وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
برخی روز ها تاریخی می شوند و برخی تا بلندای تاریخ سازی هم می روند. این روزها همزادهای زمینی و مکانی هم دارند؛ مکان هایی که تاریخی می شوند و بالاتر؛ تاریخ ساز می شوند درست مثل همین روزی که به نام حجاب و عفاف، ثبت تاریخ شده است و مثل محل تولد این روز که یک مسجد بود؛ یک مسجد به مثابه یک تاریخ، شاید بتوان از مسجد گوهر شاد چنین یاد کرد تا بتوان به نقش ممتاز آن هم در تاریخ سازی و هم در حراست از یک واجب الهی پرداخت. واجبی که هم در ساحت امر به معروف مطرح است و هم در عرصه نهی از منکر پرچم را به دوش می کشد. واجبی به نام بلند حجاب دینی که باز هم «فردی» است و تکلیف فردا فرد بانوان و هم وظیفه ای است «اجتماعی» که جامعه را در شئون دینی ،صاحب جایگاه می کند. واجبی که در منظومه احکام فقهی اسلام قابل تعریف است و هم در دایره رسم الخط اخلاقی دین جایگاهی درخور دارد.
واجبی که در شمار «حلال محمد حلال الی یوم القیامه و حرام محمد حرام الی یوم القیامه» حکمی همیشگی دارد؛ حفظ حجاب ، واجب است تا قیامت و پرده دری و حیا شکنی و کشف حجاب، حرام است تا قیامت. باری حجاب و مسجد گوهر شاد چنان در هم گره خورده است که تقویم ها و تاریخ نویس ها هم هردو را کنار هم می نشانند چه «قیام حجاب» در «مسجد گوهر شاد» با خون همواره در جوشش صدها نفر درهم تنیده شده است و نام بردن از یکی نام، دیگری را هم به ذهن می آورد.
ظرف مسجد گوهر شاد برای مظروف حجاب که هردو نیز از تقدس برخوردارند در نگاه تاریخ هم مانایی یافته است. خون شهدا- که خود زندگان جاویدند- نیز این جاودانگی را امضا کرده است و این می طلبد تا امروز و فردا و فرداهایی که در راهند نیز پای در همان راه بگذارند که با چراغ شهادت روشن است و روشن هم می ماند چه این چراغ همان فرمان حق است و چراغ حق نیز هم و کسی را توان خاموشی آن نیست چه خود خداوند فرموده است»…والله متم نوره ولو کره الکافرون».
آری باید در پرتو این چراغ حرکت کرد و در جاده دین راه پیمود تا به مقصد رسید. این هم می طلبد تا فراز های بلندی چون ماجرای «جهاد حجاب» در گوهر شاد را زنده نگهداریم و این ،جامعه ما را زنده نگه می دارد. جامعه که زنده بود،زندگی هم در قالب حیات طیبه قابل تعریف خواهد بود.حیات طیبه ای که حق ماست. حق مسلم ما. فکر می کنم یکی از قدم های بلندی که می توانیم در این راستا بر داریم «احیای امر حجاب» است که «احیای امر دین و امامت» است و در شمول دعای رحمت امام رضا(ع) برای احیا گران امر امامت قرار می گیرد.امری که به احیا و توسعه حیای اجتماعی هم می انجامد و زندگی ها را قوام می بخشد….
