حرم اگر شکوهی دارد به حرمت حرم نشین است. نوری اگر دارد این بارگاه ها به خاطر این است که حول خورشید شکل گرفته است و الا سازه فیزیکی، مثل هر بنای دیگری است اما حرم برای ما علاوه بر جغرافیای فیزیکی، دارای جغرافیای معنوی هم هست که هیچ کس نمی تواند نه تنها دستی در آن برد و خشتی بردارد که حتی نمی تواند ذره ای از غبار آن را جا به جا کند. از این زاویه است که معتقدیم وهابیون اگر چه خبث طینت و بطلان پندار خود را با تخریب حرم ائمه بقیع( ع) نشان دادند و ثبت تاریخ کردند اما هرگز به اهداف شیطان پسند خود نرسیدند و نتوانستند انوار امامان را خاموش کنند چه هنوز و تا همیشه از مزار بی حرم آنان ، آفتاب، آفتاب، نور می تراود و مهتاب، مهتاب بر دل مومنان می نشیند و آنان را به مقام ایمان مبعوث می کند. من معتقدم که حرم، فقط در زمین شکل نمی گیرد و خشت و گل آن را نمی سازد بلکه حرم اصلی و حرمت آفرین در حرف به حرف و کلمه به کلمه ای است که از آنان مانده است و در جان و رفتار ما، حرم می سازد. ببینید چهار امام ما در بقیع، حرم ندارند اما کیست که نداند حرم دل مومنان حرم آنان است و جهان، حرم آنان است و اندیشه متعالی انسانی، حرم آنان است.
وهابیون فقط خشت و گل ها را برداشتند اما هرگز نمی توانند حتی یک حدیث را از تازگی بیندازند. نمی توانند یک روایت را از دسترس ما دور کنند. نمی توانند خورشید را از استضائه امامان محروم کنند. نمی توانند ما را از ضیا مشرقی و بی غروب آنان دور بدارند. وهابیون در « یوالهدم» حرم ها را نابود نکردند بلکه حرم ها را خدا به دل مردم برد.
آنان فقط خود را و هویت خود را نابود کردند. ببینید روشنای جان مومنان هنوز از قال الصادق(ع) و قال الباقر(ع) است. ببینید هنوز صحیفه سجادیه، جان ها را جلا می دهد. ببینید هنوز سخن به مجتبی( ع) که می رزسد به احترام کریم اهل بیت بر پا می خیزد. ببینید که خرمن، خرمن نوراز دامن شان برمی خیزد. حالا بگذار خشت و آهن نداشته باشند. مهم آدم است که باید بسازند که می سازند. فلسفه زیارت و به حضور رسیدن هم کسب نور است که ما از حدیث شان انجام می دهیم و حرمت می یابیم. مهم مدرسه تربیتی حضرات ائمه است که ما را کلاس به کلاس، اعتلا می بخشد. مهم این است که حتی همین ۸ شوال ۱۳۴۳ را که آنان می خواستند پایان تاریخ رابطه ما با پیشینیان هدایت باشد، خود به آغازی برای نور گرفتن و تولی و البته تبری، تبدیل شده است. که می تواند بگوید اثر آن حجج بالغه الهی، با از میان رفتن حرم فیزیکی، حتی اندکی کم شده است؟ نه، چراغی را که ایزد برفروزد و در مسیر مردم قرار دهد هرگز خاموش نخواهد شد حتی اگر کافرکیشانی هزار پف برآورند که ریش و ریشه خود آنان را خواهد سوخت اما چراغ روشن خواهد ماند چنانکه مانده است هنوز و این وعده صادق حضرت خداوند است که؛ خداوند نور خود راکامل خواهد کرد، گرچه کافران کراهت داشته باشند.