وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
اگر قرار باشد که در خلوت اندیشه های مان اینگونه بیندیشیم که اتفاقات چند روز گذشته و تنش های شهری به خیری و خوشی به اتمام رسیده و اتفاقی بود که تمام شد و چیز مهمی نبود، سخت در اشتباهیم و در اصل داریم خودمان را گول می زنیم!!
چون عادت به آسیب شناسی نداریم و کمتر تن به بازتاب واقعیات داده ایم و آرامش موجود را نشان از نقطه سرخط می پنداریم لذا هیچگاه نتوانسته ایم به خود بقبولانیم که همیشه نمی توان عسل، شیرینی و حلاوت سکوت مردم را چشید، بلکه گاه باید از خواب قیلوله پرید و تلخی زهر عملکردها را نیز مزمزه کرد.
گاه باید دست از خوش خیالی شست و مردم را قبول کرد و به حساب آورد، گاه باید به عوام فرصت فریاد زدن خواسته هایش را داد و راه نفس کشیدنش را به هر اسم و بهانه ای نبست.
گاه باید از پیله گرم و نرم شعارهای مان خارج شویم و ببینیم که چه بلاهایی دارد مردم را در خود می پیچد و غرق می کند، گاه باید چشم ها را شست و جور دیگر دید، گاه باید از تصورات احساس مان که خود را کامل ترین و باسوادترین و فهیم ترین و معصوم ترین می دانیم خارج شویم و خویش را در طراز مردم ببینیم همان هایی که ما از جنس آنانیم اما پست و درجه و تخیل ما را از آنان دور کرده، گاه باید از خیالاتی که فکر می کنیم ما قیم مردم ایم خارج شویم و بر شعور مردم بدون انواع تریبون، کرنش کنیم، گاه باید قبول کنیم که مردم به هیچ گروه، دسته، حزب و شخصی خاص چک سفید امضا نداده اند که نتوانند از او پس گیرند!گاه باید خودشکنی کرد و دست از آینه شکستن برداشت و سوء مدیریت را قبول و از مردم عذرخواهی کرد، عاملی که همیشه برعکس بوده و ظاهرا این مردم اند که باید عذر بخواهند و چون همیشه بدهکار آقایان باشند !!
اگر تا دیروز مردم را صاحبان انقلاب می دانستیم امروز باید به آنان پاسخ دهیم و هر آنچه را که تاکنون ریسیده ایم، شفاف و بی حجاب و بدون آسمان و ریسمان کردن در اختیار افکار عمومی قرار دهیم تا آنان قضاوت کنند، قاضی مردم اند نه روسای بالادستی، قاضی مردم اند نه بولتن های خبری شیک و خط کشی شده!!
اگر توپ را در زمین دیگران بغلطانیم و انگشت اتهام به دیگران نشانه رویم مفهومش یعنی فرار روبه جلو و پاک کردن صورت مساله، کاری که تاکنون بارها تکرار شده و نتیجه اش را در اغتشاشات و اعتراضات دیدیم !!
دیگر نمی توان با مردم شوخی کرد و سرشان را به حواشی دیگر گرم کرد، مردم تا زمانی هستند که با آنان باشیم.
