سرمقاله/اندر احوالات یک دستگیری…!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
سعید مرتضوی بالاخره دستگیر و راهی اوین شد، اصلا مهم نیست که حکم ده سالش به دوسال تقلیل یافت، اصلا مهم نیست که در زمان فعالیتش در بخش کوچکی از قوه قضائیه چه خسارات مادی و معنوی را به کشور و انقلاب تحمیل کرد، اصلا مهم نیست که بستن فله ای روزنامه ها در زمان تصدی گری او به عنوان دادستان تهران چه صدمات غیرقابل جبرانی را به بدنه رسانه مکتوب وارد نمود، اصلا مهم نیست که چه احکام وحشتناکی را برای بسیاری انشا کرد، اصلا مهم نیست که حسب الدستور بجای کلاه سر می آورد!!
مهم این است که تقاص آن همه قضاوت ها به پشت میله هایی رفت که با مشت آهنین بسیاری را در آن دخمه ها گرفتار کرد!!
مرتضوی نمونه بارزی است که نشان می دهد که ظلم هیچگاه پایدار نمی ماند و گاه جبر تاریخ می تواند جای قاضی و محکوم را عوض کند.
مرتضوی اینک در آن دلهره های شب و روز زندان با خود بیشتر تنها خواهد بود، اینجا دیگر نه منشی دارد و نه دفتر و دستکی و نه محافظ، او همان روزهایی را می گذراند که بسیاری با امضا یا حکم و دستور او گذراندند.
مرتضوی سرمشق خوبی است برای انشاکنندگان رأیی که با سرنوشت و آبرو و حیثیت مردم بازی می کنند، قضاوت، روحی بزرگ و منطقی قوی و انسانیتی سترگ را می طلبد.
مرتضوی شاید با امکانات ویژه ای در اوین پذیرایی شود و شاید هم نه، چون هزاران زندانی دیگر در آنجا، ولی دیگر ایام باقیمانده عمرش سعید نخواهد ماند.
همین دو سال کفایت می کند تا رونمایی از کسی شود که ندانست مدعی العموم بودن چه معنا و ریشه ای دارد، او در معادله قدرت خودکشی کرد!
شاید مردم ما او را ببخشند ولی بلاشک کارهایش را فراموش نخواهند کرد!!
یادمان باشد که تمامی قُضات و مدیران و نمایندگانی که یکسوی میز لم می دهند و در باد غرور می آسایند ممکن است روزی در آن سوی میز بایستند.
شرافت و منطق و انسانیت و آزادگی مسئولین را بیمه خواهد کرد فرق نمی کند، دولت باشد یا قوه قضا و یا مجلسیان..