قرار نیست همیشه زندگی همانطوری باشد که شما دوست دارید ، اما برای گذران روزها با رضایت و رسیدن به آرامش باید یاد بگیرید ، به جای فال منفی و غرق شدن در مشکلات می توان راه های دیگری را امتحان کرد.

غمگین بودن و غصه خوردن، احساس دائمی و همیشگی بعضی­ ها شده است اینها همیشه غصه دارند مگر اینکه دلیل محکمی برای شاد بودن داشته باشند. اصل براین است که در حالت معمول، وقتی دلیلی برای شاد بودن و خندیدن یا دلیلی برای داشتن احساس غم یا نگرانی وجود ندارد انسان آرام باشد اما بسیاری از افراد، در چنین اوقاتی ناراحت و مضطربند. این  ناراحتی و اضطراب دائمی یا غم ناآشنایی که در بیشتر اوقات زندگی در دل بعضی از ماها رخنه کرده است دلایلی دارد که اگر درست شناخته شوند می­شود برایشان چاره کرد.

آرزوها و خواسته­ های غیر معقول
ناراحتی­‌های همیشگی ما دلایل مختلفی دارند؛ گاهی تمرکز بر یک مشکل  یا یک آرزو، ناراحتی­‌های طولانی مدت و طاقت­‌فرسایی تولید می­‌کند.  هدف داشتن در زندگی چیز خوبی است. هدف، انسان را برای کار و تلاش، ترغیب می‌­کند. اما ما گاهی آرزوهای غیرمنطقی را جانشین هدف­‌های درست و سالم قرار می­‌دهیم. و گاهی عجله زیاد ما برای رسیدن به هدف­‌های بلندمدت هستند که باعث می­شوند همیشه غمگین و غصه­‌دار باشیم. داشتن خواسته­ های غیر معقول و عشق و علاقه به آنچه متعلق به دیگران است می­تواند غصه­ های عمیق و طولانی مدتی تولید کند که هر چند به روی خودمان  نمی­ آوریم اما همیشه روح و قلبمان را می­ آزارد.

مشکلات و سختی­ها
قطعا ما همیشه مشکلات را دلیل اساسی غمها و غصه­‌هایمان می­دانیم. البته این مساله تا حدی منطقی است و مخصوصا اولین روزهای ایجاد یک مشکل، غصه داشتن و مضطرب شدن امری کاملا طبیعی است. اما بزرگ­نمایی مشکلات و پیله کردن و تمرکز کردن روی مشکلات، دیگر یک امر طبیعی نیست. مخصوصا کسانی که سنی را گذرانده‌­اند و بالا و پایین­‌های زندگی را زیاد تجربه کرده‌­اند دلیلی ندارد که برای یک مشکل خیلی بی­‌تابی کنند. مشکلات همیشه هستند. زندگی هیچ کس در این دنیا بدون مشکل نخواهد بود. مشکلات همیشه هستند فقط هر چندوقت یک بار جایگزین می­شوند. مشکلات را باید حل کرد اما نباید خیلی روی آنها تمرکز نمود  تا همیشه باعث غم و غصه شوند. در اکثر موارد، مشکلات با گذشت زمان حل می­شوند و فقط لازم است صبور باشیم. همانطور که امروز از مشکلات سال گذشته یا حداقل چند سال گذشته هیچ اثری نیست زمانی در آینده هم می­رسد که از مشکلات امروز هیچ اثری نخواهد بود. بنابراین با مشکلات نباید برخورد عاطفی کرد بلکه فقط باید با عقل و منطق با مشکلات درگیر شد.

فال بد نزنید
خیلی وقت­ها فال بدزدن و پیش­‌بینی­‌های بد نیز ما را غصه­‌دار می­‌‎کنند. فال، هیچ حقیقت و ریشه ­ای ندارد مگر احساس و انتظاری که تولید می­کند. همیشه فال مثبت و فال نیک بزنید و به لطف خداوند امیدوار باشید.
آینده هنوز از راه نرسیده است چرا باید آن را زشت و سیاه تفسیر کنیم. هیچ کس نمی داند که چه حوادثی در راه است. شاید امروز هیچ راه نجاتی برای مشکل بیکاری، بیماری یا هر آنچه که اکنون با آن درگیریم به نظر نمی­رسد اما خداوند قادر متعال است و می­تواند از مسیرهایی که امروز فکرش را هم نمی­‌کنیم راهی را باز کند. بنابراین باید به آینده خوش­بین بود و همیشه فکرهای امیدوار کننده داشت. در حقیقت آن چیزی که دائما ما را رنج می دهد خود مشکلات نیست. پیش­ بینی ها، تفال‌ها، و ترس‌های ما هستند که تولید غم و نگرانی می کنند.

عشق نابجا یا اعتیاد
عشق نابجا و اعتیاد دو دلیل اصلی و مهم برای همیشه غمگین بودن است. غم عشق، استخوان سوز و اعتیاد هم بسیار رنج­ آور است. و این دو از جهات زیادی به هم شبیه ­اند.
بعضی وقت‌ها لازم است برای خلاص شدن از یک غم طولانی مدت و یک حسرت همیشگی، در مقطعی از زمان، یک درد و رنج شدید اما کوتاه مدت را تحمل کرد. اگر یک  عشق نابجا و غیر معقول دائما انسان را غمگین می­کند، یا مشکلی مثل اعتیاد باعث حسرت­های طولانی مدت شده است چاره­ای نیست جز اینکه برای یک زمان کوتاه، درد ترک یا فراموشی را تحمل کرد. هر عاشق یا معتادی ممکن است در بدو امر فکر کندکه هرگز نمی­تواند به میل و اراده خود، عشق یا اعتیادش را ترک کند، اما هزاران مبتلا در سراسر دنیا تا کنون این کار را کرده­اند همه آنها هم در ابتدا به اراده و توان خود ایمان نداشته­ یا هرگز میل به انجام کار نداشته ­اند.  اما رنج­ها و غصه­ های فراوان نهایتا، پتانسیل و اراده عظیمی را فراهم آورده و موجب نجاتشان شده است. شما هم می­توانید نجات پیدا کنید اگر قلبتان را به خدای بزرگ بسپارید و اراده کنید.

دوری یا مرگ عزیزان
اگر فقدان یک عزیز باعث ناراحتی و غم‌های طولانی مدت شده است باید خودمان را با عزیزانی که در اطرافمان هستند سرگرم کنیم. برای عزیزی که از دست رفته خیرات کنید اما روح  و فکرتان را مشغول مرور خاطرات گذشته نکنید. غم و حسرت هیچ کمکی به متوفا نمی­‌کند.سعی کنید کسانی که کنارتان هستند را بیشتر ببینید. با انجام کارهای خوب و هدیه آن به محبوب از دست­رفته به او محبت کنید اما فکرهای آزاردهنده را تا به ذهن می رسند، از خود دور کنید. اگر نخواهید به خودتان کمک کنید ممکن است این غصه، تبدیل به یک بیماری روحی شود. همه چیز فقط به خودتان بستگی دارد. شما بهترین روانشناس خود هستید. فقط کافی است فکرهای مثبت داشته باشید و به خداوند توکل کنید. زندگی جریان دارد و بازهم زیبایی­های خود را نشان خواهد داد.