«انا لله و انا الیه راجعون. به اطلاع مسلمانان غیور سراسر جهان میرسانیم مؤلف کتاب «آیات شیطانی»که علیه اسلام و پیامبر و قرآن تنظیم و چاپ و منتشر شده است، همچنین ناشرین مطلع از محتوای آن، محکوم به اعدام میباشند. از مسلمانان غیور میخواهم تا در هر نقطه که آنان را یافتند سریعا آنها را اعدام نمایند تا دیگر کسی جرأت نکند به مقدسات مسلمین توهین نماید و هر کسی در این راه کشته شود شهید است. ان شاءا… .ضمنا اگر کسی دسترسی به مؤلف کتاب را دارد، ولی قدرت اعدام آن را ندارد او را به مردم معرفی نماید تا به جزای اعمالش برسد»
این فتوایی بود که مشابه اش را در تاریخ شیعه می توان فتوای میرزای بزرگ در تحریم استعمال توتون و تنباکو دانست.فتوایی که به علت نگارش و انتشار سب نامه ای به نام آیات شیطانی توسط نویسنده مرتد هندی الاصل انگلیسی اش، سلمان رشدی صادر شده بود.از فردای صدور حکم، یعنی ۲۶/۱۱/۱۳۶۷ تظاهرات وسیعی در ایران و جهان به حمایت از حکم امام به وقوع پیوست. در ایران دولت عزای عمومی اعلام کرد و از هستههای مقاومت حزبا…در سراسر جهان خواست که در مقابل این حرکت استکبار بایستد. مسلمانان کشورهای دیگر با انجام حرکتهایی از حکم امام حمایت کردند.
با پایان جنگ تحمیلی و پذیرش قطعنامه ۵۹۸ شاید گروهی تصور میکردند میبایست جهتگیری سیاست خارجی جمهوری اسلامی به سوی واقعگرایی و تصور واقعی از صحنه روابط بینالملل سوق یابد؛ ولی اهانت سلمان رشدی به مقدسات اسلام و شخص پیامبر اسلام (ص) و واکنش شدید امام خمینی نسبت به وی، ثابت کرد که در هر شرایطی امام اجازه نمیدهد تا خللی در اصول سیاست خارجی ایجاد شودو مبارزه با جهان کفرو شرکت تعطیل نخواهد شد. امام خمینی(ره) در ماههای آخر عمر شریفشان نه تنها از اصول و ارزشهای انقلابی دست نکشیدند، بلکه در راه مبارزه با غرب و شرق برای اعتلای ارزشهای اسلامی مصممتر نیز شدند.
آمریکا از انتشار کتاب دفاع نمود و انگلیس تأسف خویش را از فتوای امام اعلام کرد. وزارت امور خارجه، سفیر و کاردار چند کشور اروپایی را که نسبت به فتوای امام موضع غیرمنطقی اتخاذ کرده بودند احضار کرد و به موضعگیری دولتهای آنها شدیداً اعتراض کرد. کشورهای اروپایی ابتدا آلمان و بعد کشورهای بازار مشترک اروپا در اول اسفند ۱۳۶۷ تصمیم جمعی بر فراخوانی سفرا و کارداران خویش از تهران گرفتند. دولت انگلیس که حامی اصلی سلمان رشدی در این ماجرا بود همواره مواضع غیر اصولی در این خصوص اتخاذ میکرد؛ لذا مجلس شورای اسلامی ، وزارت امور خارجه ایران را موظف کرد در صورتی که دولت انگلستان حداکثر ظرف مدت یک هفته مخالفت خود را با موضعگیریهای غیر اصولی در مقابل جهان اسلام و جمهوری اسلامی و مطالب کتاب ضد اسلامی «آیات شیطانی» رسما اعلام نکند، روابط سیاسی فیمابین را قطع نماید. وزارت امور خارجه ایران هم در خصوص قطع رابطه با انگلیس اطلاعیه ای صادر کرد که در آن آمده بود که :«وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران ضمن تأیید و حمایت از مصوبه قانونی مجلس شورای اسلامی در مورد قطع رابطه سیاسی با دولت انگلستان و از آنجا که در فرصت یک هفتهای مجلس تلاش این دولت در تصحیح مواضع غلط گذشته خود کافی نبوده و علی رغم اعتراف به توهینآمیز بودن این کتاب اقدامی در ممانعت از توهین به اسلام و مقدسات اسلام به عمل نیاورده، لذا قطع کلیهی روابط سیاسی جمهوری اسلامی ایران با دولت انگلستان اعلام میشود» در همان اسفند ۱۳۶۷ دولت جمهوری اسلامی ایران خواستار آن شد که موضوع کتاب «آیات شیطانی» در دستور کار وزرای امور خارجه و سران کشورهای عضو کنفرانس اسلامی قرار گیرد. از آنجا که فشار مسلمانان بر سلمان رشدی زیاد شده بود و او هر لحظه خود را در برابر مرگ میدید، شایعه شد اگر رشدی عذرخواهی نماید و توبه کند حکم اعدام وی لغو میشود، ولی امام خمینی فرمودند:«اگر رشدی توبه کند و زاهد زمان هم بشود، حکم قتلش واجب است».
امام خمینی در برابر ماجرای سلمان رشدی هرگز عقب ننشست و از کنار اهانت کنندگان به مقام مقدس پیامبر (ص) و اسلام نگذشت. ایشان تحلیلهای واقعگرایانه و مادی را که مرعوب مراکز قدرت بینالمللی بود برنمیتافت و به امت حزب ا… تأکید فرمود: «روحانیون و مردم عزیز حزبا… و خانوادههای محترم شهدا حواسشان را جمع کنند که با این تحلیلها و افکار نادرست خون عزیزانشان پایمال نشود. ترس من این است که تحلیلگران امروز ده سال دیگر بر کرسی قضاوت بنشینند و بگویند که باید دید فتوای اسلامی و حکم اعدام سلمان رشدی مطابق قوانین و اصول دیپلماسی بوده است یا خیر؟ و نتیجهگیری کنند که چون بیان حکم خود آثار و تبلیغاتی داشته است و بازار مشترک وکشورهای غربی علیه ما موضع گرفتهاند، پس باید خامی نکنیم و از کنار اهانتکنندگان به مقام مقدس پیامبر و اسلام و مکتب بگذریم».
البته تصمیم امام خمینی در قضیه سلمان رشدی خالی از درایت و عقلانیت نبوده است و بر اساس شناخت ایشان از غرب صورت گرفته است. امام خمینی میخواست ثابت کند که تمامی واقعیت آن نیست که تحلیلگران مرعوب بیان میدارند، بلکه اگر ایستادگی و مقاومت به وجود آید واقعیتها تغییر خواهد کرد؛ لذا در همین خصوص میفرمایند:
«همه ترس استکبار از همین مسئله است که فقه و اجتهاد جنبه عینی و عملی پیدا کند. راستی به چه علت است که در پی اعلام حکم شرعی و اسلامی مورد اتفاق همهی علما در مورد یک مزدور بیگانه این قدر جهانخواران برافروخته شدند و سران کفر و بازار مشترک و امثال آن به تکاپو و تلاش مذبوحانه افتادهاند؟ غیر از این نیست که آنان اسلام امروز مسلمانان را یک مکتب بالنده و متحرک و پرحماسه میدانند و از اینکه فضای شرارت آنان محدود شده است و مزدبگیران آنان چون گذشته با اطمینان نمیتوانند علیه مقدسات قلم فرسایی کنند مضطرب شدهاند، این یک نمونه است که خدا میخواست پس از انتشار کتاب کفرآمیز «آیات شیطانی» در این زمان اتفاق بیفتد و دنیای تفرعن و استکبار و بربریت چهره واقعی خود را در دشمنی دیرینهاش با اسلام بر ملا سازد تا ما از سادهاندیشی به در آییم».
پیامدهای حکم امام همچنان ادامه دارد. هزینههای محافظت پلیس اسکاتلندیارد از رشدی در سال، بین یک تا ۱۰ میلیون پوند تخمین زده میشد؛ در حدی که یکبار شاهزاده چارلز (ولیعهد انگلستان) اعلام کرد: سلمان رشدی سرباری پرخرج برای مالیاتدهندگان انگلیسی است. همچنین شرکت هواپیمایی «بریتیش ایرویز» حضور رشدی را در هواپیماهای خود تا سال ۱۹۹۸ ممنوع اعلام کرده بود و شرکت هواپیمایی «ایرکانادا» تا چند سال از سفر رشدی با پروازهای خود جلوگیری نمود. حکم امام آنقدر نافذ هست که تا ۲۰ سال بعد هیچکس به خود اجازه توهین به مقدسات اسلامی و پیامبر اسلام نمیدهد.
حالا سال هاست که انگلستان، رشدی را مانند یک تفاله دور انداخته و او در خفا در ایالات متحده به زندگی شیطانی خود ادامه می دهد.