یادداشت امروز/چراغ برات را خاموش نکنید لطفا

امروز خراسان جنوبی – زنگویی zangoei@birjandtoday.ir
ما درگذشتگانِ مان را فراموش نمی کنیم. فاتحه ها ، دسته گل های معطری هستند از جنس کلماتِ وحیانی که هر روز نثارشان می کنیم. مزارِ آنان، قرارگاه هفتگی است و خانواده و فامیل و دوستان و بستگان، هر ازگاهی کنار قبر ، گرد می آیند تا یاد درگذشته را زنده بدارند. تا بگویند مرگ، یاد ها را نمی میراند. شب جمعه ها را سری بزنید به آرامستان ها که به نام های مقدس، محتوی یافته است. ببینید که تازه درگذشتگان به گل و گلاب، یادآوری می شوند. ببینید که دل ها به هم گره می خورند و صاحبان عزا، در کنار خود، شانه هایی می بینند برای تکیه کردن. ببینید مهربانی را، مروت را. بله زیبا اندیشند مردمان دیار من اما این مهر و این محبت در مراسمی خاص به نام چراغ برات، شکوهی مضاعف می یابد. مردمان، این روزها، زندگی را به آرامستان می کشانند تا بگویند در باور اهل ایمان، مبدأ و معاد، دو روی سکه رایج زندگی هستند واصلا مرگ و زندگی با هم معنا می شوند و بدون تصور هرکدام، دیگری بی معناست.این درسی است که در مراسم چراغ برات بیشتر می توان دریافت اما این مراسم با همه مفهوم بلند و ارزش ارجمند خویش در سال های اخیر دچار آسیب هایی چون چشم و هم چشمی شده است و در روز ۱۴ شعبان که قرار اصلی مردم برای زیارت اهل قبور است با پدیده ایجاد کوه کیک و خرما و شیرینی و… بر قبر ها مواجهیم و چنان زیاد است محصولات متنوع که خود قبر به چشم نمی آید. مهمتر از قبر، احساسی است که به آدم می دهد و از اصل پیام مراسم، دورش می کند. از یاد می بریم که این جا جای تفاخر و مسابقه نیست بلکه کلاس درس است. بگذریم از اینکه شاید تهییه این همه امکانات برای همه فراهم نباشد اما برای عقب نماندن از دیگران و اینکه بقیه نگویند روی قبر فلانی پر نبود، به هر قیمت و زحمتی که شده، کاری می کنند که کم نیاورند. این آسیب جدی است که این مراسم معنوی را تحت تأثیر قرار می دهد. کاش بزرگان قوم به اصلاح برخیزند رفتار اجتماعی را تا مراسم به فلسفه وجودی خود برگردد. ما مردم عادی نمی توانیم پیش قدم ماجرا باشیم چه می ترسیم از زخم زبان ها و اینکه به فقر و نداری و خست، متهم شویم اما بزرگان و برخورداران در معرض تیرها و طعنه هایی از این دست نیستند لذا می توانند پیشگام اصلاح این رفتار نادرست باشند. می توانند نگاه ها را به سمت هدف اصلی مراسم برگردانند. می توانند به رفتار خود مولد و انتقال دهنده این پیام باشند که انباشت کالا بر روی قبر، شان و شخصیت و رحمت و مغفرت نمی آورد بلکه رفتار درست و منطقی ، بر صراط مستقیم آموزه های دینی است که ارزش آفرین می شود. پس به اصلاح برخیزیم و مراسم معنوی را از مسابقه تجمل و مادی نگری نجات دهیم….