سرمقاله / ماه عسلی بی عسل…!!

ماه عسل احسان علیخانی سال های سال است که میهمان ماه رمضان مردم است و دارد بر همان سبک و سیاق سابق تولید و پخش می شود.
بلاشک این برنامه که از پشتوانه قوی اسپانسرینگ رسانه ملی و گاها بخش خصوصی برخوردار است طرفداران و منتقدین فراوانی نیز دارد، از چگونگی تولید و تهیه کننده اش که اتفاقا مجری آن نیز می باشد می گذریم، از میزان بودجه تولید آن نیز در این آشفته بازاری که صداوسیما گلایه های فراوانی از کمبود شدید بودجه دارد نیز می گذریم، البته هیچ عقل سلیم و منطقی قبول نخواهدکرد که این برنامه با آن دکورها و امکانات پس و پیش پرده در راه خدا و صلواتی تهیه و پخش می شود!!، از انتهای رمضان هرسال تا شروع رمضان سال بعد تهیه کننده اش شروع به کار و ایجاد هماهنگی های بعضا سخت و پیچیده می کند تا دریک روز و ساعت خاص اتفاقی خاص تر بیفتد تا بینندگان و نشستگان برسر سفره افطار را به حالی خوش بکشاند!!
با توجه به بهترین زمان پخش و گروه حرفه ای و اشراف آقا احسان به مجری گری آن هم سالی یکماه، چنین به نظر می رسد که برنامه ماه عسل دچار فرود در چرخه معیوب تکرار شده و چندسالی است که فقط دکور عوض می شود وگرنه تم برنامه همانی است که به متجاوز از دهه ای می رسد.
آدم هایی که قفل حریم خصوصی شان گشوده می شود تا در فراز و فرودهایی خواسته و از قبل تمرین شده و یا ناخواسته بریزند تمام گذشته شان را بر باور مردم و بدون کاست و بی شرم حضور تا درنهایت همگان حدس بزنند که قرار است چه اتفاقی بیافتد، احساس مردم بر سر سفره افطار برانگیخته شود تا گره بغضی افتد و قطره اشکی به بیرون هل داده شود که اسمش به قول احسان علیخانی بشود حال خوش، اینگونه برنامه ها نیازمند تیمی قوی از کارشناسان روانشناس، جامعه شناس ومردم شناس است که تبعات منفی بازخورد اجتماعی آن را به نوعی مدیریت کند که در نزد افکارعمومی هیمنه اجتماعی شرکت کنندگان به ثمن بخس به حراج گذاشته نشود تا با پایان خوش فیلم های هندی همه چیز ختم بخیر شود و تاسال دیگر که خدا بزرگ است.
تهیه کننده ماه عسل باید بداند که هر فعل خوب اگر درست مدیریت نشود به ضد خودش تبدیل می شود، زیاد درباد موفقیت برنامه خوابیدن موریانه ایست که از درون آن را تخلیه و فقط اسکلت ظاهری از آن بجای می گذارد. نباید شیرینی عسل نقد را تبدیل به حنظلی کرد که نشان از پایین بودن سطح تحمل باشد.
ماه رمضان هرسال ترسالی است در خشکسالی تولیدات تلویزیونی، گاه از ابزار نیروهای ماوراءالطبیعه، گاه عشق و عاشقی به سبک شیرین و فرهاد و وامق و عذرا ، گاه مواد افیونی و زندان و تیزی و گاه… و آتش تهیه اش هم ماه عسل، رسانه ملی باید بداند که سلیقه مخاطبین اش سالهاست که تغییر کرده، اما هرسال آمارهای اغواکننده ای را در تایید تولیداتش به مردم ارائه می دهد. چقدر جای سریال هایی همچون شب دهم و پس از باران خالیست….