سرمقاله/باز هم سانسور…!!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
روزها و شب های فوتبالی، روزها و شب های والیبالی، روزها و شب های سریال های مناسبتی، روزها و شبهایی است که در این سالها به بدترین وجه ممکن شعور مردم تبدیل به سیبل کسانی شده که برای دنیا و آخرت مردم دل می سوزانند!!
چه کسانی این چنین و با قدرت بدون درنظرگرفتن تأثیرات مخرب و نابودکننده اعتماد مردم به خود اجازه می دهند که در عصر دیجیتال و انفجار اطلاعات برای مردم نسخه بپیچند که چه ببینند و چه نبینند!! چه بشنوند و چه نشنوند! چه بخورند و چه نخورند! چه بگویند و چه نگویند!
چرا باید این چنین بر مردم سخت گرفت، این ها که همه اش شد جبر! پس تکلیف اختیار چه می شود! مگر این مردم همان هایی نبودند و نیستند که با امیدهایی فراوان پای کار ایستادند! مگر همینان چرخ ۸ سال دفاع را نچرخاندند؟! مگر همینان در زیر چرخ های سنگین و مرگبار انواع تحریم ها جان ندادند؟! مگر همینان با رأی خود حرف نمی زنند؟!
چرا در رویدادهای اینگونه بزرگ ورزشی که تمام دنیا در التهاب آن است، چنین بر شعور مردم حمله می کنید و به اصطلاح برای مردم نقش چشم بند را بازی می کنید و با نشان دادن صحنه های بی ربط از نمایش آدم هایی که خوشحالی می کنند و فریاد برمی آورند بر روح و روان و فکر مردم پنجه می کشید؟! جدا به جز کشور ۸۰ میلیونی ما کشور مسلمان دیگری وجود ندارد؟! چگونه است که مردم در بازی با مراکش فقط تماشاگران مغربی بارها و بارها باید تحمل دیدنشان را داشته باشند اما هموطنان خویش را نبینند!! انگار که در استادیوم حتی یک نفر ایرانی حضور ندارد!! آیا کسانی که در استودیوهای گوناگون صدا و سیما مردم و تماشاگران را می بینند و یا صحنه های شادی آنان را شاهد هستند جزو اولیای باکرامت خداوندند که معصومیت از سر و رویشان می بارد اما دیگران نه؟!!
چرا باید صدای تار حلال باشد اما دیدن تار در رسانه ملی حرام تا در پشت انواع دکور گل و بلبل پنهان شود!!
چه سخت است روزهایی را که باید در پیشگاه مردم ایستاد و بدون توجیه پاسخ ۸۰ میلیون انسان باشرف که به صبر صبوری آموخته اند را داد!
حتی در تهران بنرهایی به مناسبت شروع جام جهانی فوتبال نصب شده بود که نماد حاکم بر آن مردانه بود و هیچ نماینده ای از چهل میلیون زن ایرانی درآن دیده نشده بود و اگر نبود فشار فراوان افکارعمومی تغییری درآن به وجود نمی آمد!!
چه مردم نجیب و آرامی داریم ما، چه مردم صبوری داریم ما، چرا از این خصلت های ناب آنان سوءاستفاده می کنیم؟ چرا خیال می کنیم مردم هرآنچه را که ما می گوییم بدون تحلیل و چشم وگوش بسته قبول می کنند؟!
هزاره سوم، عهد پارینه سنگی نیست، عهد ارتباط با علایم دود سرخ پوستی هم نیست، مردم به دنبال کانال هایی هستند تا جریان بازی ها را کامل تماشا کنند حتی اگر به زبان انگلیسی و عربی باشد، دانستن این واقعیت کار سختی نیست!!