سرمقاله / دوقطبی کردن جامعه، ریزش هویت اجتماعی…!!

متاسفانه با این که انتخابات ریاست جمهوری و شوراهای شهر و روستا به پایان رسیده اما همچنان سازهای ناکوک آرشه را به شکل بدی برسیم های ویولون جامعه می کشند و صداهایی ناموزون همچون کشیده شدن ناخن بر تخته سیاه در می آورند، صداهایی که در درازمدت انسجام و آرامش جامعه را دچار تنش و ناهنجاری خواهد کرد.
تعجب این که چطور هنوز پس از چهار دهه و برگزاری دهها انتخابات، قواعدبازی را نیاموخته ایم و با تجری به نتایج حاصله سعی در فرافکنی و تشتت فکری جامعه داریم. این روزها اصلا روزهای خوبی نیست، زمزمه هایی به گوش می رسد که قرار است دولت درسایه ایجاد شود، قرار است اتفاقاتی بیفتد که چالش هایی سریالی دولت را درآینده زمین گیر کند.
درآستانه چهل سالگی پیروزی انقلاب اسلامی بسیار جای تعجب و تاسف دارد که نوعی تفکر و بینش سعی در القای دوقطبی کردن جامعه دارد، جامعه ای که به دوگروه سیاه وسپید، مومن وکافر، انقلابی و ضدانقلابی، نجس و مطهر، عاقل و بی فکر، پاک و نجس، حلال وحرام و… تقسیم می شود، این نوع نگاه و تفکر بسیار خطرناک و بر هم زننده هم خوانی و همدلی اجتماعی است که در نهایت باعث فروپاشی اعتماد و اعتقاد جامعه خواهدشد، اینکه گروهی خود را عین اسلام و شریعت پندارند و دیگران را لاقید و لامذهب، خود را عصاره انقلابی گری بنامند و دیگران را وطن فروش و سازشکار، خود را از تمامی شائبه های فساد، رانت و اختلاس بری و پاک دانسته و دیگران را مقصر بدانند، اینکه خویش را در هاله ای از قداست و طهارت بپیچیم و دیگران را لاابالی و اباحه گر معرفی کنیم، اینکه مدیریت را فقط در خویش متبلور ببینیم و دیگران را مشتی بیسواد وابسته، اینکه همه کارها و اعمال خویش را عین قانون بپنداریم و دیگران را دائم تخطیه کنیم، اینکه نقد کردن فقط برای ماخوب باشد و تخریب طرف مقابل را مباح بدانیم ودیگران را از نقد کردن بترسانیم و دور و برشان را پر از خطوط قرمز من درآوردی کنیم و…
نشانه های بسیارخطرناکی است که درنهایت باز مردم اند که باید بهایش را بپردازند وگرنه سران قوم و قدرتمندان سیاسی واقتصادی ککشان هم نخواهدگزید!!
احترام به خواست و رای مردم در انتخابشان حداقل خواست جامعه است، قرار نیست همواره آنچه را که ما در توهماتمان داریم به واقعیت برسد و همیشه در اریکه تصمیم گیری و قدرت مجریه قرار گیریم، چه خوب می شد که اتاق های فکرمان بدون رودربایستی و آزاداندیشانه و با خصلت آزادگی دلایل عدم رویکرد جامعه به افکار و اندیشه ها و عملکردمان را نقد می کرد تا به دوباره سازی و با نگاهی نو و مبتنی بر واقعیات جامعه ریشه می زدیم و می شکفتیم. برای بردن بازی های سیاسی نیاز به دوقطبی کردن جامعه نیست، خودشکن آینه شکستن خطاست…!!