«ای مریم! خدا تو را به کلمه‏ای از جانب خودش بشارت می‏دهد که نامش مسیح، عیسی بن مریم است در حالی که در دنیا و آخرت آبرومند و از مقربان الهی است.» این سخنان خداوند در سوره آل عمران درباره حضرت عیسی(ع) است که از وجود مادری پاکدامن و پرهیزگار متولد شد.

حضرت عیسی(ع) چهارمین پیامبر اولوالعزم در ۲۵ دسامبر سال اول میلادی در منطقه بیت لحم واقع در جنوب اورشلیم فلسطین پا به عرصه گیتی نهاد . ولادت ایشان یکی از بزرگ ترین معجزه های الهی محسوب می شود، عیسی مسیح(ع) بدون داشتن پدر از بطن حضرت مریم(س) مادری پرهیزکار به دنیا آمد.

پس از تولد عیسی بن مریم(ع) این بانوی درستکار به فرمان الهی در نزد قوم بنی اسراییل رفت و روزه سکوت اختیار کرد و هنگامی که آنان از حضرت مریم(س) درباره تولد فرزندش سوال کردند، حضرت عیسی(ع) به دستور پروردگار لب به سخن گشود و اینگونه فرمود: «من بنده خدایم، او کتاب آسمانی به من اعطا کرده و مرا پیامبر خویش قرار داده است و مرا هرجا که باشم موجودی پربرکت خواسته و تا زمانی که زنده ام، مرا به نماز و زکات امر فرموده است…»

این والامقام در کنار مادر خویش رشد و پرورش یافت و هدایت و رهبری جامعه را به دست گرفت و همواره مردم را به عبادت خداوند یکتا فرا خواند و در این راه از هیچ کوششی فروگذاری نکرد. دشمنان چهارمین فرستاده الهی همواره ایشان را مانعی در برابر دستیابی به خواسته های خود می پنداشتند و در صدد قتل او برآمدند اما آنان هرگز نتوانستند به اهداف نافرجام خویش دست یابند.
عیسی مسیح(ع) به فرمان خداوند به پیامبری مبعوث شد و بشر را به توحید و کمک به یکدیگر فراخواند و زندگی این بزرگوار همواره سرشار از معجزه بود که این امر شگفتی و حیرت همگان را به دنبال داشت.

حضرت عیسی بن مریم(ع) به آیندگان بشارت میلاد پیامبر خاتم را داد و فرمود: «به شما خبر می دهم که پس از من پیامبری خواهد آمد به نام احمد(ص) که یکی از فرزندانش حجت خدا بر انسان ها خواهد بود. زمانی که زمین از ظلم و جور پر شد او قیام کند و عدل را به پا دارد. پس من در آن زمان از آسمان فرود می آیم.»