سرمقاله/وقت تمام، ورقه ها بالا…!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
سال ۹۶ هم با تمام حرکات سینوسی اش بالاخره دارد نفس های آخرش را می کشد، دارد باتمام خستگی و زخم خوردگی اش، به زور دستش را بالا می آورد تا خداحافظی کند، اما مردم آنقدر خسته و بی رمق اند که دلشان می خواهد هرچه زودتر او برود، شاید فرجی شود و سال ۹۷ گره بگشاید.
بسیار دلم لک زده وِغنج می رود که از بهار بگویم، از عطر گلهایی که نوبرانه دلبری می کنند از آدمهایی که سخت به این دلبری نیاز دارند، انسان هایی که در آرزوی ساعات و دقایقی خوش و بی حاشیه لحظه می شمارند تا دمی بیاسایند، خیلی دلم می خواهد که از بنفشه های رنگارنگی بنویسم که سر بردوش هم زیباییشان را در مسیر نوازش ملایم نسیمی روح نواز قرار می دهند، بنویسم از عطر دسته دسته نرگسانی که تو را مدهوش حلاوت شان می کند، بنویسم از تردی سبز تیره رنگ برگ هایی تازه رسته برشاخه هایی که ماهها در انتظار این روزها به خوابی سنگین رفته بودند، بنویسم از طره گیسوان درختان بیدی که بازیگوشانه آن را در باد بهاری می افشانند، بنویسم از جوانه های شفاف پونه های معطر کنار جویها که تن در آب روان می شویند.
اما نمی توانم از سال پر نشیب و فراز و سختی که مردم تحمل اش کردند بگذرم و دوباره مرورش نکنم و تورقی بر آن نداشته باشم.
سالی پر از تنش، پراز جنگهای سیاسی، پر از حادثه هایی تلخ، پر از حفره های پرناشدنی مدیریت های ضعیف و هزینه زا، سالی پر از زلزله و مرگ و ناله و ویرانی کرمانشاه، سال غرق ناباورانه سانچی و تمامی پرسنل اش، سال سقوط هواپیما و پودرشدن انسانهایی که در نزدیکی مقصد محو شدند، سال سقوط اخلاق در جامعه سیاسی و جامعه مدنی کشورم، سال ادامه سریالهای خسته کننده دعواهای حیدری و نعمتی، سال ادامه اختلاسها و رانت خواری های تمام ناشدنی، سال شفاف شدن بودجه و آگاهی نسبی مردم از چگونگی برداشت از بیت المالی که به مردم اش قطره چکانی می دهد و خروار خروار به برخی دیگر، سالی که حلقه پر از نفاق و گستاخی و بی حرمتی منحرفان، نقاب از چهره ای که سالها قبل افشا شد اما کسی باور نکرد، برداشتند و دست به اعمالی زدند که نه قابل دفاع است و نه قابل طرح، قوم و تیره ای که بیشترین ضربات و خیانت ها و چپاول ها را بر این مردم روا داشتند و خویش را معجزه هزاره سوم می پنداشتند، سالی که هنر همچنان مهجور ماند و کسی هم سراغ اش را نگرفت، سالی که هنر دروغ گفتن و تهمت زدن و ریا کاری دوباره به اوج پختگی اش رسید، سالی که منافع ملی بازیچه دست قدرتمندان اقتصادی و سیاست بازان قرار گرفت و مردم بهای آن را چون همیشه پرداختند.
سالی که ظاهرا داعشیان تروریست حذف فیزیکی شدند اما نحله فکری شان زایشی جدید را آغاز کرد، سالی که در آمریکا صدها تن در مدارس و دانشگاه هایش کشته شدند تا دموکراسی آمریکایی فریادش از حلقوم ترامپ بیرون بزند، کشوری که جهانیان را به سخره گرفته و هیچگونه اعتباری برای قول و قرارهایش نمی توان متصور شد، سالی که نتانیاهو تکه فلزی را همراه با آمارهای چاپی برای حضور ایران در منطقه به نمایشی مسخره تبدیل می کند، سالی که مردم سوریه همچنان کشته و آواره شدند، سالی که روسیه از آب گل آلود سوریه ماهی های درشتی را برای شام کرملین نشینان صید کرد.
چه سال بدی را گذراندیم، چه سال پرفشار اقتصادی را پشت سر گذاشتیم، چه سال پر از بیکاری، طلاق و قاچاق را گذراندیم، چه سال پر از پرونده های تلمبار شده در دادگستری ها و دادگاه های انقلاب را دیدیم، چه سال بی حرمتی های پر از نفرت و تهمت را پشت سر گذاشتیم.
بارالها !! در این طلیعه سال نو حول حالنای ما را سامانی نیک عطا کن.
خدایا !! سال نو را بر ما نرم و گرم فرما و مدیران بالادستی مان را حلم و روا داری و بینشی نو عطا فرما. الهی !! توخود نیک این مردم را می شناسی، همین شناخت را به مسئولین مان نیز عطا فرما.
خدایا!! مگذار که صبوری این مردم، کاسبان قدرت و پول را جری تر کند که مبادا صبر این مردم بالاخره سر ریز شود.
بارالها!! رفتگان مان را مورد الطاف و رحمتت قرار ده وبه ماندگان و زندگان فکری ژرف و تحولی در منش و شخصیت شان عنایت فرما.