سرمقاله/هزار راه نرفته…!!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
برای رسیدن به اهداف توسعه پایدار و همه جانبه در کشور و ایجاد رفاه، آرامش و آسایش تمامی اقشار جامعه، از روستانشینان مولد تا شهرنشینان مصرف گرا، نیازها و مقتضیاتی لازم است که به آن بسترسازی و زیرساخت گویند. اگر کشوری چون کره جنوبی تبدیل به غولی عظیم در صنعت و خدمات می شود، آن هم کره ای که زمانی نیروی کارش در ایران کارگری می کرد !! چه دلیل یا دلایلی باعث چنین معجزه ای شد؟
شاید یکی از عمده دلایل این تغییر عظیم و باورنکردنی را باید در مسئولان و جایگزینی فرهنگ غنی و ارزشمندی دانست که پس از چند دهه او را تبدیل به چنین قدرت اقتصادی کرده است، آنان منابع عظیم گازی و نفتی در اختیار ندارند به مانند ژاپنی های چشم بادامی و سنگاپوری های شرق آسیا، وقتی ارجحیت کشوری متمرکز بر بالابردن فرهنگ کار و تلاش و قانون مند و ارجحیت منافع جمعی برمنابع فردی نتیجه اش می شود دوری از سیاست بازی های کودکانه!!
وقتی فرهنگ کار و وجدان کاری و عدالت اجتماعی و قضایی برقرار می شود و مردم به مسئولان شان اعتماد دارند همه چیز جای خود قرار می گیرد، مردم می دانند که فرار مالیاتی در حکومت شان بی مفهوم است و چنانچه باشد بدون ترس از نام و پست با شدیدترین شیوه برخورد خواهدشد، می دانند که به دلیل شفافیت مالی دیگر عرصه برای جولان دادن مختلسین و کلاهبرداران و رانت خواران حرفه ای فراهم نیست، می دانند که فرصت های شغلی عادلانه بین همگان تقسیم می شود، می دانند که فرزندان و پسرخاله گان و دختر عمه گان مسئولین و مدیران خرد و کلان کشور با نامه یا تلفن در پستی که حق دیگری است جایگزین نخواهند شد، می دانند که آقازادگی بطور کلی نه تعریف دارد و نه جایگاهی، می دانند که دایره مدیران کلان کشورشان بسیار وسیع است و دائم تکرار نمی شوند، می دانند که احزاب شان فقط نامی بر یک کاغذ نیست و به شدت و قانونمند بر دولت هایشان نظارت می کنند، می دانند که حق اعتراض برای تک تک مردم کشورشان وجود دارد و قابل احترام است، می دانند که مهمترین و سازنده ترین عامل پیشرفت کشورشان آموزش و پرورش آن است و بیشترین امکانات را برایش فراهم می آورند، می دانند که به دلیل کار زیاد مردن افتخاریست برای آنان، می دانند که رابطه مداری سمی است مهلک که کشورشان را به شدت ضربه پذیر می کند.
برای پیشرفت و توسعه نه شعار کارساز است و نه سیاسی کاری، پیشرفت، کار می خواهد و صداقت و دوری از ریا و چاپلوسی و تن ندادن به هر ذلتی برای چسبیدن به قدرت، تخصص می خواهد و مدیریت، شناخت می خواهد و اتاق فکر، اما برخی اتاق های فکر ما هزاران ساعت نقشه می کشند و بحران می آفرینند که مردم عصبانی و مستأصل باید بهای آن را بدهند.
بازی با کلمات و نمایشات بی وجه ترمزهای قوی هستند برای ایستایی و فساد و تعفن، برای حرکت باید فضای باز حاکم شود تا بر آن مبنا بتوان فرهنگی قوی را پی ریزی نمود.