وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
لایحه بودجه ۹۷ در حوزه وزارت آموزش و پرورش حاوی نکات مثبت و منفی فراوانی است که از یک سو نوید بخش آینده ای بهتر برای این حوزه مهم است و از سوی دیگر نگرانی های فراوانی را به همراه دارد. افزایش بودجه مناطق محروم و تلاش برای توسعه عدالت آموزشی از بخش های امیدوار کننده لایحه و کاهش چشمگیر بودجه در برخی بخش ها مثل توسعه و تجهیز مدارس بسیار نگران کننده است.
به گزارش «تابناک»، چند روز پیش حسن روحانی رئیس جمهور کشورمان با حضور در مجلس شورای اسلامی لایحه بودجه سال ۹۷ را به مجلس تقدیم کرد؛ لایحه ای که از همان ابتدا حاوی حاشیه های فراوانی بود و انتقادات فراوانی را به همراه داشت.
جدا از تلاش دولت برای افزایش عوارض خروج از کشور و افزایش قیمت حامل های انرژی که به منظور تأمین منابع جدید مالی طراحی شده است، نوع و کمیت تخصیص بودجه در نهادهای مختلف و نیز زیر مجموعه های این نهادها نیز قابل توجه است و پیام های متفاوتی را به ذهن متبادر می کند.
یکی از این حوزه ها، وزارت آموزش و پرورش است که بر اساس لایحه بودجه ۹۷ و در مقایسه با لایحه بودجه سال ۹۶ در مجموع شاهد کاهش بودجه است، اما در زیر مجموعه های وزارت آموزش و پرورش میزان بودجه ها به نسبت سال گذشته فراز و فرود فراوانی دارد.
جدا از برخی بندهای ضروری و اجتناب ناپذیری مثل مدارس خارج از کشور، صندوق فرهنگیان، هزینه های دبیرخانه و بدنه اصلی وزارتخانه که دولت همواره باید به آنها توجه داشته باشد و بودجه ویژه ای را برای آنها طرح ریزی کند، میزان کاهش و یا افزایش بودجه در بسیاری از بندهای دیگر می تواند به نوعی گویای سیاست ها و نگاه های دولت به آموزش و پرورش کشور است.
در لایحه بودجه ۹۷، سرانه دانش آموزی، تأمین هزینه های دانش آموزان مناطق محروم، بودجه فعالیت های تربیت بدنی، بودجه فعالیت های پرورشی، خرید خدمات آموزشی در مناطق کم برخوردار و نیز توجه ویژه به آموزش های پیش دبستانی با افزایش قابل توجهی رو به رو شده است؛ اتفاق خوبی که به رغم کاهش کلی بودجه از توجه ویژه دولت دور نمانده است و نشان از دغدغه دولتمردان به برخی ضرورت های حساس مثل ایجاد عدالت آموزشی و حمایت از دانش آموزان قشرهای ضعیف جامعه است.
با این حال لایحه بودجه ۹۷ در برخی بندهای حساس و مهم دیگر آموزش و پرورش مثل توسعه و تجهیز مدارس و تکمیل فضاهای آموزشی مورد نیاز با کاهش بودجه رو به رو شده است؛ اتفاق نگران کننده ای که با توجه به حجم بالای مدارس غیر استاندارد و فضاهای آموزشی نامناسب کشور چندان توجیه پذیر نیست.
کاهش ۱۹ درصدی بودجه آموزش و پرورش در بخش نوسازی و تجهیز مدارس از آن جهت نگران کننده و قابل نقد است که می دانیم بسیاری از مدارس کشور در شرایط خوب عمرانی و مقاومتی نیستند و در بسیاری از مناطق حداقل فضاهای آموزشی استاندارد نیز وجود ندارد. شاهد جدید این ادعا تخریب بیش از ۸۰ درصد از مدارس مناطق زلزله زده کرمانشاه است که بر همگان ثابت کرد یکی از بدترین فضاهای استاندارد عمرانی کشور حتی در بخش های شهری به مدارس کشور اختصاص دارد.
البته نکته مهم و غیر قابل اجتنابی که شاید مد نظر مسئولان دولت قرار گرفته و بر اساس آن به کاهش بودجه سازمان نوسازی مدارس روی آورده اند، این باشد که با همین حجم از بودجه نیز می توان اقدام های موثر و سازنده ای در حوزه فضاهای زیربنایی مدارس انجام داد.
به هر حال آنچه از نوع پراکنش بودجه در بدنه وزارت آموزش و پرورش بر می آید حکایت از فراز و فرودی همراه با بیم و امید است که باید دید در کمیسیون تلفیق مجلس شورای اسلامی با چه تغییراتی رو به رو خواهد شد و مقام عمل چگونه پیش خواهد رفت و در صحن علنی واکنش نمایندگان به این کاهش چیست.
به همه این موارد باید افزود که در مورد وزارتخانه ای سخن آمد که بیش از ۱ و نیم میلیون نفر حقوق بگیر دارد و با نزدیک به ۱۲ میلیون دانش آموز بخش بزرگی از خانواده و جمعیت کشور را با خود درگیر کرده است.کاهش بودجه در هر بخش مرتبط با این وزارتخانه قطعاً فاجعه ای است که نشان می دهد بسیاری از مدیران هنوز اهمیت این مجموعه را برای کشور درک نکرده اند؛وزاتخانه ای که گفته می شود بیش از ۹۰ درصد بودجه اش را باید صرف حقوق و مزایای پرسنل خود کند و میزان محدودی از بودجه را می تواند در بخش های دیگر هزینه کند.
