سرمقاله / به خیمه اخلاق برگردید

یکی این سطل رنگ سیاه را از دست حضرات بگیرد که دارند بی مهابا می  پاشند به چهره آفتابی ایران. همین حضرات نامزدها را می گویم که چنان فضایی را تصویر می کنند که انگار ایران یک نقطه آباد و کارنامه ها یک نقطه روشن ندارد! یادشان رفته که اگر به واقع چنین باشد باید یقه تک به تک شان را گرفت و پای حساب کشید که هرکدام در اندازه خود در پدید آمدن وضع موجود، نقش آشکار دارند. دیروز خیلی اذیت شدم وقتی دوسه نفر می گفتند باید به کشور همسایه، برویم و شناسنامه آنجا را بگیریم. البته شوخی می کردند اما کیست که نداند پشت شوخی ها و طنزها چه واقعیت ها و باورهای جدیی نهفته است. این باور را در کلام پس از شوخی شان می شد عریان دید که می گفتند اگر چنان که حضرات می گویند روزگار ایران چنین درهم و فضا چنین سیاه است، پس باید از این دیار رفت و رخت بخت خویش را از این ورطه بیرون کشید اما اگر چنین نیست – که هزار البته نیست – هم حتما باید رفت چه وقتی مدیران ارشدش با این نگاه به کشور نگاه می کنند و برای دو رأی بیشتر، همدیگر و در حقیقت ایران و آرزوهای بلند یک ملت را زیر پا می گذارند، جای ماندن و زمان ماندن نیست. من که نه دستم به دامن بلند حضرات می رسد و نه صدایم اما هرکس آنان را می بیند از طرف یک قلم شکسته دست بسته، نه، از طرف خیلی از مردم ایران که همین قلم شکسته را هم ندارند، به آن ها بگوید این ره که در پیش گرفته اند آنان را نه تنها از کعبه، فرسنگ ها دور خواهد کرد که از ترکستان هم آن سوتر خواهد برد. این چه بیماری است که به جان ما افتاده که می پنداریم با تخریب دیگران، ساخته و پرداخته و بزرگ می شویم؟ اگر بزرگی آور و ماندگاری ساز بود که «کلنگ زبانان» پیشین می ماندند و نوبت به هنرنمایی شمایان نمی رسید.
یک مقدار انصاف هم خوب چیزی است، این همه کار انجام شده در روز به روز حیات طیبه جمهوری اسلامی را نمی بینید؟ این همه نتایج روشن  انقلاب را نمی فهمید؟ با این انصاف و اخلاق و معرفت می خواهید زمام امور را به دست بگیرید و «رئیس» جمهور شوید؟ وقتی نیامده انصاف تان این است و اخلاق تان، آن، وای به روزی که بر اریکه بنشینید و تریبون ها، جلوی شما قطار شوند! مردم اما می فهمند، مطمئن باشید خیلی بهتر از شما، عیار حرف ها را درمی یابند و خواهید دید فردایی که رای ها خوانده شود هر کسی کجا خواهد بود اما بعد آن روز، رویتان می شود به چشم هم نگاه کنید؟ برای ما این مهم نیست اما خیلی مهم است که وقتی برای این نظام دستاوردی در تراز حرف ها و فیلم ها تان قائلید، چطور می توانید به عکس شهدا نگاه کنید؟ فردا برای این صاحبان حقیقی کشور چه پاسخی دارید؟ طرفه این که دست شما برای مردم باز شده است، اما مردم هم دست خود را برای شما باز خواهند کرد، آن وقت چهره شمایان دیدنی خواهد بود. بروید از نیمه راه رفته برگردید و در چند روز باقی مانده به جای تخریب به تعریف برنامه های خود و نقد برنامه های رقیب بپردازید ، بالاخره جلوی ضرر را از هرجا بگیری، فایده است. پس قبل از اتمام فرصت به خیمه اخلاق برگردید….