دوچرخه سواری از جمله وسیله های رفت و آمد محسوب می شود. مردم دنیا برای جابجایی از این وسیله استفاده می کنند که تمام پزشکان دنیا برای سلامتی آن را تجویز می کنند، اما ورزش دوچرخه سواری هم داریم که انواع مختلف رشته ها را دارد و ورزشکارانی در این رشته هیجان انگیز مقام هایی به دست می آورند و استان ما هم از این موضوع استثنا نیست. علی اختر ۲۳ ساله کارشناس ارشد برق در دانشگاه شوکت بیرجند است که چندین مقام قهرمانی دوچرخه تریال کشوری را دارد. نکته مهمی که او بر آن تأکید دارد اصل پیگیری است و برخلاف دیگر ورزشکاران که می گویند مسئولان کمک نمی کنند او می گوید: اگر ورزشکاران به آنچه که می خواهند برسند فقط کافی است پیگیری کنند و مسئولان کمک خواهند کرد که این موضوع ما را به یاد همان ضرب المثل قدیمی می اندازد که جوینده یابنده بود.
* از چه زمانی ورزش دوچرخه سواری را شروع کردید؟
هفت سالی می شود که این رشته را دنبال می کنم و در این بین چند سالی هم با تیم کورسی استان کار کردم ولی رشته ای که حرفه ای کار می کنم دوچرخه تریال است.
* چه شد که به این رشته روی آوردید؟
خوب از آنجایی که همه جوان ها دنبال هیجان و تخلیه انرژی هستند من هم دنبال چنین ورزشی بودم که هیجانی که می خواهم را داشته باشد و یکی از دوستانم در این رشته فعالیت می کرد و من هم چندباری با او رفتم و علاقمند شدم و شروع به فعالیت کردم تا اکنون که به این جایگاه رسیده ام.
* تاکنون چه مقام هایی کسب کرده اید؟
تا کنون ۴ مقام کشوری داشته ام و همچنین در رنکینگ خراسان بزرگ مقام آوردم و توانستم به اردوی تیم ملی دعوت شوم.
* فکر می کردید به این جایگاه برسید؟
واقعا چنین تفکری نداشتم و بیشتر برای سرگرمی و تخلیه انرژی وارد این رشته ورزشی شدم و بعدا برای من حرفه ای شد و فقط می توانم بگویم که خواست خدا بود و خود او مرا به این مرحله رساند، هر چند جایگاه خاصی ندارم اما تا همین مرحله را هم فکر نمی کردم برسم.
* آیا دوچرخه سواری جزو رشته های گران محسوب می شود؟
اگر بخواهیم به صورت حرفه ای ادامه بدهیم رشته گرانی است چون دوچرخه های حرفه ای قمیت های آنها از ۵ میلیون به بالا است، رشته تریال دوچرخه سواری قیمت آن از باقی رشته ها کمتر است و می توان دوچرخه ای با قیمت ۵ میلیون تومان خرید و گرنه در رشته های کورسی و کوهستان و دیگر رشته ها قیمت دوچرخه های آنها از ۱۰ میلیون به بالا است و برای اینکه بتوانیم در مسابقات رقابت کنیم باید چنین دوچرخه هایی را تهیه کنیم. رشته تریال هم چون یکی از خود ورزشکاران این رشته مجموعه ای را در کشور راه اندازی کرده است توانسته با مدیریت درست قیمت ها را کنترل کند و با ارزان ترین قیمت دوچرخه ها را تهیه و به دست ورزشکاران برساند وگرنه قیمت این نوع دوچرخه ها هم بالاتر می رفت، نقش مسئولان در این زمینه مهم است چرا که من دوستانی داشته ام که ۵ سال تمرین داشته اند و زمانی که می خواستند برای رقابت ها بروند با مشکلات مالی و تهیه تجهیزات مواجه می شدند و کناره گیری می کردند که واقعا حیف است افرادی با این استعدادهای خوب هدر روند.
* تا به اینجا برسید چه مشکلاتی را پشت سر گذاشتید؟
تاکنون خوشبختانه همواره خدا خیلی از مشکلات من را برطرف کرده است. قبلا ما پیستی برای تمرین نداشتیم که با راه اندازی پیست دوچرخه سواری در سجادشهر خیلی از مشکلات ما برطرف شد و سطح بچه ها خیلی بالاتر رفته است، همچنین از زمان تأسیس و راه اندازی رسمی آن ورزشکاران بیشتری را جذب کرده ایم و مردم تازه با این رشته تریال آشنا شده اند و علاقمندند که در آن فعالیت داشته باشند. اما در رشته دوچرخه سواری کورسی جاده ای ما پیست نداریم و ورزشکاران در جاده ها تمرین می کنند که خطرات زیادی دارد و به همین دلیل خیلی کم ورزشکار حرفه ای در این رشته داریم. خود من هم تا چند ماه قبل که پیست دوچرخه سواری کاملا با تجهیزات افتتاح نشده بود و دیدم با وجود مدال هایی که آوردم به جایی نرسیده ام ناامید شده بودم و می خواستم که فقط به درسم برسم که اولا خانواده ام نگذاشتند و بعد از پیگیری های خودم هم توانستم دوچرخه تهیه کنم و پیست هم به صورت کامل راه اندازی شد و این خود انگیزه ام را دو برابر کرد، به همین دلیل مسئولان می توانند با کمی توجه از رفتن خیلی از ورزشکاران جلوگیری کنند.
* حمایت ها چگونه است؟
حمایت های مادی و معنوی خوشبختانه خوب بوده است و مسئولان با پیگیری هایی که خودمان داشته ایم خوب حمایت کردند و نقش مهم حمایتی را هم خانواده ام داشتند تا توانستم به اینجا برسم.
مسئولان هم واقعا اگر پیگیری باشد تا آنجایی که من دیدم حمایت و کمک می کنند مثلا برای راه اندازی پیست شهرداری، اداره کل ورزش و جوانان استان و هیئت دوچرخه سواری خیلی کمک کردند و خود من چند وقت قبل دوچرخه ام آسیب دید و توانایی تهیه دوچرخه دیگری را نداشتم و عملا تمرینات من کنسل شده بود اما با پیگیری هایی که داشتم اداره کل به من کمک کرد و یک دوچرخه دیگر تهیه کردم. همچنین برای مسابقات خارج از کشور که قرار است اعزام شوم چون مشکل سربازی داشتم باید وثیقه ۱۵ میلیون تومانی می گذاشتم و هیچ تفاوتی بین ورزشکاران حرفه ای و مردم عادی قائل نیستند و چون نداشتم این پول را اداره کل و هیئت تأمین کردند تا زمانی که من برگردم این پول را باز پس بدهم و این خود کمک خیلی بزرگی بود چون اگر این کار انجام نمی شد من نمی توانستم برای این مسابقات برنامه ریزی داشته باشم و شرکت کنم، دیگر ورزشکاران هم همین مشکل مالی را دارند و اگر کسی بخواهد به صورت حرفه ای ورزش را دنبال کند نمی تواند شغل ثابتی پیدا کند و مشکلات اینچنینی زیادی خواهد داشت. هیئت هم برای اعزام به تمرینات و معرفی به ارگان های مختلف کمک کرده است.
* درخواست شما از مسئولان چیست؟
درخواست من این است که در پیست دوچرخه سواری مسابقات کشوری را برگزار کنیم و استان میزبان باشد و این موضوع نیاز به حمایت مسئولان دارد چراکه پیست نیاز به نور دارد. روزها به دلیل گرمی هوا تمرین کردن خیلی سخت است و تمام انرژی ورزشکار از بین می رود که با رفع مشکلات پیست اگر فدراسیون اجازه میزبانی را بدهد دیگر مشکلی نخواهیم داشت.
* گلایه ای دارید؟
به نظر من همیشه نباید نیمه خالی لیوان را دید بلکه در کنار نقاط ضعف به نقاط مثبت و قوت هم بیشتر توجه شود و با توجه به تجربه ای که داشته ام اگر ورزشکاران برای آنچه که می خواهند پیگیری داشته باشند می توانند خیلی از مشکلات و نیازهای خود را برطرف کنند.
به نظر من شهرهای کوچک موقعیت های بهتری برای توسعه و حمایت ورزشکاران خود دارند، چرا که من شهرهای بزرگ را دیده ام و می دانم برای رسیدگی به تمام مسائل باید زمان زیادی را صرف کرد و خیلی از شهرها هستند که هنوز پیست ندارند و ما پیستی در رشته تریال داریم که خیلی از بهترین تجهیزات بین المللی در آن وجود دارد، ولی در شهرهای کوچک با وجود مشکلات مالی و محدودیت هایی که دارد، باز هم در رسیدگی به مسائل اگر بخواهند می توانند بهتر عمل کنند.
نکته مهمی هم که می خواهم به تمام جوانان و ورزشکارانی مانند خودم بگویم این است که همیشه توکل به خدا داشته باشند تا به آن خواسته ای که می خواهند برسند و نه تنها در ورزش بلکه در تمام حوزه ها و بخش های زندگی چرا که واقعا خود من به این موضوع رسیده ام. خانواده ها هم توجه داشته باشند که فرزندان خود را در رشته های مختلف ورزشی ثبت نام کنند چون هر چه رشد ورزش بیشتر باشد همان مقدار آسیب های اجتماعی کاهش پیدا می کند.
* خطرات این ورزش را در چه می دانید؟
دوچرخه سواری فقط ظاهری گول زننده دارد و مردم فکر می کنند شاید خطرات زیادی به همراه داشته باشد ولی اگر بر اساس اصول و قوانین عمل شود هیچ گونه خطری ندارد و آسیب ها خیلی پایین می باشد و هر ورزشی که بر اساس اصول نباشد مسلما خطرناک خواهد بود.