تفاهم در زندگی مشترک به معنای شبیه کردن رفتارها و برخوردها نیست بلکه باید زوجین به دنبال پذیرش صفات و رفتارهایی باشند که در شخصیت همسرشان وجود دارد و اینگونه می توان زندگی آرام و لذت بخشی را در کنار همسر تجربه کرد.
به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان؛ روابط اخلاقی و عاطفی یکی از بخشهای مهم زندگی مشترک است که متاسفانه اصلیترین عامل مشکلات و جداییها در میان زوجین محسوب میشود.
شما دوست دارید با همسرتان جوری رفتار کنید که زندگی آرام و پرمحبتی داشته باشید و تمام تلاشتان را میکنید تا همسرتان شیفته شما شود، اما نمیدانید چرا همه چیز برعکس میشود به طوری که همسرتان از زندگی کردن با شما رضایت ندارد.
آیا تا به حال فکرکرده اید که چرا این اتفاق میافتد و آخر کار به اینجا ختم میشود؟ در یک جمله پاسخ این است ” همه چیز ریشه در رفتار و عدم پذیرش شما دارد ” به نظر ساده میرسد، اما دقیقتر که شویم جزئیات اشتباهات رفتاری را خواهیم گفت که شما را ناخواسته تبدیل به یک همسر بد و غیرقابل تحمل میسازد.
مرجان محمدیان دکترای روانشناسی عمومی با اشاره به اینکه همه افراد بر اساس تیپهای شخصیتی که دارند یکسری بازخوردها را از خود نشان میدهند، گفت: مثال ملموس و عینی تیپ شخصیتی از لحاظ جسمی یعنی عواملی که باعث بروز یک صفت در فرد میشود؛ در واقع ژن هایی که سبب چاق یا لاغرشدن یک فرد میشوند یا رنگ چشم و قد ویرا تعیین می کند.
وی افزود: ما نمیتوانیم هیچ کدام از این ژنها را ببینیم، اما باعث میشوند که یک صفت در انسان ظاهر شود که هرکدام یکسری معایب و محاسن به همراه دارد؛ مثلا اگر ژن انسان طوری باشد که رنگ پوستش سفید باشد یکی از محاسنش این است که هر رنگی را بپوشد به او میآید، اما یکسری معایب در برابر نور دارد.
وی با بیان اینکه منشا برخی عوامل در خصوصیات جسمی ژنتیک است، ادامه داد: در روان به این عوامل شخصیت میگوییم که یکی از آنها میتواند فیزیولوژی ما باشد یعنی کروموزوم هایی که داریم و خلق و خوهایی که از پدر و مادر و اطرافیان به ارث بردیم.
این دکترای روانشناسی عمومی تصریح کرد: عامل بعدی میتواند دوران بارداری مادر باشد یعنی دوران جنینی فرد و سپس فرهنگ و اقلیم و تجارب کودکی میتواند در شکل گیری شخصیت فرد نقش داشته باشد که در بزرگسالی صفت هایی را در انسان ایجاد میکنند.
وی با بیان اینکه برخی افراد خوش اخلاق، برخی جدی و برخی زود عصبانی میشوند، گفت: درواقع این موارد همان شخصیت است که خیلی از عوامل در شکل گیری و بروز آن نقش دارد، پس قاعدتا باید به این بینش رسیده باشیم که خیلی از عوامل سبب شده تا انسان صفتهایی را چه برای خود و چه همسرش از خود بروز دهد، در نتیجه به راحتی نمیتوان آنها را تغییر داد.
هیچ کس کامل نیست
فراموش نکنید که واقع بین باشید و در تنهایی خود به رفتار یا اشتباهی که انجام داده اید بیشتر فکر کنید، مسلما پی به نقطه ضعف هایی خواهید برد و شجاعت پذیرفتن اشتباهات و اینکه نه شما و نه شریک زندگی تان هیچ کدام کامل نیستید و عوامل مختلفی در شکل گیری شخصیت کنونی شما نقش داشته را خواهید یافت.
این دکترای روانشناسی عمومی بهترین راه حل برخورد با اشتباهات زوجین را در زندگی مشترک، پذیرش خصوصیات دانست و بیان کرد: ابتدا باید بپذیریم که هر کدام از ما ممکن است آن چیزی نباشیم که طرف مقابل میخواهد و درواقع باید به این بینش و نگرش برسیم که با درمانی به نام اکت (درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) خیلی از مشکلات رفتاری بین زوجین حل میشود و بسیار کمک کننده است.
وی افزود: مثلا اگر همسر من یکسری رفتارهایی دارد که من دوست ندارم باید به این باور برسم که دست خودش نیست و خیلی از عوامل باعث شده که این شخصیت در او شکل بگیرد و این صفاتی را داشته باشد که من دوست ندارم.
محمدیان ادامه داد: برای همین بهترین راه حل ابتدا پذیرش است که من نمیتوانم کسی باشم که طرف مقابلم دوست داشته باشد و در عین حال همانطور که من نمیتوانم برای فرد مقابلم کامل باشم و رفتارهایی را انجام دهم که او دوست داشته باشد پس او هم نمیتواند برای من کامل باشد و ممکن است شاهد چیزهایی باشم که برایم خوشایند نیست.
به گفته وی بهترین عاملی که در اخلاق میتواند به ما کمک کند، این است که حتی صفتهایی را که برایمان خوشایند نیست تا حدودی بپذیریم مگر این که آن صفات به مهارتهای ما لطمه بزند مثلا این که همسرم یا خودم به شدت پرخاشگری میکنیم که این یک اختلال است مثل آن که کسی چشمش درست نمیبیند و ما بگوییم ژنتیکش اینگونه است در حالی که باید به پزشک مراجعه کرده و عینک بگیرد پس در روان هم اگر چیزی کارایی را بر هم میزند حتما باید به متخصص مراجعه و آن مورد را پیگیری کرد.
تفاهم به معنای شبیه یکدیگر شدن نیست
زندگی همواره با فراز و نشیبهای متعددی همراه است و همه ما باید این باور را داشته باشیم که همیشه قرار نیست آن چیزهایی که دوست داریم اتفاق بیافتد همانطور که تا الان رخ نداده است.
این دکترای روانشناسی عمومی در خصوص باورهای همسران از رفتارهای یکدیگر در زندگی مشترک عنوان کرد: مثلا ممکن است پاییز فصل دلخواه من نباشد، اما میآید و من صبر میکنم تا به بهار نزدیک شوم، زندگی نیز اینگونه است و این احتمال وجود دارد که منِ نوعی صفتهایی را از همسرم ببینم که دوست نداشته باشم، ولی قرار نیست آنها را تغییر بدهم.
محمدیان تاکید کرد: به دنبال تغییر یکدیگر نباشیم بلکه به دنبال پذیرش هم باشیم و تغییر دادن یعنی شبیه کردن به هم که جذاب نیست.
وی گفت: پذیرش معنای واقعی تفاهم است یعنی باور و درک آن چیزهایی که در شخصیت طرف مقابل ما وجود دارد، بنابراین باید انعطاف پذیر بود و با پذیرش صفات و رفتارهایی که عوامل گوناگونی در شکل گیری آن هم در شخصیت خودمان و هم شریک زندگی ما وجود دارد به داشتن یک زندگی آرام و لذت بخش در کنار یکدیگر کمک کنیم.
این دکترای روانشناسی عمومی در تشریح رفتارهایی که ممکن است برای زوجین خوشایند نباشد، اظهار کرد: بطور مثال منِ نوعی از افراد چشم رنگی خوشم نمیآید و دو نفر همزمان وارد اتاقم شده و سلام میکنند که یکی چشمانش رنگی و دیگری نیست و اگر من برخورد بدی با کسی که چشمانش رنگی است؛ داشته باشم دیگران قطعا فکر میکنند که من خیلی بی ادب هستم.
وی افزود: وقتی من از چشمهای رنگی خوشم نمیآید چرا دیگران این فکر و قضاوت را در مورد من میکنند؟! پاسخ ساده است، زیرا دیگران میگویند رنگ چشم دست خود شخص نیست و عوامل زیادی (ژنهایی که به ارث برده و دوران جنینی) سبب رنگی شدن چشم آن فرد شده است.
محمدیان یادآور شد: پس باید به دیگران حق دهیم و صفات و شخصیت آنها را بپذیریم مگر آن که مهارتهای فرد درخطر باشد که در این صورت باید به روانکاو مراجعه شود تا با انجام راهکارهای تخصصی با این مهم مقابله شود.
اگر یاد بگیریم که به مشکلات به گونهای کاملا متفاوت بنگریم و در دیگاهمان نسبت به زندگی مشترک، تغییری اساسی ایجاد کنیم بطور حتم میتوانیم شاهد تاثیرات مفیدی در زندگی خود باشیم.