یادداشت امروز/حرمت قلم را چون نیاکان سرزمین کهنمان پاس داریم

امروز خراسان جنوبی – سعیده ساجدی نیا
قرآن که جلوه و جوهر قلم است، تنها معجزه ای است که تا ابدیت بر تارک هستی می درخشد و از خسوف و کسوف چکامگان هدایت و سعادت جلوگیری می کند. سوگند خداوند حکیم به قلم، نشانه اهمیت و عظمت این پدیده شگفت و پر رمز و راز، در تبیین و تشریح جاده سعادت و خوشبختی انسان در عروج به قله کمال است. تولد«قلم» در لیله القدر، بیانگر نقش ماندگار و عمیق آن در مهندسی تقدیری است که خداوند آن را به انسان سپرده است.
«قلم»، نماد تفکر، تعقل، بصیرت و تراوش اندیشه های مهذب و مطهر در سرزمین «وجود» است. قلم زبان خدا و ودیعه عشقی است که به زندگی نور و امید می بخشد و زمینه رشد و تعالی انسان و دستیابی به قلل رفیع عزت و حکمت و تجلی قابلیت های بالفطره و بالقوه و تحقق اراده خداوندی مبنی بر « ان الارض یرثها عبادی الصالحون» را فراهم می کند.
«قلم» صدای خدا و ناقوس بیداری و آگاهی برای رهیدن از بن بست جهالت و بلاهت و صیانت از میراث ارزشمند پیام آوران حقیقت و فضیلت است. قلمی که در سرزمین قرآن، قیام کند، چکامه ها و قصیده های خود را به انسانی تقدیم می کند که با سلاح ایمان و تفکر و با مظاهر زر و زور و تزویر، مدبرانه مبارزه می کند و اینچنین است که بناهای عظیم تمدن و فرهنگ، با جوهر قلم شکل می گیرد و زمینه حاکمیت انسان قرآنی بر جغرافیای هستی فراهم می شود. پس اکنون که خدا و پیامبران و مصلحان و دانشمندان از تکریم و تقدیر قلم و اندیشه های زلال و هدایتگر آن معجزه آخرین سخن می گویند و یکساعت تفکر راه گشا و مؤثر را از ۷۰ سال عبادت بهتر می شمارند و از قلم به عنوان حجت باطنی و نماد تفکر و تعقل یاد می کنند و طلوع فرخنده آن را نشانه غروب تفنگ می دانند، شایسته است انسان های تراز مکتب نیز با تأسی از خالق مهربان، از لوح و قلم تقدیر و تجلیل کنند.
چه زیباست که تا توان داریم حرمت قلم را چون نیاکان افتخار آفرین این سرزمین کهن پاس داریم و از خزان این بوستان معرفت جلوگیری کنیم و بر بام بلند هستی آواز دهیم؛ ای قلم؛ ای بانک اذان امت، ای سیلاب عشق در سرزمین بهشت، ای جلوه جمال حقیقت، ای درخت اخلاص و ای سفیر سعادت، تو را که بهترین و محبوب ترین سفیر آزادی بشریت از چنگال جهالت و بلاهتی، صمیمانه می ستائیم؛ قیامت را قدر می نهیم و از غروب غم انگیز تو با همه توان جلوگیری می کنیم و قامت بلند و راستین تو را به نظاره می نشینیم و قارونیان و قابیلیان و بلعمیان را در به زنجیر کشیدن قلم ناکام می گذاریم زیرا که تو اولین و مهمترین میراث ماندگار خدا و رسولان برحق او هستی.
قلم « قلب» زمین و آسمان است
قلم سرچشمه فضل و کمال است
قلم عرش خداوند حکیم است
که در تبیین حق بس بی بدیل است
قلم یعنی قیام و هم قعود است
که وصفش از ازل، نور و سجود است
قلم ختم کلام انبیا است
پیامش آخرین معجزات است
قلم از «ق» قران گشته زینت
ره آوردش همه؛ علم و فضیلت
قلم یعنی ظهور عقل و حکمت
که از نورش گریزد جهل و ظلمت
قلم یعنی صفا و مروه « حج»
تجلیگاه آن شد کعبه حق
قلم بر قلب احمد خوش درخشید
بساط خدعه و نیرنگ برچید
قلم در لیله القدر شد نازل
بود تکریم آن بر خلق واجب