در گفتگو با یک مربی و مدال آورتکواندو عنوان شد: افول تدریجی ستاره تکواندو

یکی از مقام آوران رشته تکواندو ست، چندی پیش مقام سوم کشوری را از آن خود کرد اما از افول ستاره تکواندو می گوید و اینکه این رشته در این سال ها به جای حرکت رو به جلو با مشکلاتی مواجه است. او و یکی از مربیان این رشته پرطرفدار در کفتگو با امروز خراسان جنوبی از برخی مشکلات این رشته گفتند. مرتضی خُنگی از ۱۰ سالگی ورزش را شروع کرده و حالا ۹ سال است که تکواندو کار می کند. او سه سال است که به صورت حرفه ای تمرین دارد و صاحب دان ۲ تکواندو است.
* تا کنون چه مقام هایی به دست آوردید ؟
مقام های استانی و کشوری زیاد دارم، جدیدتری موفقیتم کسب مدال برنز کشوری در آذر ماه امسال بود .
* در این رشته ورزشی پرطرفدار به عنوان یک قهرمان مورد حمایت هستید؟
از قهرمانان به ویژه در سطح مسئولان استانی کمتر حمایت می شود و تنها کمکی که به من شده است در حد دهیاری امیرآباد و تمرین تکواندو در سالن این منطقه از شهرستان بیرجند است، حتی برای شرکت در مسابقات کشوری هم که دو ماه قبل رفتم ، دانشگاه هیچ همکاری ای نکرد در فصل امتحانات بود و یکی از امتحاناتم با این مسابقه تداخل که نتوانستم در جلسه امتحان حاضر شوم . با برخی از افراد که صحبت کردم گفتند چاره ای نیست و نمی شود کاری کرد. اما از طرف خانواده همیشه مورد حمایت بودم و همکاری کاملی با من داشته اند.
*آیا در برخورداری تکواندوکاها از امکانات ورزشی مشکلاتی وجود دارد ؟
درخواستم این است که از ورزشکاران قهرمان بیشتر حمایت و دوم سالن تأمین شود چون من در امیرآباد زندگی می کنم در سالنی در همانجا هم تمرین می کنم ولی به دلایل زیادی مانند تعداد زیاد هنرجویان، ساعت کم تمرین و کوچک بودن سالن آنچنان که باید نمی توانم به تمریناتم رسیدگی کنم ولی اگر به این مشکلات رسیدگی شود و حداقل زمان بیشتری را به ما بدهند حتما می توانم مقام های اول یا دوم را کسب کنم.
* تاکنون از اینکه این ورزش را انتخاب کرده اید ناامید هم شده اید؟
شاید فقط یک بار این اتفاق افتاده باشد و گرنه همیشه به دلیل علاقه شخصی این ورزش را ادامه داده ام و برای کسب موفقیت های بیشتر تلاش کرده ام و توصیه می کنم که تمام کسانی که وارد هر رشته ورزشی می شوند هیچ گاه ناامید نشوند و همیشه برای آنچه که می خواهند مبارزه کنند.
اولویت هایتان برای آینده چیست؟
اولویت من درس است و بعد از ورزش که برای تفریح و سلامتی و مسابقات ادامه خواهم داد ولی نمی خواهم ورزشم به درس هایم آسیب برساند، همچنین دلم می خواهد که مجوز مربی گری را هم دریافت کنم و شرط آن این است که برای گرفتن دان ۳ به یکی دیگر از استان های بزرگ کشور بروم و بتوانم در آنجا مجوز مربی گری مقدماتی درجه سوم را به دست بیاورم. «عیدی» یکی از مربیان این رشته ورزشی است. او از دهه ۸۰ به عنوان مربی ورزش تکواندو فعالیت خود را شروع کرده و دان ۴ دارد و مربی درجه ۲ است می گوید: تکواندو یکی از رشته های بین المللی است که علاقه مندان زیادی دارد و از سالم ترین و ایمن ترین ورزش ها می باشد؛ اما متأسفانه در کشور ما و به ویژه در خراسان جنوبی چندان حمایتی از این ورزش نمی شود در حالیکه استعدادهای خیلی خوبی در این رشته داریم که چون حمایت نمی شوند نمی توانند به جایی هم برسند. اگر ارگانی از این ورزشکاران حمایت کند حتی ۳ نفر از ورزشکارانی که می شناسم می توانند وارد تیم ملی کشوری شوند.
*چه فعالیت ها و برنامه هایی دارید آیا نتایج قبول قبول را دریافت می کنید ؟
-ما مسابقاتی برای جذب استعدادها برگزار می کنیم که هیچ گونه حمایتی نمی شویم و هنرجوهای جذب شده هم بعد از اینکه می بینند هیچ کس از آن ها حمایت نمی کند و برای گرفتن هر کمربند و حضور در باشگاه فقط باید هزینه های زیادی بپردازند بعد از مدتی دلزده شده و کنار می کشند و برای اعزام به مسابقات هم اعتباری که داده می شود واقعا محدود است، در حالیکه برای اعزام به مسابقات کشوری باید هزینه های میلیونی کرد. ورزشکاران برای تمرین و آمادگی مسابقات کشوری به مربی های درجه یک و اردوی تمرینی نیاز دارند تا بتوانند با چندین استان مسابقه آمادگی بدهند و برای مسابقات کشوری آمادگی لازم را کسب کنند و این در حالی است که در استان ما چنین شرایطی فراهم نیست و وقتی به سراغ اسپانسر هم می رویم می خواهد که حتما ورزشکار صددرصد مقام اول را کسب کند که این امکان وجود ندارد و به همین دلیل باید ارگان های مرتبط مانند اداره کل ورزش و جوانان و فدراسیون حمایت کنند.
همچنین از دیگر مشکلات نبود سالن مناسب است تا ورزشکار حرفه ای بتواند تمرینات مناسب را انجام دهد.
*چه راهکاری برای غلبه بر این مشکلات در رشته تکواندو پیشنهاد می دهید؟
در ابتدا به خانواده ها توصیه می کنم که فرزندان خود را به ورزش سوق دهند و به جای اینکه برای مواردی مانند دنیای مجازی آن ها هزینه می کنند برای سلامتی جسم و روح آن ها این هزینه ها را انجام دهند و بعد تأکید می کنم که مسئولان هم حمایت لازم را داشته باشند تا خانواده ها ترغیب شوند که فرزندان خود را در رشته های ورزشی فعال کنند و نگاه ویژه ای به این ورزش مستعد قهرمانی داشته باشند تا دوباره بتوانیم به زمان اوج خود بازگردیم.