فرزند شما کاردستی نیست، او یک انسان است…

هیچ گاه فرزندتان را تحقیر نکنید.
سربه سر او نگذاریم.
درهنگام عصبانیت نصیحت نکنیم.
فرزندتان را با خودتان مقایسه نکنید.
او را در حال ارتکاب یک کار خوب غافلگیر کنیم.
بین فرزندانتان فرق نگذارید.
او را ببوسیم.
در سرزنش او زیاده روی نکنیم.
صلابت و اقتدار را جایگزین خشونت کنیم.
حریم همسرتان را نشکنید.
اختلاف شما والدین، بچه ها را جری خواهد کرد.
با بچه ها صمیمی باشیم اما سبک و خوار نشویم.
صداقت و راستی پیشه کنیم.
اگر وعده می دهیم حتما وفا کنیم.
«تکرار» خیلی وقت ها ملالت آور است.
احترام به بزرگترها را به او بیاموزیم.
او را مصرف گرا بار نیاوریم.
در مقابل گناه بی تفاوت نباشیم.
او را با دیگری مقایسه نکنیم.
تربیت را با انضباط عوضی نگیریم.
مربیِ اختیاردهنده باشیم و نه مقرراتی.
زود قضاوت نکنیم.
در حضور دیگران او را سرزنش نکنیم.
او را مسخره نکنیم.
به او اعتماد کنیم.
به او افتخار کنیم.
به او بگوییم : « دوستت دارم »
او را نفرین نکنیم.
او را طرد نکنیم.
«دانشگاه رفتن» را اصل مسلم تلقی نکنیم.
دین و دنیای خود را فدای او نکنیم.
«محبت کردن» را با «پول دادن» عوضی نگیریم.
فرزند ما آن نمی شود که می خواهیم، آن می شود که ما هستیم.
ارتباط چشمی، گاهی شما را از حرف زدن بی نیاز می کند.
مدارا کنیم اما بی تفاوت نباشیم.
کوپن های امر و نهی خود را بی جا خرج نکنیم.
آنچه در توان او نیست را از او نخواهیم.
او را در آغوش بکشیم.
او را به خداوند بسپاریم.