درخواست نوجوان قهرمان؛ یک دست پینگ پنگ با استاندار

درخواست نوجوان قهرمان پینگ پنگ باز ما با بقیه مصاحبه شونده ها تفاوت دارد . پویا خواسته ای از استاندار دارد.
می گوید: دلم می خواهد با استاندار خراسان جنوبی چند دقیقه ای پینگ پنگ بازی کنم. پویا احراری ۱۳ ساله است و پینگ پنگ را عالی بازی می کند و ازبرترین های ملی است.
*از چه زمانی ورزش را شروع کردی؟
از سال ۸۷ ورزش را با رشته پینگ پنگ در مهدکودک و زیر نظر رفیعی، مربیم شروع کردم، در آن زمان حمیدی رئیس هیئت پینگ پنگ استان در مهدکودک ها میزهای پایه کوتاهی را توزیع کرده بود و در ابتدا خودش استعدادیابی می کرد و من هم در مرحله اول با توجه او تمرین را شروع کرده و باقی مسیر را تا چندین سال با مربی خودم رفیعی بودم. در زمینه ورزش حرفه ای هم بادی بگویم با توجه به نوع تمرینات و فعالیت هایم از همان ابتدا برنامه ریزی شد ه است و الان که به آن زمان فکر می کنم می بینم روزی حداقل ۴ ساعت تمرین داشتم که خوب برای کودک ۴ ساله می تواند حرفه ای باشد چون یادم میاد اولین مسابقه قهرمانی کشور را در ۵ سالگی شرکت کردم و بدون حضور پدر و مادرم با مربی به قم اعزام شدم.
از میان رشته های ورزشی دیگر هم به فوتبال علاقه دارم و اگر این رشته جذاب را انتخاب نکرده بودم به قول پدرم یک فوتبالیست خوب می شدم ولی چون خود پدرم سالها فوتبال بازی کرده چندان با آن موافق نبود.
همچنین اسکواش را امتحان کرده ام و با توجه به اینکه یک ورزش راکتی است مورد توجه خراشادی زاده، مربی این ورزش قرار گرفتم ولی به دلیل اینکه نوع حرکات، سرعت، قدرت و استقامت این دو ورزش کاملا با هم تفاوت دارند نگران بودم که در پیشرفت رشته خودم خللی ایجاد کند و دیگر اسکواش را ادامه ندادم.
*تاکنون چه مدال هایی گرفته ای؟
تعداد مدال هایی که گرفته ام در رده های شهرستان، استان و کشور بسیار زیاد است و اگر بخواهم همه آن ها را بگویم بسیار وقت گیر است ولی در مجموع بیش از ۱۰۰ مدال در سطوح مختلف (طلا، نقره و برنز دارم، بیش از ۱۰ دوره دعوت به اردوی تیم ملی خردسالان و نونهالان داشتم، حتی در اولین دوره طرح هوپس که فقط ۱۲ نفر از کشور در آن حضور داشتند در ۸ سالگی با مربی گری استعدادیاب جهانی الکسی یوفورموف انتخاب شدم، اکنون هم دو دوره است که در لیگ برتر کشور به عنوان بازیکن تاید واتر بندرعباس که جزو ۳ تیم بزرگ کشور است حضور دارم.
*حمایت شده ای و انگیزه ای از این حمایت ها گرفته ای ؟
حمایت ها به دو بخش مالی و معنویی تقسیم می شود. در بخش حمایت های مالی فکر نمی کنم تاکنون هیچ کدام از مسئولان کمکی کرده باشند و تنها چیزی که در این سالها باعث ادامه دادن راهم شده است حمایت های در حد توان رئیس هیئت پینگ پنگ و رئیس سابق ورزش و جوانان و به ویژه پدر و مادرم بوده است. بیشتر هزینه ها توسط خانواده ام پرداخت می شود،به جزء اردوهای تیم ملی و مسابقات قهرمانی کشور که توسط هیئت استان تقبل شده است. پویا می گوید: هزینه های اعزام به مسابقات هر دوره حداقل ۲ میلیون تومان می شود و خودمان باید هزینه ها را در مسابقات آزاد بدهیم . اگر هم شرکت نکنم از سطح بازیکنان کشور عقب می مانم و رنکینگم کاهش پیدا می کند. تعداد مسابقات آزاد، سالانه ۸ تا ۱۰ دوره است. او ادامه می دهد: به سنی رسیده ام که متوجه شوم با حقوق متوسط پدرم تامین این هزینه ها سنگین است ولی او تاکنون هرکاری توانسته برای پیشرفتم انجام داده است.
پدر پویا می گوید: می پذیریم که دستگاه های اجرایی و مسئولان از نظر مالی در مضیغه هستند اما حمایت های روحی و روانی که دیگر پول نمی خواهد. پویا با ناراحتی حرف پدرش را ادامه می دهد : فکر کنم اگر یک ماه به تمرین نروم و یا در مسابقات شرکت نکنم حتی یک مسئول البته به جزء رئیس هیئت استان سراغم را نمی گیرند و اصلا برایشان مهم نیست.
*پویا از دوستان در مدرسه و آموزش و پرورش چه بازخوردی دریافت می کند؟
در سال گذشته که پویا نائب قهرمان کشور شده بود مسئولان آموزش و پرورش با حضور دانش آموزان از او تقدیر کردند و همین کار باعث شد تعداد زیادی از دوستانش به سمت این رشته گرایش پیدا کنند. از اول دبستان تاکنون خیلی از دانش آموزها بخاطر موفقیت هایش جذب این رشته شده اند و نکته مهم این است که در این سال ها مسئولان آموزش و پرورش نسبت به سایر بخش ها اهمیت بیشتری برای پویا قائل بودند و این جای تشکر دارد.
*گفتید دو سالی می شود که در تیم لیگ برتری کشور هستید چرا به بندرعباس رفتید؟ آیا در خراسان جنوبی تیمی برای فعالیت نیست؟
به دلیل اینکه باید خود را در سطح اول آمادگی کشور نگه دارم نیازمند امکاناتی هستم که متأسفانه با وجود سهولت در فراهم شدن آن توسط توسط مسئولان در استان برای من و دیگران تأمین نشده است یا هم عزمی برای فراهم کردن آنها وجود ندارد و همین موضوع باعث شده است برای ادامه کار به تیم های سایر استان ها که از آن دعوتنامه داشتم فکر کنم و بهترین آنها را انتخاب کنم تیمی هم که اکنون در آن بازی می کنم کمترین بازیکن بومی و بزرگترین ورزشکاران را دارد و من هم از تجربیات آنها خیلی استفاده کرده ام.
پدرپویا تأکید می کند که می توانید بررسی کنید که در رده سنی پسرمن در کشور کسی قهرمانی ندارد ولی مسئولان استانی استعدادهای خود بیرجند را دست کم می گیرند و به قول رئیس فدراسیون و سرمربی تیم ملی ساختن بازیکنی در این سطح در استانی مانند خراسان جنوبی واقعا کار آسانی نیست. من قلبا به هیچ عنوان حاضر نیستم موفقیت پسرم در استان دیگری رقم بخورد اما واقعا به دلیل وجود امکانات در دیگر استان ها و تیم ها و حفظ او در سطح اول کشور مجبور به این کار شدم، مطمئنا اگر در استان این شرایط وجود داشته باشد کدام پدر و مادری حاضر می شود کودک خود را به دیگر نقاط کشور بفرستد.
*مشکلات این رشته ورزشی را چه می دانید؟
یک سالن استاندارد و مختص به عنوان خانه پینگ پنگ با تجهیزات و امکانات مناسب در استان نداریم در حالیکه در استان های مجاور وجود دارد ولی ورزشکاری هم ندارند. این در حالی است که هیئت پینگ پنگ استان و ورزشکاران این رشته ثابت کرده اند اگر حمایت شوند بدون شک شگفتی های بی نظیری خلق می کنند. از دیگر مشکلات نداشتن حامی برای داشتن یک تیم در لیگ کشوری است که دلایل مختلفی دارد و اگر صنعت یا بخش خصوصی حمایت کند و مسابقات هم به صورت زنده از صدا وسیما پخش شود نتایج خوبی خواهد داشت. همچنین به ورزشکاران حرفه ای توجه چندانی نمی شود که این کار سختی هم نیست. درست است که ورزش همگانی مهم است ولی نباید ورزش قهرمانی فدای آن شود و اگر بخشی از اعتبارات و حمایت ها به قهرمان ها اختصاص پیدا کند بدون شک بهتر و موفق تر عمل می کنیم.
*به عنوان یکی از والدین چه درخواستی از مسئولان دارید؟
درخواست من از مسئولان اهمیت دادن به این ورزشکاران است تا سایر خانواده ها هم مشوق فرزندانشان برای ورزش باشند. از آنجا که فعالیت های بدنسازی پویا را خودم به عنوان مربی بدنسازی و تحت نظر سرمربیان تیم ملی انجام می دهم در هر هفته ۳ روز است و در سال گذشته حدود ۲ ماه مسئولان شرکت گاز سالن خود را در اختیار ماه گذاشته بودند ولی لغو شد و بعد مجبور شدیم از سالن اداره راه در کنار سایر ورزشکاران رشته های دیگر تمرین کنیم که بازده مناسبی نداشت. یکی از مشکلات این موضوع است و خیلی خوب می شود که دوباره بتوانیم از سالن شرکت گاز استفاده کنیم. خواهش دیگر من از مسئولان شورای شهر و شهرداری است تا از ورزشکاران حمایت کنند.
* به عنوان یک ورزشکار شما از مسئولان چه درخواستی داری؟
با خنده می گوید می خواهم با استاندار بازی کنم. در سال های گذشته وقتی ۵ سالم بود استاندار آن زمان حدود دو دقیقه با من پینگ پنگ بازی کرد و واقعا خیلی خوشحال بودم و هنوز یادم مانده و از پرویزی استاندار پیشین هم این درخواست را داشتم ولی به دلیل گرفتاری ها این درخواست محقق نشد و اکنون هم دلم می خواهد استاندار چند دقیقه ای با من پینگ پنگ بازی کند. توقع دیگری هم از مسئولان ندارم.
*برنامه پویا برای آینده چیست؟
سوال را از پدرش می پرسم. می گوید: برنامه های او مسلما در دو بخش ورزش و درس است و همزمان پیگیری خواهد شد که البته خیلی هم سخت است ولی امیدوارم بتوانیم در حد توان در این زمینه تلاش کنیم. پویا هم هدفش را تقریبا مشخص کرده است و من هم برای رسیدن او به هدفش که موفقیت در سطح آسیا و المپیک است همراهی اش می کنم.