سرمقاله/چهارشنبه سوری ، کدام چهارشنبه وکدام سوری ؟!!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
اینکه دادستان کل کشور در گفتگوی ویژه خبری شبکه دو، چهارشنبه سوری را به رسمیت می شناسد و آن را از رسوم کهن ایران زمین می داند که مردم باید به نحو درست و شایسته ای در آن شرکت کنند، جای خوشحالی و مسرت است، اینکه بدانیم مردم چه می خواهند و به آن احترام گذاریم امری است شایسته و مغتنم، تا چندسال پیش برخی آقایان این رسم را آتش پرستی می دانستند و احتمالا هنوز هم بدانند و این طرز تفکر و نگاه در یک بحث روانشناختی عاملی گردید که افکار عمومی عکس العملی را از خود بروز دهند که متأسفانه آن مراسم سالم و مهیج و شاداب را تبدیل به رسمی پرخطر و پرهزینه کند، در آن سال ها هرچه تحلیل شد که بگذارید مردم به حداقل های موجود قانع باشند و رسوم تاریخی شان را بجا آورند، نه این که افاقه نکرد بلکه در شهرهای بزرگ جو و شرایط امنیتی برقرار شد که چه؟ قرار است چهارشنبه سوری شود. تمام سرکوفتها و عدم رسیدن به آمال حداقلی جوان ها، تلمباری بود بر روی هم که در آن شب به یکباره آن انبار باروت منفجرشود و ریسک تخریب های ناشی از عکس العمل طبیعی جوانان بالا رود. صداهای مهیب و انفجاراتی که یادآور زمان جنگ و موشک و آر پی جی و برافروختن آتش هایی بسیار بزرگ و خطرناک و حضور پررنگ پلیس و دستگیری و تعقیب وگریز از حداقل های شب های آخرین چهارشنبه هرسال در این سال ها بود و فعلا هم هست.این که نتوانیم خواسته هایی چنین کوچک و حقیر را برتابیم و مدیریت کنیم جای بسی تأسف و تألم است!! این که نتوانیم در مسند قدرت و ریاست هم گام با مردم در این جشنی که توان هم افزایی فوق العاده ای دارد شرکت کنیم و خویش را تافته ای جدا بافته و درست در مقابل مردم انگاریم نتیجه اش می شود چهارشنبه سوزی نه چهارشنبه سوری!! عجبا …!! چه ایرادی دارد که مدیران نیز همراه با مردم کوچه و بازار در جشنی سالم و کوچک و پر از نشاط هم پایی کنند و با حضور خویش ضمن احترام به خواست جوانان، فرهنگ روا داری صبوری و احترام و آرامش را به مردم نشان داده و بیاموزانند، این حرکت آنقدر می تواند ارزشمند باشد که در کوتاه مدت کفه مراسمی آرام و مفرح و هم پوشانی اجتماعی را به نفع مراسمی خشن و پرهزینه پایین آورد.
اما صد حیف که مدیران ما پس از بارها آزمون و خطا و پرداخت هزینه هایی سنگین و طاقت فرسا آن هم به ضرر مردم تازه به فکر جبران مافات می افتند که معمولا هم دیر شده است.چه ایرادی دارد که صدا وسیمایی که ادعا دارد ۸۵ درصد مردم او را نگاه می کنند و می شنوند مراسم این شب را در محیطی آرام و بدون آلودگی متعفن سیاسی، تاریخ چهارشنبه سوری را ورق بزنند و مراسم زیبای قدیمی را دوباره بازخوانی کنند.از شام مختصر و سردستی این شب بگویند، از آجیل این شب، از اتحاد و دوستی همسایه ها و پریدن از آتشی کوچک و کم زبانه، از گفتن جمله زردی من از تو و سرخی تو از من بگویند، از مراسم انتهایی این مراسم بگویند و در یک دورهمی زیبا، اوج همبستگی ملی را رقم زنند آن هم باکمترین هزینه و بیشترین اثر گذاری، بدون شعار و همراه باشعور!! آنقدر برای سیزده به در هم در مقابل خواست مردم ایستادگی شد که نه تنها مردم را از این روز کهن دور نساخت که در نهایت پذیرفتند که نامش بشود روز طبیعت!!
اگر هنوز نتوانیم قدرت زیر پوستی جامعه را درک کنیم آن هم پس از گذر از این سال ها و نیازهای ابتدایی و بسیار پیش پا افتاده مردم را با لجاجت و بی تدبیری درک نکنیم، زهی تاسف که مطمئنا از برآوردن خواسته های برحق و بسیار بزرگ مردم نیز ناتوان خواهیم بود، گاه لازم است پنبه از گوش برداریم و زمزمه و فریاد عوام را بشنویم، گاه نیز لازم است عینک دودی از چشم برگیریم و چشم بشوییم که شاید جور دیگر ببینیم، گاه باید زبان از شعار خالی کرد و بر واقعیت وجودی جامعه در دهان چرخاند.