شهر استراتژیک بیرجند از گذشته تا به حال همواره از مهمترین شهرهای شرق کشور بوده است. این شهر صاحب اولین شبکه آب لوله کشی کشور بوده و راه اندازی دومین یا سومین مدرسه به سبک نوین در کشور، وجود فرودگاه در چند دهه قبل، استقرار یکی از قدیمی ترین پادگانهای آموزش نظامی کشور، زبانزد عام خاص به عنوان شهری علمی و فرهنگی، رشد و پرورش علما، ادبا و بزرگان زیادی از جمله دانشمندان مفتخر به دریافت عنوان «پدر» چند رشته علمی کشور و جهان، وجود کنسولگری های انگلیس و روس و… همه وهمه مؤید اهمیت فراوان و جایگاه والا و موقعیت استراتژیک و ژئوپلوتیک بیرجند است. سلامت و فرهنگ مردم این دیار زبانزد خاص و عام می باشد و کتاب قطور خاطرات و سرگذشت این شهر تاریخی و زیبا حاوی نکاتی خواندنی و شیرین است. در این راستا برآن شدیم تا با فرزند یکی از اولین فرهنگیان شهرستان و از اولین معلمان مدرسه شوکتیه که خود اینک ۷۸ ساله است و علاوه بر تدریس در مدارس و دانشگاههای بیرجند، تصدی چند پست مهم را طی سالهای۴۹ تا اوایل ۵۸ بر عهده داشته و در سال ۴۶ در جمع ۷ دانشجوی ممتاز دانشگاههای کشور از سوی مقامات کشوری مورد تجلیل قرار گرفته، به طور مفصل گفتگو کنیم و حاصل این گفتگوها که حاوی خاطراتی از تاریخ معاصر بیرجند است را سلسله وار به چاپ برسانیم و امید است که مورد توجه و استفاده خوانندگان محترم و همراهان صمیمی روزنامه امروز خراسان جنوبی قرار گیرد. در ابتدا به معرفی بیشتر کاظم غنی که از شاعران مطرح و خوش ذوق بیرجند نیز هست، می پردازیم:
بیوگرافی:
کاظم غنی متولد ۰۴/۰۴/۱۳۱۷ در محله لب بند بیرجند(ملّه لوبند نزدیکی دبیرستان آیت ا… تهامی کنونی و دبیرستان پرویز سابق در خیابان جمهوری اسلامی ) در خانواده ای فرهنگی و اصیل به دنیا آمد. پدرش از اولین فرهنگیان بیرجند و از اولین معلمان مدرسه شوکتیه بود. وی۳ برادر و۳ خواهر داشت و کودکی آرام و مؤدب بود. تحصیلات ابتدایی را در دبستان منصف سابق (شهید سندروس کنونی در محله خیرآباد) به پایان رسانید. در آن زمان در بیرجند ۳ دبیرستان وجود داشت: دبیرستان پرویز که برای اخذ مدرک سیکل اول بود و معلمانش اغلب دیپلم بودند، دبیرستان شوکتیه که به اخذ دیپلم ختم می شد و معلمان آن اکثرا لیسانسه بودند و دبیرستان ضمیمه. ضمن این که دانشسرای مقدماتی نیز فعال بود. با اینحال پدرش که خود فرهنگی بود او را به دبیرستان پرویز در نزدیکی منزلشان فرستاد. پس از پایان دوره تحصیلی در دبیرستان پرویز و اخذ مدرک سیکل اول، دیپلم علمی از برنامه تحصیلی دانش آموزان حذف و به جای آن سه رشته ادبی، ریاضی و طبیعی برای ادامه تحصیل تعیین گردید.
غنی که به پزشکی علاقمند بود به اتفاق دانش آموزانی از جمله دکتر رفیعی، دکتر جلالیان و دکتر اعتمادی در رشته طبیعی ثبت نام کرد و دو سه هفته ای را هم در این رشته در کنار این افراد تحصیل کرد اما با آغاز پذیرش دانشجو توسط دانشسرای مقدماتی پدرش به دلیل آنکه علاقمند بود تا پسرش هم همچون خودش به کسوت معلمی درآید، او را برای ادامه تحصیل به دانشسرای مقدماتی برد. در آن زمان دولت به محصلین دانشسرا در طول دوره تحصیل ماهیانه ۶۰ تومان به عنوان شهریه می پرداخت تا در عوض آنها در پایان دوره تحصیل و فارغ التحصیلی از دانشسرا به مدت ۵ سال متعهد به خدمت در هر کجا که اداره فرهنگ احساس نیاز کند، باشند لذا کاظم غنی نیز پس از فارغ التحصیلی به ناچار باید ۵ سال را در نقاطی که اداره فرهنگ مشخص می کرد به شغل معلمی مشغول می شد.
وی سال اول را در روستای درمیان، سال دوم را در شوسف و سالهای سوم و چهارم را درخوسف سپری کرد و سال آخر را هم به بیرجند منتقل شد و به عنوان معلم در دبستان شوکتیه تدریس کرد. البته او که به ادامه تحصیل و طی مدارج بالاتر فکر می کرد در مدت خدمتش در روستاها و با توجه به اینکه امکان استفاده از دبیر علوم فراهم نبود خود را برای امتحان چهارم ادبی آماده کرده بود و این مقطع را به صورت متفرقه امتحان و اتفاقا با رتبه اولی قبول شد. در آن سالها کنکور سراسری وجود نداشت و هر دانشکده از هر دانشگاه به طور مستقل کنکور برگزار می کرد و لذا غنی در ادامه در کنکور دانشکده ادبیات دانشگاه مشهد شرکت کرده و رتبه سوم را کسب نمود و به دانشگاه راه یافت. غنی در طول دوره تحصیل در دانشگاه نیز همواره رتبه اول را کسب می کرد. وی که از شاگردان دکتر شریعتی بود در نهایت نیز رتبه ممتاز را در دانشگاه مشهد کسب نمود به طوری که در سال ۴۶ که دانشجویان ممتاز هر دانشگاه را برای تجلیل درکلان کشور انتخاب کردند وی از دانشگاه مشهد به عنوان دانشجوی ممتاز معرفی شد و به همراه ۵ یا ۶ دانشجوی ممتاز از سایر دانشگاههای کشور با هزینه دولت و با هواپیما به چند شهر دیدنی کشور سفر کرد و در ادامه هم مقامات کشوری از آنان تجلیل نمودند ضمن اینکه دستور داده شد که این چند دانشجوی ممتاز برای ادامه تحصیل به خارج از کشور بورسیه شوند که متأسفانه غنی به دلیل زلزله ای که در خضری و دشت بیاض رخ داد و تمامی بورسیه ها لغو شد موفق به استفاده از این امتیاز ویژه نگردید. غنی در دوره دانشجویی از ورزشکاران بنام و فعال به خصوص در رشته والیبال بود و در این زمینه نیز توفیقات و افتخارات زیادی کسب کرد تا جائی که به عضویت تیم والیبال استان خراسان درآمد.
غنی در ادامه و با لغو بورسیه ها از سوی مرحوم فیروزکوهی رئیس وقت آموزش و پرورش شهرستان به بیرجند دعوت شد و پس از ۳ سال تدریس در دبیرستان های بیرجند در مقاطعی به عنوان شهردار بیرجند، سرپرست فرمانداری بیرجند، معاون و رئیس اداره آموزش و پرورش شهرستان مشغول به کار شد و با پیگیری های وی اقدامات قابل توجهی در شهر و شهرستان بیرجند صورت گرفت و در مدت تصدی وی در معاونت و ریاست آموزش و پرورش شهرستان حدود ۶۸ هزار متر مربع به فضای آموزشی کل شهرستان (که شامل شهرستان های فعلی بیرجند، درمیان، خوسف، سربیشه و قاین بوده است) اضافه شد. آخرین سمت وی به عنوان رئیس اداره آموزش و پرورش شهرستان بیرجند تا مدت کوتاهی پس از پیروزی انقلاب نیز ادامه داشت و پس از آن وی مجددا به امر تدریس دروس تاریخ اسلامی، متون فارسی و متون عربی در سه دانشگاه دولتی، پیام نور و آزاد و دبیرستانهای بیرجند بازگشت و در نهایت در سال ۷۲ بازنشسته شد. غنی در سال ۴۹ با دختر آیت ا… فارابی ازدواج کرد وثمره این ازدواج ۲ فرزند پسر است که یکی در کشور کانادا ساکن می باشد و دیگری کارمند شهرداری بیرجند است. ادامه دارد…