وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
عکس هایی که بر روی دیوار است را نشانم می دهد، به عکس خود اشاره می کند که به حدود ۵۲ سال قبل باز می گردد و می گوید : فکر نکنید همینطور ی بی سند حرف می زنم در زمانی که مرشدی نبود و هر کسی نمی توانست این کار را انجام دهد من آوای مرشدی سر می دادم. «نوروزپور»، از کهن کسوتان و مرشدان استان با اشاره به اینکه از ۵۲ سال قبل مرشد بوده است، می گوید: وضع ورزش زورخانه ای و پهلوانی در برخی موارد بهتر و در برخی موارد بدتر شده است و برخی افراد هم آن زمان را بیشتر دوست داشتند. برخی نیز این زمان را بهتر می دانند. او بیشتر توضیح می دهدکه اکنون از کمترین سن می توانند وارد این ورزش شوند خیلی خوب است و یا حتی تکنیک های جدیدی که وارد شده باعث تنوع و جذابیت و پیشرفت این رشته شده است. در حالی که قبلا اگر کسی تکنیک جدیدی می آورد یا همان شیرین کاری جدیدی انجام می داد مورد انتقاد قرار می گرفت و معتقد بودند که این رشته باید به همان شیوه سابق و سنتی خود ادامه پیدا کند.
برخی سنت های گذشته فراموش شده است
این مرشد ادامه می دهد: خیلی از سنت های گذشته متأسفانه به فراموشی سپرده شده و از بالا تا پایین آن جدید شده است. به گفتۀ «نوروزپور» یکی از این تفاوت ها که چندان خوب نیست همین شلوارهای ورزشکاران با رنگ های مختلف است در حالی که در گذشته همه یک نوع شلوار متحد ملیله دوزی شده داشتند، یا رسم کنده زدن که در گذشته هر کس وارد گود می شد باید این کار را انجام می داد ولی اکنون فقط برای مراسم های رسمی انجام می شود. وی با اشاره به اینکه در گذشته مرشدی وجود نداشت، یادآور می شود: در آن سال ها شاید تعداد انگشت شماری مرشد بودند و شده بود که من به تنهایی برای دو یا سه گود ضرب می زدم ولی اکنون خوشبختانه تعداد مرشدها و ورزشکاران خیلی زیاد شده است و این اتفاق از تغییرات خوب است.
جایگاه رفیع پهلوانان
او همچنین اظهار خوشحالی می کند که خیلی از کسانی را که آموزش داده است اکنون این ورزش را ادامه داده اند و باعث پیشرفت آن شده اند. «نوروزپور» یادآور می شود که در گذشته مرشدان و پهلوانان به عنوان واسطه گر و حکم بودند و افراد جامعه خیلی از مشکلاتی که برایشان پیش می آمد را نزد آنها می بردند و این پهلوانان بودند که آن را رفع و حل می کردند و همواره بر اصول جوانمردی خود پایبند بودند و فقط این نبود که در ظاهر این کار را انجام دهند. به همین دلیل است که در گذشته حتی سقاخانه هایی در کنار زورخانه ها درست می کردند و مردم معتقد بودند که به واسطه پاکی این افراد خدا به خواسته آنها توجه می کند. او امیدوار است که دوباره این رشته پهلوانی بتواند جایگاه سابق خود را در جامعه و بین خانواده ها پیدا کند.
