سرمقاله/ما و شادی جهانی…!!

محمد راعی فرد-mohammadraeifard@yahoo.com
سازمان ملل متحد در گزارشی شادترین وسالم ترین مردم کشورهای جهان را براساس شاخصه هایی چون سرانه تولید ناخالص ملی ، حمایت های اجتماعی، امید به زندگی، آزادی های اجتماعی، سخاوت و عدم فساد از کل شاخصه های بررسی شده در اختیار رسانه های دیداری، شنیداری و مکتوب قرار داد. برای شادبودن نیاز به دیدن صحنه های مضحک وخنده دار و طنزهای مبتذل و دلقک گونه نیست، اینگونه شادی ها زود گذرند وباکمترین بازخوردی مواجه اند. شادی روانی وایجاد آرامش ولذت اجتماعی از اولین نشانه های شادی مردم درهرکشوراست.
نابرابری شادی به لحاظ روانشناختی همطرازوهم ارز با نابرابری درآمداست.
ازسال۲۰۱۲گزارش شادی جهانی مویداین ایده بوده است که شادی نسبت به شاخصهایی چون ثروت،تحصیلات وتندرستی سنجش مناسب تری برای ارزیابی رفاه انسان هاست.
گزارش مطالعه شادی جهانی سازمان ملل متحد درسال جاری(۲۰۰۱۶) : کشور سوئیس که سال گذشته رتبه اول را دارا بود امسال به نفع کشور دانمارک به رتبه دوم نزول کردوکشورهای ایسلند، نروژ، فنلاند، هلند، نیوزلند و استرالیا به ترتیب شادترین کشورهای دنیا معرفی شدند. براساس این گزارش سه کشور ایرلند، ایسلند و ژاپن پس از بحران اقتصادی سال ۲۰۰۷ و زلزله توانسته اند رتبه خودرا درمیان شادترین کشورهای جهان همچنان حفظ کنند. مطالعه در ژاپن نشان می دهد که شاخص همدلی وهمبستگی و حمایت اجتماعی این کشور را از فاجعه پس از سونامی نجات داده است.
شایدتعجب کنید که کشور کاستاریکاجلوتر از خیلی از کشورهای ثروتمندتر از خودش در رتبه ۱۴ قرارگرفته است، این کشور با وجود این که وضعیت اقتصادی چندان مناسبی ندارد می تواند مثالی از یک جامعه سالم و شاد باشد. آمریکا۱۳، آلمان ۱۶، بلژیک۱۸و بریتانیا رتبه ۲۳ را داراست!! و فرانسه سی و دومین کشور شاد جهان است!! که فقط دوپله از عربستان سعودی بالاتر است.
کشور جنگ زده سوریه رتبه ۱۵۶ را دارد و یکی مانده به آخر لیست است.
کشورمان ایران که درسالهای اخیر دراین فهرست پیشرفت کرده است نسبت به سال ۲۰۱۵ پنج پله پیشرفت کرده  و به رتبه ۱۰۵ رسیده است.آمار فوق از طریق انجمن آسیب شناسی اجتماعی ایران رونمایی گردیده که نشان از واقعیت های جامعه آماری کشورمان دربسیاری از شاخصه های اعلام شده دارد.
تا واقعیات موجود در کشورمان را قبول نکنیم و باکتمان یاسرپوش گذاشتن برآنها به بهانه مصلحت اندیشی فرار روبه جلو نکنیم شاید درسالهای بعد از این رتبه تاسف بار بازهم سقوطی آزادکنیم، همانگونه که تاکنون آن را تجربه کرده ایم.
تا پایبندی به قوانین نهادینه نشود و بلبشوی بازار مکاره سیاه بازی های سیاست بازان دغل برچیده نشود جامعه به سوی پرتگاه رخوت و خودکم بینی ومسئولیت ناپذیری نزدیک و نزدیک ترخواهد شد.
اگر باور کنیم که رطب خورده نمیتواند منع رطب کند بلاشک قدم بزرگی به نزدیک شدن آرزوهای به ظاهردست نیافتنی مردم ایران برخواهیم داشت.