سرمقاله/خبرنگار، روزی از روزها …!!

روز خبرنگار را سالهاست که در انواع واقسام شعارهای رنگین و سنگین زرورق پیچی می کنیم و به خورد خبرنگارانی میدهیم که درون پرازآشوب و تلاطمی دارند اما صلاح می دانند که ساکت بمانند ظاهرا باشند.
سالی یک روز را نیز درخلوت شهید صارمی روز خبرنگار به بزرگداشت می نشینیم و بیشتر ازنحوه شهادت او دلهارا می لرزانیم تا اهداف او ودلیل خونین شدن روز خبرنگار.
متاسفانه نه جایگاه خبرنگار ونه ارزش کار او هیچگاه برای مردم روشن نشد ونمیشود !! چه کسی میداند که ارزش یک خبر درچیست؟ چه کسی میداند که سرعت، دقت وصحت درخبر چه مفهومی دارد ؟ چه کسی میداند که خبرنگاری یکی از سخت ترین، دلهره آمیز ترین، خطرناکترین وپراسترس ترین مشاغل است ؟
شاید بسیاری خبر را فقط در حد همان مصاحبه ها وعکسها و…می دانند که اتفاقا کاری بسیارمفرح نیز به نظرمی آید که زمینه ساز کلی ارتباطات ورانت خواری را نیز فراهم می آورد.
در کشورما خبرنگازی وروزنامه نگاری بلایی است خانمانسوز که یا تورا میسوزاندومحو میکند ویا خنثی وبی دردت میکند. قلم که به دست گرفتی وبه جرگه خبرنگاران وروزنامه نگاران در آمدی یعنی بین تو وقلم عهدی نوشته میشود که شرافت اش نامند ، میشود ناموس ات وتمام انسانیت ات وتمام تعهدت ، خبر وخبررسانی دردنیای امروزین که عمر هرخبر وجایگزینی اش باخبر بعدی کسری ازثانیه است آنقدر پیچیده وحساس است که فرصت بازی باکلمات برایت فراهم نمی آید.
تفسیر وحاشیه های خبراست که درجامعه موج ایجاد می کند و مردم را درخود فرومیکشد ووجدان جامعه را بیدار ومترصد می کند.
متاسفانه به دلیل ساختار قدرت های اقتصادی، فرهنگی وسیاسی خبرنگاران و روزنامه نگاران اولین قربانیان اطلاع رسانی اند، اویی که توان فروش شرافت قلم وتعهدش به مردم ، را ندارد به سرعت محو وسرکوب میشود تا بنام مصلحت به خطوط فراوان قرمز ورود پیدا نکند.
کدام خبرنگار یا روزنامه نگار را در کشور سراغ دارید که از نحوه و سرنخ اختلاس گران قبل از افتادن طشت رسوایی شان ازبام بنویسد؟! جدا سراغ دارید؟ کدام خبرنگاریا روزنامه نگاررا سراغ دارید که از فسادهای اداری بداند و بشناسد اما جرات نوشتن داشته باشد؟ کدام روزنامه نگاریا خبرنگاررا سراغ دارید که ساختارهای روابط درونی قدرت را نقد کند و تشویق هم بشود، جدا سراغ دارید؟ لذا وقتی که این قدرت از قلم آنان ستانده میشود تبدیل میشوند به شیر بی یال و اشکم ودم.
آنگاه پس از سال ها دملهای چرکینی که با قلم آنان گشوده نشده بودند هر روز ازجایی دهان می گشاید و بوی تعفن ریا وتزویرش همه جا پر می شود. نتیجه اش می شود اختلاسهای سیستماتیک که هرروز باروش نویی رونمایی می شود نتیجه اش میشود فساد اداری وبه گل نشستن فرهنگ ، نتیجه اش می شود مراسم آبجوخوری در سوییس ونتیجه اش  آن رفتار ضد فرهنگی با حضور موگرینی!! نتیجه اش میشود حذف جوانانی که باید جانشین پیرانی شوند که با میخی بنام تجربه چهل سال است که همیشه هستند و نسلی فروخورده و سردرگم که حذف شدند و می شوند. ماهنوز باور نکرده ایم که هرازگاه باید در بسیاری از امور تجدید نظر کرد.
روز خبرنگار بر تمامی همکارانم مبارکباد، خبرنگار باشید ومسلح به علم روز و قدرت تحلیل، قلمی صریح و گستاخ و مودب داشته باشید، شمایان نمایندگان افکارعمومی وچشم وگوش آنانید، حرمت و شرف قلمتان راحفظ کنید وقیمت کم برآن مگذارید، زیاد دل به مراسم روتین هرساله خوش نکنید و به سکه و سفر و ناهار و شامی دل خوش نکنید، حق تان را بخواهید و باتعامل و منطق باز پس گیرید و خویش را وامدار هیچ گروه و حزب و دسته و شخصی نکنید…
روزتان مبارک باد.