وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
امروز خراسان جنوبی – زنگویی zangoei@birjandtoday.ir
حساب را باید در همین دنیا آموخت. حساب که بر اساس کتاب است. این حساب است که افق گشاست و انسان را برمی کشد والا اگر بر محور کتاب حق نباشد، معلوم نیست که حساب بتواند پله های نردبان موفقیت را ردیف کند. این حساب هم، خود حسابی دارد چنانکه در کلام نورانی امام کاظم(ع) پیشوای زندگی بر اساس آزادگی می خوانم: لَیسَ مِنّا مَن لَم یُحاسِبْ نَفسَهُ فی کُلِّ یَومٍ فَإنْ عَمِلَ حَسَناً استَزادَ اللهَ و إنْ عَمِلَ سیّئاً اسْتَغفَرَ اللهَ مِنهُ و تابَ اِلَیهِ به این معنا که ؛ از مانیست کسی که هر روز حساب خود رانکند ،پس اگر کار نیکی کرده است از خدا زیادی آن را بخواهد،واگر بدی کرده،از خدا آمرزش طلب و به سوی او توبه کند.( اصول کافی ج ۴ ص۱۹۱) بر این اساس، انسان باید حتی حساب نفس هایش را هم داشته باشد که چگونه و با چه نیت و هدفی برکشیده می شود. این اصلا پسندیده نیست که فرد در ساحت احساس، چشمه اشک باشد در دریای اشک های کاظمی اما توان کظم غیظ نداشته باشد حساب فریادهایش از دستش در برود. کسی که می خواهد “باب الحوائج (ع) دروازه های اجابت دعا و پاسخ حوائجش را بگشاید اما خودش، “بابِ همیشه مسدود” باشد در برابر نیاز خواهی مردم. کسی که می خواهد در امروز و فردایش، امام کاظم، نقش آفرین باشد باید زندگی خود را چنان پاکیزه کند که شایستگی نزولِ اجلال نگاه حضرت را داشته باشد. با رفتاری چنین است که می توان به سوی قله های کمال گام برداشت. این جاست که حساب ها به کار می آید و آدمی وقتی دید جانش در اثر تابش کار خیر روشن شده است برای توسعه دامنه روشنی ها، تلاش، افزون و از خدا زیادت خیر و زیبایی مسئلت می کند و اگر غباری از نازیبایی عارض جمالش شده باشد به صد توبه و هزار انابه در جویبار مغفرت الهی می شوید و جان سبک می کند تا سبکبال در ساحت عبودیت به پرواز در آید. فکر می کنم ما نسبت به احادیث امام یک ماموریت مشخص داریم که باید حرف به حرف آن را به عمل درآوریم چه با عمل است که می توان به نتایج خوش بین بود والا از شعار و احساس خالی نه در این دنیا، گیاهی می روید و نه ذخیره ای برای فردا فراهم می شود. در نگاه دینی، زیست انسان، محیط زراعت و تولید است. با تولید خیر و خوبی می توان هم دنیای امروز را به خوبی تمشیت کرد و هم دنیای ابدی را با دستی پر آغاز کرد. آدم عاقل فرصتی چنین قیمتی را به مفت، نمی بازد بلکه از لحظات هم، بسیط زمان می سازد و طرحی نو در می اندازد تا لحظه بعد را بهتر از حال بسازد. این درسی است که امام کاظم(ع) ما را در کلاس آن نشانده است تا با فهم برتر، به انجام آن برخیزیم….
