یادداشت امروز / قاچاق کالا معلول الگوی مصرف ناصحیح و تولید ملی ضعیف

آیا تاکنون به این اندیشیده ایم که چرا اجناس وارد شده به کشور ، هرچند بی کیفیت،متقاضی زیادی دارد؟ چرا قاچاق کالا در کشوری مثل ژاپن وجود ندارد؟ و اصولاً چرا در کشور عزمی برای مقابله با قاچاق کالا و ارز در سطوح کلان و میانی دولت ها وجود ندارد؟ و اگر این عزم وجود دارد چرا به صورت عملیاتی و دارای نتایجی محسوس نبوده است؟ پاسخ این سئوالات ریشه در توان فرهنگ سازی دولت ها جهت نهادینه کردن فرهنگ خرید کالای وطنی دارد. برخورد برخی از کشورهای آسیایی با پدیده قاچاق کالا به حدی قاطع و همراه با شدت عمل است که کمتر کسی جرات ورود به عرصه قاچاق اجناس قاچاقی به این کشورها را دارد. قانون برای قاچاق کالا در برخی از این کشورها همچون چین، مجازات های سنگینی مانند حبس های طولانی با اعمال شاقه و یا اعدام را حتی برای مقامات عالیه رتبه این کشورها پیش بینی کرده است. در بعضی از کشورها هرچند از مجازات اعدام ویا حبس های طولانی مدت خبری نیست اما فرهنگ سازی در آنجا عامل بازدارنده بوده است. ساکنان کشورهای شرق آسیا که استفاده از تولیدات شان برای برخی از هموطنان مان از نان شب هم واجب تراست، در برخورد با مواردی مشابه آنچه در کشور ما اتفاق می افتد، چنان از کالا های تولید داخل استفاده می کنند که هیچ قاچاقچی ریسک وارد کردن جنس خارجی را قبول نمی کند، زیرا مردم ژاپن یا کره ترجیح می دهند تا اجناس مثلاً نامرغوب خود را خریداری کنند تا اینکه کالاهای باکیفیت امریکایی را تهیه کنند. شاید علت این اتفاق این باشد که مردم آن کشورها طی یک پروسه زمانی مشخص با فرهنگ سازی مناسب ، با پیامدهای خرید کالای وطنی شان آشنا شده اند و می دانند که خرید یک قلم کالای مثلاً ژاپنی یعنی اشتغال یک نفر از هموطنان شان. از دیگر سو هم نباید کیفیت بالای اجناس آن کشورها را نادیده گرفت که این خود مهمترین عامل برای اقبال کالاهای ژاپنی یا کره ای در بین مردم آن کشورها است. البته تولیدات این کشورها درسطح  بین المللی حرف های بسیاری برای گفتن دارند. از سید جمال الدین اسدآبادی نقل شده است که :”به غرب رفتم، مسلمانی دیدم ولی مسلمان ندیدم،به شرق آمدم، مسلمان دیدم ولی مسلمانی ندیدم.” آنچه سید جمال روزگاری گفته بود در این جا تفسیر شده است. دوری از کم فروشی و کم کاری از آن دست مواردی است که در دین مبین اسلام بر آن تاکید فراوان شده است. یکی از مواردی که در قرآن کریم بدان تاکید فراوان شده، قاعده نفی سبیل است. خداوند درقرآن مجید می فرماید: «وخداوند هیچ راهی را برای سلطه کفار بر مسلمانان قرار نداده است »(۱۴۱ نساء) جز این آیه شریفه، آیات و روایات بسیاری بر این نکته دلالت دارند که هرگونه قراردادی که موجب سلطه بیگانگان بر مسلمان شود، اعم از سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و نظامی، از اساس باطل است. آیا وابستگی اقتصادی ما در تامین برخی اجناس و اقلام ضروری به کشورهای غربی  که به طور قطع دخالت آنها را در امور سیاسی کشورمان بدنبال خواهد داشت مصداق این آیه شریفه نخواهد بود؟ اینکه بعضی از کشورها تلاش می کنند تا با سلاح تحریم ،هر روز به گونه ای، مقاصد شوم خود را در درون کشور مدیریت کنند،مشمول این آیه نمی شود؟درست است که پس از پیروزی انقلاب اسلامی ، راه دخالت مستقیم سایر کشورها در امور داخلی ما مسدود شده است اما هنوز هم بسیاری از کشورها می کوشند تا با اهرم اقتصاد ایران را به دوران پیش از انقلاب بازگردانند. یکی از راه های برخورد عملی با این پدیده نامیمون، تقویت زیرساخت های جامعه برای داشتن تولیدات ملی قوی و موثر در راستای مرتفع کردن نیازهای کشور و مردم و همچنین  استقلال همه جانبه از غرب و شرق است.در این راه می توانیم با فرهنگ سازی برای استفاده از کالاهای تولید داخل به منظور حمایت از تولید ملی، به طور هم زمان شاهد صرفه جویی و حذف تجمل گرایی از زندگی مردم باشیم.

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شدعلامتدارها لازمند *

*