سرمقاله/حج تمتع با دلار دولتی ؟!!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
از قدیم الایام که دوران نوجوانی را سپری می کردیم می دانستیم که کسانی به خانه خدا مشرف می شوند که مستطیع باشند، یعنی توانایی مالی شان به حدی باشد که توان هزینه های رفت و برگشت و خرید سوغاتی های رنگارنگ و ولیمه و… را داشته باشند.
یعنی بدون سرباربودن بر دولت و مردم وبی دغدغه مالی و با پشتیبانی اقتصادی کافی به سفر رفته و ان شاءا… که حاجی هم بشوند.
اما اصلا قرار نبوده و نیست که در شرایط و بزنگاه اقتصادی کنونی کشور و مجموعه اتفاقات سریالی که از خارج و داخل بر دولت باریدن گرفته، ارز دولتی را برای حجاجی که مستطیع هستند هبه کنیم!! ارز دولتی حق مردم است و می بایست از آن به نحو مطلوب مراقبت کرد.
چه کسی از سوی مردم اجازه چنین پرداختی را صادر کرده؟!! چه کسی با مردم مشورت کرده که بگذارند در این وانفسای اوضاع درهم ریخته و خطرناک اقتصادی از جیب آنان دلار دولتی در اختیار حجاج قرار گیرد؟! پس آن قسمت دیگر مسئله یعنی استطاعت مالی حجاج پاسخ اش چه می شود و آیا به لحاظ شرعی مشکلی ندارد؟!!
دلار دولتی ۴۲۰۰ تومان قرار است بعد از یکماه تبدیل شود به انواع و اقسام پارچه ها و چادرها و مهر و تسبیح ها و لوازم خانگی و اسباب بازی های چینی و ورود آنها به ایران!!!
کشور چین حتی به فکر کفن و خلعتی آن جهانی هم برای مان بوده و هست!! همانگونه که انواع حبوبات را برای مان به ارمغان می آورد و البته تا دسته بیل و سنگ قبر!!
اگر قرار است صدها میلیون دلار بی زبان با قیمت دولتی این چنین نابود و حیف و میل شود و از حق مردم ستانده و به سرزمین وحی برود همان بهتر که از ارز آزاد استفاده شود تا معنای مستطیع بودن هم مشخص شود!!
چرا باید تصمیماتی گرفته شود که ایجاد شائبه کند و کلی سوال را برای افکارعمومی بوجود آورد؟! سئوالهایی که معمولا بی پاسخ می ماند و بر روی کوهی از سئوالات دیگر تلمبار می شود!!
امیدواریم که حداقل حج را جزو خطوط قرمز ما قرار ندهند تا بتوانیم به راحتی و در عین حال متقن و منطقی وبدون توجیه و آسمان و ریسمان کردن پاسخی در شان و شخصیت مردم بگیریم.
همانگونه که بر روی عملکرد برخی آقایان که با خرید ارز دولتی به نوعی سرمردم کلاه گذاشتند و چیزهایی را وارد کردند که اصولا هیچ سنخیتی با تقاضای آنان نداشت و با قیمت ارز آزاد به این مردم نگون بخت فروختند و می فروشند.
در شرایطی که بسیاری کرکس ها و لاشخورهای اقتصادی آماده خوردن شکاری به نام مردم هستند و در انتظار افتادن آنها برای قطعه قطعه کردن شان لحظه می شمارند، جز مشتی آهنین و خرد کننده که بمیراند این کفتارهای بی رحم را که همواره با عناوین دهان پرکن چون زالویی می مکند هستی آنان را، راهی دیگر وجود ندارد.
دیگر کار از نصیحت، بخشنامه، سخنرانی، سمینار و …گذشته و پیش لرزه های زلزله ای اجتماعی حس می شود تا دیر نشده باید کاری کرد، حداقل یک بار و به کام مردم !!!