سرمقاله / نعره های وایت هاوس…!!

این روزها وایت هاوس واشنگتن دی سی دارد از درونش می جوشد و فرمان پشت فرمان صادرمی کند، که تقریبا اکثراین فرامین یک جایش در پازل چینی کاخ نشینان سفید مربوط به ایران است، از جلوگیری ورود ایرانیان به آمریکا که ویزا و حتی گرین کارت دارند و دستگیری کودکی ۵ ساله به نام تهدید امنیتی… تا تحریم اشخاص حقیقی وحقوقی به بهانه آزمایشات موشکی بالستیک وفردا شاید بهانه هایی دیگر…

بنظر می رسد که اتاق های فکر جمهوری خواهان تندرو به این نتیجه رسیده اند که باید با پوزیشن جدیدی از آمریکای دونالد ترامپ جهان را دچار فروخوری در برابر شکل نویی از عموسامی نمود که قرار است تغییرات داخلی جامعه آمریکا را با تمام دنیا قسمت کند.

دیوار مرزی اش را مکزیکی ها بنا کنند، امنیت داخلی اش را کودکان ۵ ساله تهدید کنند، برای حفاظت از اعراب سعودی و کناره خلیج فارس جزیه از آنان ستانده شود، کارخانه های آمریکایی بسیاری در کشورهای گوناگون تعطیل تا در آمریکا راه اندازی شوند، به اعتراضات خیابانی در تمام ایالات آمریکا و بسیاری از کشورهای دنیا و کمپین های فراوان بر علیه سیاستهای خام رئیس جمهور برج ساز و بزینس من بزرگ آتازونی چشم ببندد و گوش نگشاید تا قدرت فروخفته آمریکایی را دوباره نعره زند.

واقعیتی را که نمی توان کتمان کرد و در لفاف شعار پیچاند قدرت نظامی، علمی و اقثصادی آمریکاست که حتی اتحادیه اروپانیز توان رویارویی و مقابله با آن را ندارد.

قابل درک است که سیاستهای آمریکا با هر حزب دوگانه ای که پیروز شود در مقابل کشورهای مستقل و درحال گذار و پیشرفت همچنان خصمانه است و قرار نیست سفارتخانه های طرفین بازگشایی شده و نقل و شیرینی پخش شود، اما ایران ۲۰۱۷ در شرایط خطیر منطقه ای قرار دارد که با تندرویی و شعارهای تحریک کننده نمی تواند پادزهر لازم جهت خنثی سازی نقشه هایی که فعلا صدایی نخراشیده دارد تا زهره بترکاندرا بکاربندد، سیاست جدید آمریکای ترامپ تشروفریاد بابلندگوی رسانه ای اش است تا محک بزند کشورهایی راکه برایش ایجادمشکل می کنند.

ارگان سیاست خارجی ما لزوما با تمهید خونسردی همراه با تدبیر میبایست این ترفندجدید مرد موطلایی سه زنه را خنثی و او را وادار به انفعال نماید، پاسخ های محکم اما حساب شده و قانونی و عکس العمل هایی در شان کشور ایران و مردمش وبه دوراز احساسات زودگذر و مواضع بی منطقی که کشورهای سایه نشین آمریکارا برعلیه ما متحدکند ازجمله راهکارهایی است که دیپلماسی تدبیر باید آن راعملیاتی کند. آمریکا ازدرون سیستم سرمایه داری اش زخم هایی کهنه دارد که ترامپ آنهارانیشترزد تا بوی تعفن اش بینی آمریکاییان را بیازارد، اوخودرا منجی آمریکایی می داند که از عرش به فرش رسیده و دوباره باید اوج بگیرد، افکار مغشوش و شخصیت کیش محور دونالد او را وافکارش را آنقدر بیخردانه نشان داده که سیستمهای پایش حکومتی عموسام در ماه های آینده چاره ای جز کنترل و زدن افسار به بلند پروازی های این سوپر میلیاردر که هنوز شاگرد پایه اول سیاست است را ندارند. سیاست مادر مقابل چنین پدیده بیماری، تندروی بی منطق بنام انقلابی گری نیست، گاه انقلابی گری از بطن خونسردی و روا داری و منطق زاییده می شود نه با کوبیدن مشت برسندان…!!

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شدعلامتدارها لازمند *

*