وبسایت روزنامه امروز خراسان جنوبی
پیامبر اکرم(ص) در طول دوران نبوت خود در مسیر بیداری تلاش کرد و این بیداری به عنوان مشعلی تا دوران کنونی هدایت‌کننده بشر است ولی در این زمینه بشر باید از خواب غفلت بیدار شود و حقیقت واقعی را درک کند. به گزارش باشگاه خبرنگاران، مسلمانان معتقد هستند حضرت محمد(ص) آخرین رسول الهی است، این پیامبر راستین در سال عام‌الفیل(۵۷۰ میلادی) در شبه جزیره عربستان متولد شد و دوران جوانی بازرگانی را انتخاب کرد و حتی هرازگاهی به کوه حرا برای عبادت رهسپار می‌شد تا در سن ۴۰ سالگی با فرستادن وحی از سوی خداوند به مقام نبوت رسید و قرآن را به عنوان معجزه جاوید سند حقانیت نبوتش قرار داد.
نگرانی از قدرت و احترام پیامبر اکرم(ص) علت دشمنی با ایشان
بر اساس منابع تاریخی آزار حضرت محمد(ص) و یارانش به ثبت رسیده و به عنوان مثال سمیه بنت خباب که به عنوان نخستین زن شهید اسلام شهرت دارد، برده ابوجهل بود. او با نیزه اربابش به این دلیل که نمی‌خواست از اسلام روی برگرداند، کشته شد. بلال حبشی، یک مسلمان برده دیگر به دست اربابش امیه بن خلف شکنجه می‌شد؛ امیه سنگی سنگین روی سینه بلال می‌گذاشت تا او را مجبور کند دست از اسلام بردارد.
خم به ابرویت نیاوردی در این بیست و سه سال بر سرت گرچه بلا بارید چون رگبارها
در آن دوران به پیامبر اکرم(ص) عناوین ساحر، کاهن، شاعر و… نسبت داده و تهمت‌های دروغ می‌زدند و در زمان کنونی سلمان رشدی کتاب سراپا توهینی را در زمینه رسول خدا(ص) تالیف کرد و کاریکاتورهای موهن را در دانمارک پخش کردند و فیلم‌هایی علیه پیامبر اکرم(ص) تولید کردند که در این زمینه انسان به فکر می‌رود که چرا دشمن دست به چنین کارهایی می‌زند؟ شیخ بهایی می‌گوید: دشمنان از رشد و قدرت گرفتن اسلام و پیامبر اکرم(ص) در دنیا نگران هستند زیرا زوال قدرت خود را در این مسئله می‌دانند و به عبارت دیگر به دلیل آنکه مشاهده می‌کنند پیامبر اکرم(ص) مقدس، والا و محترم است و پس از قرن‌ها نامش برده می‌شود، حسادت می‌کنند. وی عنوان می‌دارد: اکنون آخرین شگرد آنها این است که بیایند در قالب پیروان پیامبر تکفیری‌ها را به عنوان سمبل مسلمانان پیرو پیامبر اکرم(ص) وادار به اعمال زشت موهن و وحشتناک کنند و فیلم بگیرند و در سایت‌ها منتشر کنند و در کنار آنها نام ا… اکبر و نام رسول ا…(ص) قرار دهند تا چهره ایشان را بد جلوه بدهند.
وقایع پس از رحلت پیامبر اکرم(ص)
پیامبر اکرم(ص) در بیست و هشتم صفر سال یازدهم هجری در مدینه درگذشت در حالی که دشمنان بارها سعی کردند چراغ این مشعل را خاموش کنند ولی به اراده خداوند در این امر ناکام بودند و مشعلی که روشن کرده همواره نورافشانی می‌کند. از جمله وقایع پس از رحلت جانگداز نبی مکرم اسلام(ص) می‌توانیم به غصب ولایت، اهانت به حضرت زهرا(س)، غصب فدک، تشکیل حکومت امام علی(ع)، صلح امام حسن (ع) با معاویه، حادثه عاشورا و… اشاره کرد که اهل بیت(ع) در برابر آنها همواره با صبر و بردباری پاسخگو بودند. داغ پیامبر اکرم(ص) کمر دوستداران اسلام و اهل بیت(ع) را شکست و ناله‌هایی از در و دیوار بلند شد ولی برخی افراد در این بین ناجوانمردی را به اوج رساندند و پس از رحلت رسول ا…(ص) بر بیعت خود نیز استوار نبودند. شیخ بهایی می‌گوید: اختلافات پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) در حقیقت ناشی از این بود که عده‌ای حقیقت دین را نفهمیده بودند و تنها به صورت ظاهری دین را درک کرده بودند بنابراین بر امیر مومنان(ع) حسادت کردند و قدرت را از او گرفتند. وی تصریح می‌کند: کسانی که دارای شایستگی لازم نبودند پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) به حاکمیت رسیدند و تنها به آیین و پیام رسول‌ا…(ص) آسیب رساندند ولی معصومان با حضور خود نگذاشتند آسیب جدی به اسلام نبوی وارد شود و با فداکاری فراوان اصل و اساس اسلام را حفظ کردند تا نسل به نسل در طول تاریخ به دست ما رسیده و در حقیقت انقلاب اسلامی حاصل این فداکاری‌هاست.
جهانی شدن اسلام ناب محمدی
اسلام دین نبی مکرم اسلام(ص)، دینی مبتنی بر فطرت و خواسته‌های بشری است ولی هنوز ابعاد مختلف آن برای بسیاری از مردم جهان شناخته نشده است تا بتوانند با نوشیدن جرعه‌ای از چشمه جوشان اسلام عطش خود را برطرف کنند. شیخ بهایی می‌گوید: برای ایجاد زمینه جهانی شدن اسلام باید فارغ از نژاد، زمان و زبان عمل کنیم و بر مواردی تاکید کنیم که پیامبر اکرم(ص) تاکید داشته‌اند تا اسلام ناب را جهانی کنیم بنابراین در این زمینه باید با نژادهای مختلف ارتباط داشته باشیم. وی تصریح می‌کند: مبلغان باید به زبان‌های زنده دنیا مسلط باشند و به نقاط مختلف هجرت کنند و اکنون جرقه این کار در جمهوری اسلامی زده شده است.
اگر مردم حقیقت اسلام را مشاهده کنند در پذیرش آن تردید نمی‌کنند ولی مشکل در این بخش است که دشمن راه ارتباط ما را با جهان بسته است ولی در این بخش باید با استفاده از شبکه‌های مجازی و حقیقی تبلیغ را ادامه دهیم و حتی از ابزاری که دشمن برای گسترش فرهنگ خود در جهان استفاده کرده، بهره ببریم تا بتوانیم دین خود را به رسول خدا(ص) ادا کرده باشیم.
با وجودی که مصیبت امام حسین علیه السلام اعظم مصائب می باشد و هیچ مصیبتی بالاتر از ایشان نیست ولی آقا امام حسن مجتبی علیه السلام یکسری غربتهایی دارند که فقط مختص به ایشان می باشد.
۱٫ معلوم نبودن روز شهادت:
روز شهادت امام حسین علیه السلام روز عاشورا است که هیچ اختلافی در زمان روز شهادت ایشان نیست و تمام شیعیان و غیر شیعیان در این روز به سوگ می نشینند ولی روز شهادت امام حسن علیه السلام به قولی ۲۸ صفر است و قول معتبرتر هفتم صفر است که خیلی از شیعیان این روز را عزاداری نمی کنند.
۲٫ بی تفاوت بودن شیعیان نسبت به مرقد مطهر ایشان:
بارها مرقد مطهر آقا سیدالشهدا علیه السلام تخریب شد و هر بار بهتر از باردیگر ساخته شد ولی سالها است مرقد مطهر و نورانی امام حسن مجتبی علیه السلام و ائمه بقیع علیهم صلوات ا… ویرانه است و سکوت شیعه بر این غربت افزوده است .
۳٫ زائرین مرقد مطهر امام حسن علیه السلام:
تعداد زائرین امام حسین علیه السلام در روز شهادت ایشان (عاشورا) بیش از بیست میلیون نفر تخمین زده شد ولی زائرین امام حسن علیه السلام در روز شهادتشان چقدر است ؟ در روز عاشورا در کربلا چقدر عزاداری شد ؟ اشک و گریه و روضه و آه و اندوه، گل مالی ، سینه زنی ، زنجیر زنی ، قمه زنی و انواع عزاداری ها چقدر بود؟ اما کنار قبر امام حسن غریب می شود بلند بلند گریه کرد ؟ عزاداری کرد ؟
۴٫ همسر امام مجتبی علیه السلام:
یکی از همسران امام حسین علیه السلام حضرت رباب خاتون سلام ا… علیها است. نقل است هنگامی که با امام سجاد علیه السلام به مدینه رسیدند و وارد منزل شدند دستور دادند سقف خانه را خراب کنند و تا آخر عمر به عنوان مواسات با سید الشهدا علیه السلام زیر سایه نرفتند و عزاداری کردند. اما همسر امام حسن مجتبی علیه السلام جعده ملعونه بود که حضرت را به شهادت رسانید.
۵٫ مصیبت ناپیدا:
اگر بدن امام حسین علیه السلام را پاره پاره و اربا اربا کردند ، زهری که به امام حسن علیه السلام خورانیدند از رومیان آن زمان تهیه شده بود که آنقدر قوی بود که امام حسن علیه السلام می فرمایند تمام اندرون مرا پاره پاره کرد یعنی این زهر معده حضرت را متلاشی کرد و به کبد و جگر رسید و همه را قطعه قطعه نمود و برای اینکه حضرت اوج مصیبت را بفرمایند و به ما نشان بدهند که این مصیبت غلو نیست با چوب جگرهای پاره پاره خود را در داخل تشت حرکت می دادند.
