قهرمان ۱۰ ساله شمشیربازی: می دانستم طلا می آورم پدر امیرحسین: خانواده ها به استعداد فرزندشان توجه کنند

امیرحسین اکبری فقط ۱۰ سال دارد ولی در مسابقات کشوری شمشیربازی نونهالان مدال طلا را آورده است و می گوید از اول می دانستم طلا مال من است. پدرش در کنار امیرحسین پاسخ سئوالات ما را می دهد
کی ورزش را شروع کردی ؟
دو سال پیش بود که با ورزش شمشیربازی آشنا شدم و ادامه دادم. یکی از دوستانم می گفت که بیا این ورزش را ببین و من هم که دیدم خوشم آمد و دوست داشتم ادامه بدهم.
فکر می کردی مقام طلا را بیاوری ؟
آره فکر می کردم که بتوانم طلا بیارم چون مربیم آقای یوسفی همیشه به من می گفت که استعداد این را دارم که مدال بیاورم و بعد از اینکه طلا آوردم واقعا خیلی خوشحال بودم. هم کلاسی هایم از موفقیت من خوشحال بودند و می خواهند این ورزش را حرفه ای کار کنند ولی خوب هیچ کدامشان هنوز که نیامده اند. مدیر مدرسه هم از من تشکر کرد و همین باعث شد که دوست داشته باشم ادامه بدهم و بیشتر مدال بیاورم.
با این ورزش چگونه آشنا شدید؟
پدر امیرحسین می گوید: خیلی اتفاقی بود چون پسر بزرگم می خواست در یک جلسه تمرین این رشته شرکت کند، ما هم رفتیم اما پسر بزرگم خوشش نیامد ولی پسر کوچکم علاقه نشان داد و آقای یوسفی مربی شمشیر بازی هم گفت اگر می خواهد می تواند چند جلسه تمرینی شرکت کند. بعد از چند جلسه متوجه شدیم استعداد خوبی در این زمینه دارد و با جدیت این ورزش را انجام می دهد و مربی هم از آینده درخشان او می گفت به همین دلیل ادامه داد.
پس از موفقیت پسرتان در این مسابقات، حمایتی از سوی مسئولان مربوط توجه شما را جلب کرد ؟
حمایت چندانی نبود . حتی برای استقبال بچه ها حضور نداشتند چون با پسر من یک ورزشکار دیگر که یک سال از امیرحسین بزرگتر بود هم نقره آورده بود ولی در مراسم استقبال از آن ها از مسئولان استان حضور نداشتند و از نظر مالی کمک چندانی نکردند. البته از طرف شهرداری چون خودم هم کارمند آنجا هستم بنر زدند و تبریک گفتند و همینطور مدرسه پسرم بنر نصب کردند که واقعا همین کارشان در روحیه و قوت بخشیدن برای پسرم خیلی تأثیر داشت. مربی و رئیس هیئت این رشته هم خیلی همکاری و حمایت داشتند.
مشکلات این ورزش را در چه می بینید؟
یکی از ملزوم های این رشته وسایل و تجهیزات آن است که هزینه های زیادی دارد، به ویژه اگر ورزشکار بخواهد در مسابقات کشوری شرکت کند باید تمام وسایل استاندارد باشد در غیر اینصورت اجازه شرکت کردن را ندارند پس اگر بتوانند در این زمینه به ورزشکاران کمک کنند خیلی خوب است. مشکل دیگر نبود سالن مناسب برای تمرین است و الان علاقه مندان این ورزش در زیرزمین نامناسب تمرین دارند. همین مکان هم به همت مربی و رئیس هیئت است و گرنه همان را هم نداشتند.
او ادامه می دهد: به نظر من باید سرمایه گذاری در بخش ورزش های انفرادی انجام شود چرا که اکنون واقعا ورزش های انفرادی استقبالی ندارند. در حالی که ورزشکاران بیشترین مدال ها و مقام ها را در همین رشته کسب می کنند و این فقط درباره ورزش شمشیربازی صدق نمی کند بلکه در تمام ورزش های انفرادی اینگونه است. استعدادهای خیلی خوبی داریم که مقام هم آورده اند ولی حامی مالی ندارند تا بتوانند این راه را بیشتر ادامه دهند و حتی در سطح جهان بدرخشند.به ویژه می توانند بر روی بچه هایی که از سنین پایین ورزش را شروع می کنند سرمایه گذاری کنند به دلیل اینکه این افراد از سنین پایه ورزش را آموزش می بینند و هرچه بزرگتر شوند هم تجربه آنها بالا می رود و هم مقام های بیشتری در سنین بزرگسالی دریافت کنند. اگر ورزشکاران حمایت شوند و حامی مالی داشته باشند با روحیه و انرژی و انگیزه این کار را ادامه خواهند داد.
برنامه امیرحسین برای آینده چیست؟
او الان که در حال تمرین برای مسابقات کشوری در اراک است و در فروردین ماه برگزار می شود که امیدوارم بتواند مقام بیاورد و بعد از آن هم برای مسابقات انتخابی رقابت های خارج کشور شرکت خواهد کرد.
به عنوان پدر تا چه حدی از او حمایت خواهید کرد؟
من تا هرجایی که بخواهد ادامه بدهد از او حمایت می کنم حتی برای مسابقات امیرحسین حاضرم وام بگیرم تا او به دنبال علاقه خود برود همانطور که برای دیگر فرزندانم هم همین کار را می کنم و مادرشان هم همین نظر را دارد ولی خوب اولویت اول ما درس است و در کنار آن برای ورزش هم سرمایه گذاری خواهیم کرد.
به عنوان یک پدر چه توصیه ای به خانواده ها دارید؟
در ابتدا اینکه والدین حتما به علاقه فرزندشاهن توجه کنند و بعد هم به ورزش های انفرادی نگاه بیشتری داشته باشند.
برای اینکه بتوانند استعداد فرزندان خود را پیدا کنند در برنامه های استعدادیابی که در استان برگزار می شود شرکت کنند . در آنجا متوجه می شوند که فرزندشان بیشتر به چه رشته ای علاقه دارد و آیا استعداد ادامه دادن آن را هم دارد یا خیر و همین باعث می شود که در آینده موفق تر باشند.
حتما هم به ورزش های انفرادی خانواده ها توجه کنند چون متأسفانه اکنون والدین بیشتر تمایل دارند فرزندانشان در فوتبال و چنین ورزش هایی شرکت کنند که این خوب نیست و نباید به اجبار بچه را وارد یک ورزش کرد چون در این شرایط موفقیتی هم کسب نمی کند، همچنین حتما فرزندان خود را به سمت ورزش سوق دهند چون در روحیه و اعتماد به نفس و آینده آنها خیلی نقش دارد.
درخواستی هم که ار مسئولان دارم این است که بررسی هایی داشته باشند که کدام ورزش ظرفیت بیشتری برای مدال آوری و موفقیت دارد و به همان ورزش نگاه ویژه ای داشته باشند و سرمایه گذاری کنند.