سرمقاله/لاس وگاس آمریکا وحمام خون…!!

امروز خراسان جنوبی – محمد راعی فرد -mohammadraeifard@yahoo.com
تا این لحظه حدود ۵۰ نفر بر اثرتیراندازی فردی آمریکایی کشته شده اند و ۲۰۰ نفرهم زخمی، رگباری مرگبار که در جریان اجرای کنسرتی چون داس مرگ درو کرد انسان هایی را که جرم شان زندگی کردن بود، زن و مرد و کودک و پیرو جوان فرق نمی کند، گلوله که از لوله اش خارج شد حق انتخاب ندارد، بی ترمز می شکافد و منهدم می کند.
هنوز دولت آمریکا نه از تروریستی بودن این اتفاق مرگبار خبر داده و نه از روانی بودن ضارب (اکثر تیراندازی های مرگبار در آمریکا بنا به ادعای پلیس تاکنون نشان از عدم تعادل روانی ضاربان داشته است!!)
آمریکا کشوری است که در آن حمل اسلحه برای مردم آزاد است و اکثرا نیز از این ماده قانونی منتفع اند البته بر مبنای شرایط و قوانین خاص، طبیعی است که آتش بازی با اسلحه آن هم در کف زنگی مست نتیجه اش می شود آمار بالای کشته شدگان مردم به دست مردم، اوباما بسیار تلاش کرد که این قانون مرگبار را ملغی کند اما صاحبان و سرمایه گذاران کارخانجات اسلحه سازی و مافیای نهفته در آن حتی اجازه ندادند که لایحه آن به کنگره برود.
دموکراسی به سبک و نگاه و تفکر آمریکایی اجازه هر نمایش طنز، جدی، تلخ و… را به مردم اش می دهد، خواه کشته شوند و یا بکشند، خط قرمز پایداری و ماندگاری دموکراسی آمریکا بوی خون اش این بار در لاس و گاس به مشام رسید، حال باید در انتظار اظهار نظر پلیس و خوانش بیانیه کاخ سفید بود که چون همیشه توجیه کنند و یا توسط رسانه ها و مطبوعات توجیه شوند.
این بار رگبار گلوله ها با فریاد ا… اکبر همراه نبود و فرد مسلمانی نیز در این خون بازی مشارکت و یا معاونت نداشت.
توئیت ترامپ که بجای مغز و زبانش کار می کند به آمریکاییان خواهد فهماند که تمام مشکلات و درهم پیچیدگی رفتارهای پارادوکس گونه حاکمان و سرمایه داران بر گردن و گرده مسلمانان نیست!!
بسیار بیهوده است که انتظار داشته باشیم که حاکمان آمریکایی به زبان آیند و به نقد خویش پردازند و انگشت اتهام بر دیگران نشانه نروند!! بسیار بیهوده است که تصور کنیم حاکمیت سرمایه داری در آمریکا اجازه فرو افتادن پرده های دروغ و نیرنگ سیاست بازان شان را به نمایش گذارند، آمریکا برای حفظ اقتدار اقتصادی و ماشین تسلیحاتی اش که او را ابر قدرتی به نمایش می گذارد حاضر است بهایی بسیارسنگین بپردازد اما نپذیرد که خورشید اش در حال غروب و افول است.
حکومت ها زمانی که خویش را در حدی می پندارند که تصور می کنند غیر قابل تسخیر و دستیابی اند مفهومش آغاز افتادن در سراشیبی سقوط است، همانگونه که اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی را پاره پاره کرد و تبدیل اش کرد به روسیه، حکومت های فواره ای در اوج قدرت سقوط کرده و می کنند.