بانوی قهرمان کاراته کای استان در گفتگو با امروز خراسان جنوبی عنوان کرد: روزهای سخت تمرین امکانات و بودجه برای اعزام به مسابقات می خواهیم

در ورزش خراسان جنوبی به ویژه در کاراته بانوان استان بیشتر از آقایان درخشیده اند و در ورزش هر چه نگاه می کنیم بانوانی که مقام های کشوری اورده اند از آقایان بیشتر هستند ولی هنوز نکته مهم این است که ورزش بانوان در حاشیه توجه ها قرار دارند و این تفاوت زمانی بیشتر دیده می شود که در ماه مبارک رمضان ساعت بعد از افطار مخصوص آقایان است و بانوان ورزشکار ما مجبور اند با دهان روزه تمرینات سخت خود را داشته باشند. نازیلا براتی بانوی ۲۵ ساله و قهرمان کاراته کشوری است که کارشناس معماری هم می باشد. او می گوید: در این جامعه برای بانوان، ورزش های رزمی یکی از لازمه های مهم است و مسئولان هم با کمک به اعزام ورزشکاران می توانند در قهرمان پروری گام های موثری بردارند. با نازنین براتی در گفت و گوی اختصاصی با امروز خراسان جنوبی بیشتر آشنا می شویم.
از چه سنی کاراته را شروع کردید؟
از ۱۰ سالگی با ثبت نام در کلاس های کاراته که نزدیک خانه مان بود ثبت نام کردم و به دلیل علاقه و استعدادی که داشتم توانستم بعد از یک سال کمربند مشکی بگیرم و اکنون هم دان دوی کاراته را دارم. همچنین ورزش های دیگری مانند دفاع شخصی والیبال، کینگ بوکسینگ، شنا و دوچرخه سواری هم کار کرده ام.
تاکنون چه مقام هایی آورده اید؟
در مسابقات تیمی کاتا مقام های کشوری دارم و در مسابقات iku هم که خیلی سخت بود و همه در این سبک خیلی قوی بودند و از ۱۵ استان افراد زیادی شرکت کرده بودند توانستم مقام سوم کشوری را از آن خود کنم، هر چند من بخاطر درسم مدتی بود که ورزش نمی کردم و فقط در عرض یک ماه تمرین داشتم و توانستم این مقام را به دست بیاورم.
چه مشکلاتی داشتید؟
مشکل اصلی بودجه است که می گویند چون بودجه نداریم اعزام به مسابقات با هزینه خود بچه ها معمولا انجام می شود و همچنین امکانات خیلی کم و محدود است. البته هر چند از زمانی که احمدی پیما رئیس هیئت کاراته شد وضع بهتر شده است ولی هنوز هم این مشکلات ادامه دارد. هزینه هایی که بیشتر مواقع هیئت متقبل می شود درباره خوابگاه است. همچنین به ورزشکاران گفته می شود خود شما به دنبال اسپانسر باشید تا حمایت کند و یا هم خود هیئت اول اسپانسر پیدا می کند بعد ورزشکاران را اعزام می کند این واقعا خوب نیست و باید برای آن فکر اساسی شود چرا که من خودم دیده ام که ورزشکارانی بوده اند که از من خیلی بهتر بوده اند و اگر به مسابقات می رفتند مقام های خیلی خوبی کسب می کردند ولی به دلیل همین هزینه ها و اینکه توانایی مالی آن را نداشتند نتوانستند شرکت کنند و به همین راحتی ما از داشتن چنین ورزشکاران قوی محروم شدیم. خود من هم می خواستم برای مسابقات جهانی بروم ولی هزینه ها را که سنجیدم حداقل ۵ میلیون تومان نیاز داشتم ولی قادر به تامین آن نبودم.از دیگر مشکلات هم کثیف بودن خانه کاراته است که برای نظافت آن کسی را نمی آورند و خود بچه ها باید آنجا را تمیز کنند و این اصلا خوب نیست وظیفه ورزشکاران و مربیان نیست که نظافت را هم برعهده بگیرند و زمان هایی بوده که مثلا در تایم آقایان بر اثر ضربات خونی ریخته شده و پاک نکرده اند و ما هم در آنجا تمرین داشته ایم و حتی به دلیل گردو خاکی که روی تاتامی ها است باعث میخچه پا و موخوره شده است و باید در این باره فکری شود.از نظر امکانات و تجهیزات هم در مضیقه هستیم و آنچنان که باید امکانات به روز در اختیار بچه ها نیست.
حمایت ها از شما در چه حدی بوده است؟
هیچ حمایتی از من نشده است البته آقای احمدی پیما از من تقدیر کردند ولی دیگر مسئولان که هیچ بازخورد و برخوردی نداشتند و یا حداقل من در جریان آن نیستم. اما از نظر خانواده خیلی حمایت شدم که حتما ورزش را ادامه دهم. خانواده ام به ورزش علاقه خاصی دارند خواهر کوچک تر من نازنین هم اکنون کاراته کار می کند و پدر هم دوران جوانی ورزش های رزمی کار کرده است و اکنون هم ورزش های دیگری انجام می دهد.
خانواده با ورزش های رزمی مخالف نبودند؟
نه اصلا؛ به نظر من در این جامعه لازم است که بانوان در یکی از هنرهای رزمی تبحر داشته باشند تا بتوانند از پس خود برآیند و فکر کنم خانواده ها هم به این لازمه رسیده اند و به همین دلیل علاقه خانواده ها برای کارکردن دخترانشان در رشته هنرهای رزمی بالا رفته است. یادم می آید یک بار دو مزاحم با موتور جلوی من و دوستم را گرفتند و وقتی من گارد گرفتم ترسیدند و فرار کردند. دوستم گفت چه خوب که توانستی دفاع کنی من اگر تنها بودم تا حالا از ترس سکته کرده بودم و خود این ورزش ها اعتماد به نفسی به دختران می دهد که بتوانند از خود دفاع کنند و به نظر من این خیلی مهم است.
چه درخواست هایی دارید؟
مسئولان در زمینه تامین بودجه برای اعزام ورزشکاران به مسابقات کمک کنند چراکه ورزشکاران قوی به ویژه در بخش بانوان داریم که با اندکی حمایت مقام های بالایی خواهند آورد.همچنین فضایی برای بانوان ایجاد کنند تا بتوانند ورزشکاران تمرین های هوازی خود را در فضای باز انجام دهند چون پارک بانوان خیلی دور است ولی اگر فضای دیگری را در خود شهر در نظر بگیرند خیلی بهتر و مفیدتر خواهد بود تا ورزشکاران بانو مجبور نباشند تمرینات هوازی خود را هم در فضای سربسته انجام دهند.
جایگاه بانوان در ورزش استان کجاست؟
به بانوان چندان توجهی نمی شود در صورتی که به نظر من بانوان در ورزش ها بهتر از آقایان عمل کرده اند و مقام های بیشتری کسب کرده اند ولی بازهم بیشتر امکانات و بهترین فضاها و توجه ها از آقایان است. زمان هایی را برای تمرین بانوان می گذارند که ساعت های پرت و بدی هستند به عنوان مثال در ماه رمضان تمام ساعت های بعد از افطار در باشگاه ها مخصوص آقایان است و بانوان باید دهان روزه تمرینات خود را انجام دهند و این واقعا بی انصافی در حق بانوان است.
برای توسعه ورزش استان به نظر شما چه کارهایی باید انجام شود؟
مهمترین اصل برای توسعه به نظر من امکانات است که در اختیار ورزشکاران قرار گیرد مثلا من اولین تجربه ای که در مسابقات داشتم مکان تمرینی ما نمازخانه های مدارس بود ولی حریف من تجربه یازدهمین شرکت در مسابقات را داشت هر چند اکنون وضع بهتر شده است ولی تا نرم کشوری هنوز هم خیلی فاصله داریم و باید این شکاف را پر کنیم. در بیرجند ما پایگاه قهرمانی داریم که امکانات و وسایل خیلی خوبی دارد ولی همه ورزشکاران نمی توانند از آن استفاده کنند و فقط قهرمانان می توانند در آنجا تمرین کنند که این خوب نیست و در اختیار ورزشکاران دیگر هم که می دانند پتانسیل و استعداد مدال آوری را دارند و فقط برای تمرینات مسابقات می خواهند در اختیارشان قرار گیرد. دومین اصل برای توسعه بودجه و هزینه کرد برای ورزشکاران می باشد که باعث می شود بتوانند خود را نشان دهند.
برنامه شما برای آینده چیست؟
از آنجایی که به ورزش علاقه خیلی خاصی دارم و با عشق ان را دنبال می کنم دلم می خواهد برای داوری اقدام کنم و ترجیح می دهم داور مسابقات باشم و اکنون به دنبال این مسیر هستم.