سرمقاله/ماه عسلی که تکرار می شود…!!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
جدا از دکورهایی که هر ساله در برنامه سی قسمتی ماه عسل احسان علیخانی تغییر می کند، موضوعات و سوژه هایش بر روی ریل تکرار افتاده و در هر برنامه ای داستانی را می سراید که در عین ظاهرا تم جدید نحوه ورود به آن و نتیجه گیری اش همان ترفند و راهکارهای نخ نماشده سال های قبل است.
ایجاد نوعی همذات پنداری در قالب اصل روانشناسی اجتماعی و حالت روحانی و احساسی روزه داران، مجموعه و ملغمه ای را فراهم می آورد که آخرش بغضی در گلو و اشکی بر چهره و این که به قول احسان خان حالمان خوب بشود.کسانی که در این برنامه حاضر می شوند باید هر آنچه را که در حیاط خلوت حریم خصوصی شان است را در دایره برنامه ماه عسل فرو ریزند و اشک بریزند. درون خویش را که قبل ترها فروریخته را دوباره و در برابر میلیون ها بیننده فرو ریزد تا حال مردم خوش شود!
گاه نیز در این برنامه سعی در اسطوره سازی می شود که از جمله حضور همسران پزشکی که در سیستان وبلوچستان و در محرومترین نقاط آن مشغول خدمت هستند، مکان هایی که سالهای سال است با چنین مناظری مواجهند اما اینک در قاب تلویزیون گذارده می شوند.در این برنامه مناظری به نمایش در می آید که شاید عاملی باشد بر اسطوره سازی قهرمانان داستان علیخانی، اما واقعیات نشان داده شده چنان تکان دهنده است که اسطوره های احسان خان را به حاشیه می راند اما متنی را به نمایش می گذارد که سوال بزرگی می شود برای افکار عمومی!! مگر ما در کشورمان مدارس کپری هم داریم؟! مگر ناحیه سرباز سیستان و بلوچستان چه تفاوتی با ناحیه پاسداران تهران دارد که مخارج هر دانش آموزش در سال سر به دهها میلیون تومان می زند؟!
دیوار سنگ چینی را به نمایش می گذارد با گالنی که در آن آبی ریخته شده تا در آن محل، مردم حمام کنند. پس آیا مردم نباید به این پرسش پاسخ دهند که چه فرقی هست بین ساختمان ها و پنت هوس های خیابان فرشته تهران با سونا و جکوزی و استخر آبگرمشان با ناحیه سرباز سیستان و بلوچستان.
این چه افتضاح بزرگی است که با قهرمان سازی دونفر چنین چالش و فاصله بزرگ عدالت محوری را به مردم می نمایانیم تا از پشت پرده بسیاری از سیاسی بازی ها آگاه شویم!!!
احسان علیخانی اگر در چهار محال و بختیاری، کردستان، کرمان، کهگیلویه و بویر احمد، خراسان جنوبی و لرستان گشتی کوتاه بزند می تواند برای سال های سال سوژه جمع کند و اشک مردم را با بغضی فروخورده دربیاورد و حالشان را برای همیشه خوب خوب کند.
کفگیر ماه عسل به ته دیگ رسیده و دارد با صدای گوشخراشی روح مردم را می ساید و می خراشد، باید طرحی نو دراندازد و از ورطه تکرار خارج شود وگرنه با آیتم فیلم های پنج دقیقه ای مردم و به دنبال قهرمان سازی برای آنان به جایی نخواهد رسید و صدا وسیما باید به دنبال ماه دیگری باشد جز عسل…!!!