سرمقاله/بنام کارگران و به کام نمایندگان…!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد mohammadraeifard@yahoo.com
خدا را شاکریم که بالاخره اعتراضات کارگرانی که ماه ها حقوق عقب مانده داشتند به نتیجه مطلوب رسید و مجلس حقوق نمایندگانش را تا سقف هفتاد درصد اضافه کرد، نمی دانم و مهم هم نیست که بدانم حقوق دریافتی آنان چند میلیون تومان در ماه است! نمی دانم و مهم هم نیست که بدانم آیا حق مسکن وحق دفاتر و حق تردد و حق خودرو و احتمالا چند حق دیگر را هم می گیرند یا نه، برایم مهم این است که حتما نمایندگان مردم با این چند ریال و مختصر جیره و مواجبی که دریافت می کنند حتما درد و غم بازنشستگان کشوری و لشکری را درک می کنند، حتما حقوق حداکثر قانون کار کارگری را با طعم خوش درماندگی چشیده اند، پس بسیار خرسندم که به زودی زود اوضاع زندگی بازنشستگان و کارگران که جملگی در زیر خط فقر و یا مماس با آن فقط از این ماه تا ماه دیگر خود و خانواده شان را زنده نگاه میدارند بدون زندگی کردن، گلستان و گل و بلبل خواهد شد.
چقدر ذوق مرگ شدیم که نمایندگان مردم بالاخره دیده شدند و صدای شان به گوش مسئولین رسید تا به لحاظ حقوق و معیشت سامانی گرفتند تا توان هر دو هفته یکبار چشیدن مزه گوشت را داشته باشند و بیش از این شرمنده زن و بچه شان نباشند. انگار دنیا را به ما دادند که نمایندگان مان بالاخره امکان این را یافتند که تن پوشی مناسب و مسکنی با حداقل اجاره و قدرت پرداخت اقساط ثبت نام فرزندانشان در دانشگاه را تجربه کنند. حال می دانیم که آنان از ماهستند وازکوخ نشینان این دیارند.
در اولین مجلس تدوین قانون اساسی وقتی از مرحوم طالقانی پرسیدند که چرا بجای نشستن بر مبل های چرمین مجلس شورای ملی سابق بر زمین می نشیند گفت: کسی که برمبل راحت و نرم نشیند نمی تواند قانونی بنویسد که پاسخگوی مردم برزمین افتاده باشد.
دیدن برف از پشت شیشه اتاق و صرف فنجانی چای یا قهوه گرم همانقدر لذت دارد که کودکی با لباس ژنده و کفش هایی سوراخ به دنبال تکه لباس های نیمدار و قطعه چوب هایی برای افروختن و گرم کردن خویش زجر می کشد…!!