم خود و تزریق خون تازه به شریان های حیاتی کشور، گام های بلند به سوی موفقیت بردارد. اگر دولتمردان با هم باشند و جناح ها و احزاب هم پای منافع ملی برادر شوند، مردم هم اعتماد می کنند و تمام قد به میدان می آیند و چون مردم با هیمنه تمام بیایند، پیروزی را قطعا به اسم مبارک ایران خواهند نوشت، ان شاءا…